Jaargang nr. 4 1990
hand dat 900 Romeinen in een heilig woud, genoemd naar de
godheid Baduhenna, na een strijd, gerekt tot de volgende dag,
waren afgemaakt. Waar lag dit heilige woud? En wie was
Baduhenna? De Germanen vereerden hun goden en hielden
hun heilige bijeenkomsten meestal op een open plek in een
bos; op een loo'. Een heilig loo op het oude duin is ons nu
nog bekend als Heiloo Heilig Loo; in de 11e eeuw Heilegelo,
Heilgalo; in de 12e eeuw Helichelo; in de 15e eeuw
Heyligheloe; later Heylo. Zie E.H.P. Cordfunke: De
geschiedenis van het Witte Kerkje te Heiloo. Alkmaars
Jaarboekje 1966.) Vaak bevatte zo'n heilig loo een heilige
bron. Volgens de legende was Willibrord aansprakelijk voor de
bron ter plaatse van het 'putje' bij het Witte Kerkje. Erg
geloofwaardig is deze legende niet. Teveel putten staan op
naam van Willibrord. Veler zal het wel zo gegaan zijn:
pasbekeerden doopte hij in de reeds aanwezige heilige bron.
De archeoloog Dr. H. Halbertsma vermoedde als een der
eersten, dat het Baduhennawoud (Lucus Bauhennae) gelijk te
stellen was met het gebied van Heiloo-Limmen (Berichten van
de Rijksdienst voor het Oudheidkundig Bodemonderzoek,
jaargang 15-16, 1965-1966, blz. 62).
Baduhenna werd beschouwd als een krijgsgodin, omdat haar
naam door sommige taalgeleerden in verband wordt gebracht
met strijd. "De in de strijd dodende" (P. Glazema: Gewijde
plaatsen in Friesland. 1948, blz. 49). Zo'n naam zou kunnen
gelden voor Wodan. Omdat er echter sprake is van een godin
lijkt één van de namen voor Freya aannemelijker. Freya is
geen echte naam, maar betekent zoveel als "meesteres",
"heerseres". Net als alle oude goden had zij vele namen.
Freya was een krijgsgodin. Van de gesneuvelden ging een
deel naar Wodan, een ander deel naar Freya (Edda; Het lied
van Grimmir, vers 14). Bovendien voerde zij de Walkuren of
oorlogsmaagden aan. Aan Freya waren de kat en linde gewijd.
In Heiloo hebben we een "Kattenberg" met
14
