Dorpshuis De Kern
Metamorfose in de jaren zeventig
mité dat in 1966 een enquête hield onder de verenigingen.
De resultaten kwamen op tafel in een openbare vergade
ring op 13 april 1967 in De Rustende Jager. Er was vol
doende steun voor het plan om een stichting op te richten.
De gemeenteraad stelde in augustus 1970 subsidie
beschikbaar aan de Stichting Sociaal en Cultureel centrum
voor de opstelling van een programma van eisen voor een
nieuw centrum. De Ned. Heidemij kreeg de opdracht
en nam uitvoerig de tijd tot ergernis van het stichtings
bestuur, omdat de mogelijkheid van rijkssubsidie steeds
verder achter de horizon verdween. Een concept-rapport
kwam er pas in augustus 1972.
In hetzelfde jaar fuseerden de in noodgebouwen aan de
Burgemeester Boreelstraat gevestigde openbare en rooms
katholieke bibliotheek, die daarmee de kans wilden ver
groten op een nieuw gezamenlijk gebouw.
Dit gebouw is in 1938 gestart als R.K Jeugdhuis.
In de oorlogsjaren nam de bezetter het gebouw in
gebruik. Na de oorlog kwam het jeugdwerk terug.
Het echtpaar De Zeeuw beheerde het tot 1952.
Ton en Truus Hurkmans namen het in 1952 over.
Vanaf 1955 werd het gebouw in de zomermaanden
ingericht als jeugdherberg voor meisjes en na 1966
was er ook een afdeling voor jongens. In 1973 kocht
de gemeente het gebouw en liet het renoveren.
Wethouder Bert Stam heropende het op 2 november
1974. Verenigingen, de bejaardensoos, de schaakclub
en het Creativiteitscentrum en andere organisaties
hadden nu een vast onderkomen. In 1984 heeft de
gemeente het gebouw overgedragen aan stichting
‘Dorpshuis de Kern’. Het gebouw is dankzij de inzet
van vrijwilligers nog steeds een veilige haven voor
veel verenigingen en instellingen.
De zeventiger jaren was een tijd waarover een regionale
krant eens schreef: “Als je er een week niet bent geweest,
is C'as/r/cum al weer veranderdDe wijk Kooiweg was
afgebouwd en na realisering van de wijk Molendijk werd
in juni 1970 het plan Noordend vastgesteld en in uitvoe
ring genomen. Het aantal inwoners steeg tussen 1965 en
1980 van 15.000 tot 22.800 inwoners. De Soomerwegh
werd aangelegd, winkelcentrum Geesterduin opende zijn
deuren, er kwamen nieuwe schoolgebouwen, een zwem
bad, een sporthal, twee tennisparken en twee sportparken.
Dorpshuis De Kern werd heropend met onder andere
ruimte voor een Creativiteitscentrum en ouderenwerk. En
er gebeurde nog veel meer. Hoe het bescheiden ambtelijk
apparaat het allemaal voor elkaar kreeg, is achteraf een
wonder.
De uitbreiding van het dorp was voor het bisdom Haarlem
aanleiding om de Pancratiusparochie te splitsen. Dat was
al in 1958 bij de voorbereiding van plan Kooiweg voor
zien. Op 2 april 1966 werd aan het Kortenaerplantoen een
Eind 1968 verliet burgemeester Smeets na 23 jaar zijn
post en op 3 januari 1969 kreeg burgemeester Van Boxtel
de voorzittershamer in handen. Al in zijn installatierede
sprak hij over de noodzaak om te komen tot een visie op
samenlevingsopbouw, ter ondersteuning van de inwoners
bij de invulling van hun leefomgeving. Nog in datzelfde
jaar kwam het tot een stuurgroep en kreeg het Provinci
aal Opbouworgaan, in de persoon van mevrouw dr. Absil,
opdracht voor de uitvoering van een onderzoek. Het na uit
gebreide verkenningen opgestelde rapport over een Aktivi-
teitencentrum, met de aanbeveling voor oprichting van een
plaatselijk opbouworgaan werd door de gemeenteraad zeer
sceptisch ontvangen. Het idee voor een opbouworgaan,
werd op 29 april 1971 met negen tegen zes stemmen ver
worpen. De onderzoekster vond het een dom besluit.
De noodkerk aan het Kortenaerplantsoen die in 1966 in gebruik is genomen.
47
