Fusies en het einde
De kapel
Hoofdleidster Anne Franken, maatschappelijk werkster
en later afdelingshoofd, had met de overkoepelend ves
tigingsdirecteur, de heer J.A. Franssen van de Stichting
Katholieke Kinderhuizen uit Vught, afgesproken dat de
klok voor het huis bewaard zou blijven. Tijdens de sloop
is het hen ontgaan dat de klok door de slopers werd mee
genomen. Afspraken hierover zouden niet goed zijn vast
gelegd, zodat Franssen geen andere keuze had dan de klok
terug te kopen van het slopersbedrijf.
Tijdens de viering van het 50-jarig bestaan van de Stichting
Katholieke Kindertehuizen in 1981 wordt de klok in zijn
nieuwe functie onthuld. Waar voorheen de vlaggenmast
stond, hangt nu de klok. Kinderen voor wie de tijd erop zit,
worden met de ‘Voorgoed-klok’ uitgeluid door de staf. Voor
hen begon een nieuw leven na een intensieve leerperiode op
het Antonius, waar nodig, ondersteund door nazorg.
De Stichting Katholieke Kinderhuizen wordt in 1986
gesplitst in de vermogensstichting SKK en de exploitatie-
stichting Stichting Medisch Kinderhuis Antonius die het
pand huurt. Het bestuur wil af van de katholieke signatuur.
Er volgt weer een interne verbouwing. De grote slaapzalen
waren al verbouwd tot kleinere slaapzaaltjes. Die worden
nu verbouwd tot tweepersoonskamertjes. Elke woongroep
krijgt een eigen woon- en speelkamer. De fusiekoorts slaat
ook in de zorg toe. In 1993 fuseert Antonius met het Bod-
daertcentrum en de kinderhuizen De Schuilhoeve en Huize
van Strijen. De nieuwe stichting heet Kardeel die in 2004
weer fuseert met de stichting Vlotbrug. Uit die fusie ont
staat de stichting Parlan, een organisatie voor Jeugd
Opvoedhulp in Noord-Holland-Noord. Antonius biedt dan
plaats aan 43 kinderen in de basisschoolleeftijd. De kinde
ren die worden geplaatst, hebben problemen in de thuissitu
atie of op school. Zaken als onvoldoende aandacht van de
ouders tot zelfs verwaarlozing, maar ook gedrags-, psychi
sche of leerproblemen waardoor opvang binnen het gezin
wordt bemoeilijkt, zijn oorzaken van hun verblijf. Een klein
aantal kinderen verblijft er onvrijwillig, ingegeven door een
hij een snipperdag kon aanvragen. Hij was heel serieus.
Ik zei hem dat ik het een goede vraag vond, dat een hele
dag te veel was, maar dat hij wel die middag vrij kon krij
gen en leuke dingen mocht gaan doen. Hij was erg blij en
bedankte me hartelijk. Na schooltijd wenste ik hem een
fijne snippermiddag. De volgende dag vertelde hij uitge
breid wat hij had gedaan.
De groepsleiding vertelde later dat hij niet door had dat
ook de andere kinderen die middag vrij waren.”
Vroeger had het kinderkoloniehuis een losstaande hou
ten kapel. Piet Zomerdijk was daar in de periode 1952 tot
1960 samen met Nico en Piet Levering uit Egmond mis
dienaar. Toen hij een jaar of twaalf was, mocht hij alles
klaarzetten voor de dienst en met de collecteschaal rond
gaan. Piet: “Op een gegeven moment ‘regende het gul
dens en rijksdaalders op mijn schaal, maar bij het geld
tellen in de kamer van de rector Van Leipzig bleek dat
alles van chocola was.” De kapel raakte buiten gebruik
en werd in 1978 gesloopt. Vooraf was besloten om alles
wat van waarde was hier
uit te verkopen om het
geld aan de kinderen te
kunnen besteden. Tineke
Zonneveld was in die tijd
werkzaam op de admi
nistratie en kocht het
altaarkleed. Tineke: “Ik
verwerkte een deel van
de stof in een jurk en heb
deze altijd met veel ple
zier gedragen.”
Het kinderkoloniehuis had een eigen kapel, hier nog zonder luiklok.
45
In de loop van de tijd heeft
het gebouw Antonius ver
schillende verbouwingen en
uitbreidingen ondergaan. De
kapel is in 1978 gesloopt.
