Jaargang Nr. 2 1988
'HOLLANDSE' SICHERHEITS DIENST ACTIEF IN LIMMEN.
Het was helaas een feit dat een aantal Nederlanders het met de Duitse
bezetters min of meer eens was. Dat was wel jammer, maar op zich
ongevaarlijk, want die mensen deden zeker niet allemaal mee aan verraad
of collaboratie.
Echt gevaarlijk voor onze samenleving tijdens de tweede wereldoorloog,
waren de lieden die met de Duitsers samen streden tegen alles wat zij
strijdig achtten met het belang van het 'toekomstig duizendjarig rijk van
Adolf HitIer'.
In veel steden en dorpen in Nederland had de bezetter er voor gezorgd
dat het bestuur: de burgemeester, en ook de politiedienaren, getrouwe
aanhangers zouden zijn van de 'nieuwe orde'.
In die gevallen waar burgemeesters zich te nadrukkelijk profileerden en
openlijk lieten merken dat zij niet loyaal waren t.o.v. de bezetter, werden
zij vervangen door N.S.B.-ers. Datzelfde gold voor de politie.
Nu hadden wij in Limmen het geluk dat noch de burgemeester, noch de
politie er voordeel in zag om zich zo openlijk te profileren en dat had tot
gevolg dat wij onze vertrouwde gezagsdragers mochten behouden. Dat dit
enorme voordelen had behoeft geen betoog. Wij wisten dat bestuur en
politie aan onze zijde stonden en voelden ons veilig in ons dorp, zolang er
maar geen Duitsers of hun handlangers in de buurt waren. Het is
verheugend te kunnen zeggen dat in het dorp Limmen geen verraders
woonden.
Hollander in hart en nieren
Maar dat dit niet betekent dat wij dus niets te duchten hadden, mag blijken
uit het volgende verhaal:
Op zekere dag, het was in het voorjaar van 1944, liep Theo Hollander op
de Westerweg.
31
