Vissen in het Meertje van Vogelenzang
Daar heeft U
aan het water
gemak van
KOOPT UW
HENGELSPORT ARTIKELEN
bij een vakman
dus naar
HENGELSPECIALIST
VAN KESSEL
Telefoon 3101 Bakkum
Omdat het vissen in het meertje vanaf de oevers onmo
gelijk was, moesten er eerst de nodige vissteigers komen.
Het toenmalige bestuur en een aantal enthousiaste leden
staken vele vrije zaterdagen en avonden in het bouwen
van tien vissteigers rondom het meertje. Deze eerste stei
gers werden gemaakt van eiken boomstammetjes afkom
stig uit het duinterrein die door Olof Bleijendaal (tweede
penningmeester van de club van 1956 tot 1996 en tevens
terreinwerker bij PWN) vakkundig werden geschild.
Aan de Castricumse jongeren had de
vereniging nog steeds niets te bie
den anders dan het viswater aan de
Bleumerweg. Het vissen werd bij de
jeugd steeds populairder, omdat er
nu ook vijvers lagen langs de Kas-
tanjelaan, de Anna Paulownastraat
en de Jan van Nassaukade, waar ze ook de door de vereni
ging uitgezette karpertjes konden vangen. De jeugd had
geen begrip van en voor het vergunningenstelsel en viste
illegaal de vis uit de vijvers. Politieman Jacob Kloos, zelf
ook een hengelaar, stuurde wel eens vissende kinderen
weg bij de vijvers als hij op zijn motorfiets met zijspan
langs kwam rijden. Maar dat was met zoveel jeugd natuur
lijk niet vol te houden.
In 1933 was mede in het kader van de werkverschaffing
aan het eind van de Haagscheweg in Bakkum-Noord het
Meertje van Vogelenzang gegraven. Met het vrijkomende
zand werd de Zeeweg doorgetrokken naar Limmen en een
viaduct over het spoor aangelegd. Het PWN zette karpers
en andere vis in het meertje uit. De vissen deden het gewel
dig op de verse bodem, maar hengelen was er ten streng
ste verboden. Beroepsvisser Van den Kommer uit Uitgeest
werd door PWN regelmatig ingeschakeld om er vissen te
De hengelsport werd steeds populairder en de vereniging
groeide naar 125 leden in 1965. Hengelsportwinkelier
Siem Swart stopte in 1966 met zijn winkel. In dat jaar
startte Henk Nuijens aan de Dorpsstraat 12 een winkel
voor tuinbenodigdheden en hengelsportartikelen. Ook Piet
van Kessel breidde zijn schoenenwinkel aan Bakkummer-
straat 108 uit met hengelsportartikelen. De schoenmaker
was geliefd bij zijn hengelsportklantjes die hij met raad
en daad bijstond en daar ook rustig alle tijd voor nam. Hij
stond vaak op straat over het vissen te praten, terwijl zijn
vrouw de honneurs in de schoenenwinkel waarnam.
ook behoorlijke sancties. Vooral de
heer Bartling was fanatiek, wat hem
niet geliefd maakte bij zijn clubge
noten. Barend Kappers werd voor
een maand geschorst, omdat hij een
ondermaatse karper in zijn leefnet
had. Feije Tiemstra (74 jaar) werd
twee maanden geschorst wegens
onbehoorlijk gedrag, terwijl Piet van
Kessel met royement werd gedreigd
vanwege het geluidsniveau van
zijn draagbare radio. Zelfs het zeer
gewaardeerde erelid Jan Korver (67
jaar) kreeg een schorsing vanwege
het incident met de bewuste zwaan,
die overigens een uurtje later door
twee andere hengelaars van het
snoer was verlost. De ‘slachtoffers’
konden nog wel in beroep gaan bij
voorzitter Gerrit Terol, maar je had
bij hem weinig in te brengen.
Op 1 juni 1966 kon de visserij in het duinmeertje van
start gaan. Vissen in het meertje was alleen toegestaan
aan de leden van de vereniging die 18 jaar of ouder waren
oogsten. Rond 1960 had het PWN
karpers uitgezet in de infiltratieka-
nalen aan de Van Oldenborghweg als
proef om de bodem doorlaatbaar te
houden. Maar de karpers bleken niet
bestand tegen het gechloreerde water
in de infiltratiekanalen. Het PWN
verhuisde ze daarom maar naar het
Meertje van Vogelenzang. De grote
karpers in het meertje trokken veel
publiek dat de vissen kwam voeren;
het meertje stond al gauw bekend als
de Karpervijver.
Ook bij de hengelsportvereniging
werd er al vele jaren met begerige
ogen naar dit prachtige viswater
gekeken. Voorzitter Gerrit Terol, die
werkzaam was bij het pompstation,
wist het bij zijn PWN-superieuren in
Bloemendaal voor elkaar te krijgen
dat de vereniging in 1966 visvergun
ningen voor het Meertje van Vogelen
zang mocht gaan uitgeven. Voor deze
zogenaamde machtiging betaalde
men toen f 350,- per jaar. De Kamer
Gerrit Terol drukte zijn stempel op de vereniging; voor de Binnenvisserij maakte echter
hij was voorzitter van 1937tot 1956en van 1959 bezwaar, want de prijs was gezien de
tot1974 grootte van het water veel te hoog.
De Kamer zou slechts toestemming
verlenen als het huurbedrag tot f 175,- zou worden terug
gebracht. Dat men dit unieke viswater kon verwerven,
was zo belangrijk dat de vereniging wel akkoord ging met
de machtiging van f 350,-.
35
