Cor Heeck en zijn echtgenote Kitty Witte.
Jaap Dekker in gesprek met zijn groep.
Werksoorten
In het juninummer van 1992 stond in Perspectiviteiten
een In Memoriam: “Cor Heeck is op 10 mei 1992 over
leden op 81-jarige leeftijd. Vanaf de oprichting tot 1980
bepaalde Cor Heeck het gezicht van Perspectief. Veel van
onze leden hebben bij hem de fijne kneepjes van de schil
derkunst onder de knie gekregen. Zijn persoonlijke manier
van lesgeven en de kunst om de essentie op humoristische
wijze aan te duiden, heeft velen de stimulans gegeven die
ze nodig hadden.”
stakker nog zei dat olieverf duur was, kreeg hij natuurlijk
te horen dat z’n vrouw meer geld kostte, vandaar.
Toen Cor Heeck eens werd gevraagd naar een omschrij
ving van zijn eigen werk (stillevens, landschappen en por
tretten, die op veel tentoonstellingen te bezichtigen zijn
geweest), zei hij ooit - na lang nadenken: “Het is net boe
renkool met worst; je kan er niet over praten, je moet het
proeven.”
“Iedereen bij Perspectief heet Jan, Piet of Klaas, zonder
dat we achternamen kennen, maar Cor Heeck is voor de
meesten toch steeds Mijnheer Heeck gebleven. Niet omdat
hij zo autoritair is, of zich op een hoog voetstuk plaatst,
maar gewoon uit respect. Uit respect voor de vakkennis
die nooit geleid heeft tot schoolmeesterachtig optreden.
Met wat zelfspot gelardeerd, werd ons steeds verteld dat
wat hij nu ging doen met ons mislukte kunstwerk misschien
niet het juiste was, hij wist het ook niet zeker, maar je kon
nooit weten etc. etc. Of die arme beginnende olieverf-
schilder, die netjes heel zuinig kwakjes verf op zijn nieuwe
palet had uitgestald. Die kreeg te horen dat hij wel zuinig
op z’n vrouw, maar nooit op de verf moest zijn. Toen de
Van fanatiek vooruit willen gaan tot eenmaal per week
gezellig in een groep wat tekenen of schilderen zonder
verdere aspiraties. Ik oordeel nooit, maar probeer ieder in
zijn waarde te laten.”
Perspectief is begonnen als schilderclub, maar al in 1968
polste het bestuur de belangstelling van de leden voor
andere takken van beeldende kunst. In 1977 werd een
werkgroep keramiek gevormd onder leiding van Topy ten
Hove. In 1969 werd voor het eerst naar een model gete
kend. Cora Lunow begeleidde een werkgroep textiele
werkvormen. Dirk Nab gaf tekenles en uit een cursus
‘Abstract’ van Jessica Keppel vloeide de groep abstract
schilderen voort, die tegenwoordig door Eric Beets wordt
begeleid.
De belangrijkste taak van de begeleiders is de individuele
begeleiding van de leden in de beoefening en de ontwik
keling van hun creativiteit. Er worden bij de club alleen
korte basiscursussen en workshops tekenen en schilderen,
grafische technieken en beeldende vorming gegeven, dus
geen opleidingen zoals bij de stichting Toonbeeld.
bestaan werd Jaap in Dagblad Kennemerland geïnter
viewd. Daaruit: “Docent Dekker heeft zelden moeite met
het feit dat er allerlei verschillende niveaus aan het werk
zijn. Ik ga vaak met de groep naar buiten om te schilde
ren. Ik laat ze dan juist in de zomer een winterlandschap
maken om hun fantasie te prikkelen. Of ik laat ze in de
duinen een beekje tekenen dat er helemaal niet is.”
In 2009 moest hij om gezondheidsredenen stoppen met
zijn begeleidingswerk. In 2011 is hem een expositie aan
geboden. Jaap Dekker overleed op 2 juni 2011.
Tekenen en schilderen was Jaap Dekker met de paplepel
ingegoten. Zijn vader, huisschilder en kunstschilder, had
een amateurschilderclubje dat in huize Dekker kon schil
deren. In de oorlog moest Cor Heeck vanuit Castricum
evacueren naar Heiloo en door het contact tussen vader
Dekker en Cor Heeck ontstond de schilderclub Tintoretto.
De jonge Jaap volgde een opleiding op de grafische school
en werd de opvolger van Cor Heeck als begeleider van
Tintoretto. Kort na de oprichting werd hij ook begeleider
bij Perspectief. Jaap: “Ik krijg daarbij te maken met deel
nemers die het schilderen heel verschillend benaderen.
Op 1 januari 1968 startte de jeugdschilderclub onder bege
leiding van Jaap. Die club is wegens gebrek aan belang
stelling in 1974 opgeheven. Jaap ging andere groepen
begeleiden, dit alles naast zijn werk als veelzijdig kunste
naar. In april 1982 werd hij aangesteld als begeleider van
de etsgroep. In 1998 en in 2002 werden tentoonstellingen
van zijn werk georganiseerd, toen hij 30 respectievelijk
35 jaar aan Perspectief was verbonden. Bij het 35-jarig
33
i
to
