W-
Een zomerhuisje in de duinen
Demontabel
Wie via het Duinpad de duinen in loopt, zag, tot
voor kort, na een paar honderd meter, verscholen
tussen de bomen, een klein groen houten huisje met
de naam ‘de Merel’. Menigeen zal zich afgevraagd
hebben hoe dat daar terecht gekomen is. Wie heeft
op die unieke plaats met een mooi uitzicht op de
Zanderij een huisje mogen bouwen?
In de zomer van 2016 stond er plotseling van verre zicht
baar een enorm bord met de woorden ‘TE KOOP’. Een
duidelijk signaal dat het nu of nooit was voor het achter
halen van de geschiedenis van dit ‘Hans en Grietje’ huisje.
De geschiedenis begint in 1932. Volgens het kadaster is in
dat jaar een stukje grond ter grootte van 3,5 are voorf 441,-
verkocht aan Johan Marinus Cornelis Lub, een tabaks- en
sigarenfabrikant, gevestigd aan de Damstraat 6 in Amster
dam. De verkoper was jhr. Willem Barnaart, die optrad
voor de eigenaar de NV Hollandse Duinmaatschappij, een
onderneming opgericht door de familie Gevers voor het
beheer van haar bezittingen.
vader Johan Lub uit Enkhuizen naar Amsterdam, waar hij
rond 1830 begon met een sigaren- en tabakswinkel en een
tabaksfabriek op de Vijgendam (de tegenwoordige Nes),
vlakbij de Dam. In 1911 verhuisde de winkel naar Dam
straat 6. De fabriek voor rook-, shag- en pruimtabak bleef
aan de Nes.
Het bedrijf leverde aan winkeliers en grossiers en ook
vond er geregeld export plaats naar Nederlands-Indië, tot
de onafhankelijkheid van Indonesië een feit was. ‘Lub’s
tabak’ was lang een heel bekend en gewaardeerd merk
artikel.
De winkel aan de Damstraat werd een begrip. Van iemand
die spoorloos was, werd in Amsterdam gezegd: ‘die is
zeker tabak halen bij Lub’.
In 1928 werd de onderneming omgezet in een N.V die
in 1947 fuseerde met een nu niet meer bestaande tabaks
fabriek. De familie Lub voer er wel bij, want Johan Lub
woonde tenslotte met zijn echtgenote Lena Kegge in een
mooi pand aan de Keizersgracht.
Kort na de aankoop van het perceeltje aan het Duinpad
kreeg aannemer A.C. Borst opdracht van Johan Lub om een
zomerhuisje voor dit perceel te ontwerpen. Borst vroeg ver
volgens een vergunning aan bij de gemeente, maar het ant
woord stelde teleur. Het gemeentebestuur wilde alleen mee
werken als het huisje demontabel werd gemaakt en jaarlijks
in de maand oktober ergens zou worden opgeslagen.
Dat zag opdrachtgever Lub niet zitten. Hij richtte zich in een
aangetekende, expresse brief van 23 mei 1932 rechtstreeks
Het perceeltje heeft dus kort voordat de provincie het duin
gebied overnam nog een nieuwe eigenaar gekregen. Mis
schien was het de oude heer Lub gelukt deze grond aan de
rand van de Zanderij te bemachtigen, dankzij goede con
tacten met de familie Gevers of met jonkheer Barnaart. Een
feit is dat hij de provincie voor is geweest. De merkwaar
dige enclave zal voor de beheerder, het provinciaal water
leidingbedrijf, wel wat frustrerend zijn geweest. Jarenlang
werd in ieder geval door een medewerker gecontroleerd of
de eigendomsgrens nog wel in acht genomen werd.
Johan Marinus Cornelis Lub stamde uit een Enkhuizer
geslacht van ondernemers. In 1811 vertrok zijn overgroot-
36
De in 2017 gesloopte woning ‘de Merel’ aan het Duinpad langs de rand
van de Zanderij.
De Amsterdamse tabak- en sigarenfabrikant Johan Lub slaagde erin om in
1932 een stukje duingebied te kopen voor de bouw van een zomerhuisje. Het
perceeltje, kadastraal sectie B 4207, ligt niet ver van de Duinenboschweg.
