Jaargang nr. 1 1987
dat wil zeggen dat er midden op de weg een pad je werd gemaakt van
drie bakstenen breed en twee rijen in de lengte. Daarop konden dan de
paarden lopen, zodat er geen diep uitgesleten greppels ontstonden door
hun hoeven.
In de winter van 1926 werd het Stetlaantje (100 meter) als
werkverschaffing geprofileerd en behard. Het werd tegelijk
eenrichtingverkeer. Het verkeer van en naar het Stet, dat toen nog als
haven fungeerde, stroomde zo beter door. Vrachtrijder Zandbergen
haalde het puin uit Alkmaar voor f 100,-
per 33 m3. Het polder bestuur deed ook aan werkverschaffing:
f 300,- werd uitgetrokken om de Laandervaart op te knappen.
In de gemeenteraad heerste de mening dat, hoewel er sprake was van
een malaise, de toestand iets beter werd. Men wilde de arbeiders niet al te
veel in de watten leggen, de financiële middelen stonden dat ook niet toe.
Er werd dus voorrang gegeven: ongehuwden en mensen die korter dan
een jaar op het dorp woonden werden van de werkverschaffing
uitgesloten.
EN TOEN WERD HET ECHT KRISIS
Ondanks het optimisme in de gemeenteraad werd de krisis vanaf '29
alleen maar dieper, De ekstreem koude winter veroorzaakte veel schade
(in mei zat de vorst nog in de grond). De prijzen in 1930 waren ontzettend
laag, nog maar de helft van wat ze in 1920 waren geweest. In de bollen
ging het nog steeds redelijk, maar het beplante areaal groeide sneller dan
de eksport. Dat drukte weer flink op de prijzen die kleine kwekers bij de
grote eksporteurs konden vragen. Ze 'kregen' de prijs eerder en moesten
er maar tevreden mee zijn. Er werd ook meer 'op kontrakt' gekweekt, dat
leverde wel minder op, maar als klein tuindertje was je dan tenminste
zeker van wat inkomsten.
De grote klap viel hier uiteindelijk in '31 en '32 doordat het ook in het
buitenland zo slecht ging. De opbrengsten kelderden in één klap zo'n
40%. De bazen wilden dan ook rond 35% van het loon afhalen, maar de
bonden wisten de schade tot ongeveer 20% te beperken.
19