Jaargang nr. 3 1989
ONS LANDSCHAP
Als je grootouders of zelfs je overgrootouders hier al geboren
zijn en het ook nog boeren of tuinders waren, werd er vaak
tegen je gezegd, vooral in je jeugd: "Toe, netjes praten, niet zo
boers".
Natuurlijk kan er niets tegen zijn als je naast je dialect ook
goed algemeen nederlands leert.
Dat we het dialect moesten afleggen omdat het niet netjes was
is jammer.
Of daarom ook de naam Westerzij werd veranderd in
Westerweg weet ik niet. De oudere generatie die de naam
Westerzij nog lang gebruikten spraken de laatste lettergreep
hiervan ook wel in dialect uit.
Zelf vind ik het jammer dat die naam veranderd is, omdat het
iets aangeeft over de opbouw van ons landschap.
De Westerweg is aangelegd op de westkant; letterlijk op de
westerzij van een oude strandwal zoals hier en daar (nog)
herkenbaar is.
Als we nl. van de zuidkant af de Westerweg ingaan en we
kijken, na de koekoek gepasseerd te zijn, het weiland in. Dan
is nog heel mooi zichtbaar, dat we hier op de zijkant zijn van
de ca. 2500 jaar v. Chr. door de zee opgeworpen strandwal.
Niet alleen doordat we hier kunnen zien hoe het weiland
overgaat in een dal; de oude strandvlakte. We zien hier ook
nog het verschil in het gebruik van de grond.
De voormalige strandvlaktes werden vanwege hun
wisselende, onstabiele profielopbouw (klei, veen en zand)
alleen als weiland gebruikt. Terwijl de strandwallen (daarom
ook Akersloot) vanwege de homogene zandlaag in gebruik
waren voor tuinbouw en door het stabiele karakter van zand,
voor huizenbouw.
Het landschap dat we hier nog zien met zijn ongelijke ligging
en kromme slootjes is zo gevormd vanuit de middeleeuwen.
3