Jaargang Nr. 2 1988
bezetters stond, aangewezen voor de bewaking.
Of het door opper Van der Wal georganiseerd was, is niet bekend; maar
na korte tijd kwam daar de gewapende en gemaskerde knokploeg van
Tromp binnenvallen. Agent Prins werd ontwapend en de gevangenen
werden naar buiten geleid. Dat de agent zich zo niet al te behagelijk
voelde, valt te begrijpen. Hij verzocht dan ook de jongens van de
knokploeg om hem even te boeien: "Anders krijg ik de grootste last, dat
snap je wel hè sprak de politieman.
Nou die service wilden de mannen hem wel verlenen; en zo vonden de
S.D .-mannen hem, ontwapend en geboeid, op het gras liggen.
Jan Hollander had van de gelegenheid gebruik gemaakt om te
ontvluchten. Hij pakte z'n fiets en spoedde zich op weg naar z'n
onderduik-adres in de Schermer.
Ook de anderen zouden nu heel gemakkelijk hebben kunnen vluchten. Zij
overlegden met elkaar of dit, in de gegeven omstandigheden, wel
verstandig was.
Immers, de joodse gevangene had gezwegen en ook zij hadden
gezwegen. Er was tot nu toe niets bewezen. Als zij nu zouden vluchten,
leverd dat wel een duidelijke aanwijzing op, die naast de al bestaande
verdenking mogelijk aanleiding genoeg zou kunnen zijn voor represailles.
Het huis zou in ieder geval in brand gestoken worden en mogelijk zouden
onschuldige mensen worden gedood; want daar waren de Duitsers
bikkelhard in. En wat zou er gebeuren met Prins, die daar geboeid op het
gras lag
Zij besloten te wachten tot de S.D.-ers terug kwamen en spraken af dat zij
onder alle omstandigheden zouden blijven ontkennen ook maar iets met
illegale praktijken te maken te hebben.
Op naar Scheveningen
De S.D.-agenten kwamen terug met een taxi. Met verbazing namen zij
waar dat de 'dienaar van het
35
