Augustus
Parkeernood
kere inwoners.” De soep werd echter niet zo heet gegeten
als opgediend, want tijdens een verhitte vergadering op 26
juli beloofde het bestuur van SEW dat de ingeschrevenen
een nieuwe brief kregen en het eigen geld verlaagd werd
van 30% naar 10%.
Zoals gebruikelijk werd deze maand weer de wielerronde
van Castricum verreden, waarvoor de plaatselijke midden
standers verschillende fraaie prijzen beschikbaar stelden.
Ook werd er gewandeld en namen elf Castricummers van
wandelvereniging ‘Kijk-Uit’ met goed resultaat deel aan
de Apeldoornse vierdaagse.
In een interview met ir. H. Veenendaal van het PWN sprak
hij de wens uit dat de aanleg van een parkeerterrein bij
Castricum aan Zee geen vijf jaar meer op zich liet wach
ten. Het hoofd van de dienst terreinen hoopte ook dat het
Rijk 50% van de aanlegkosten voor zijn rekening zou
nemen die op ongeveer een half miljoen waren begroot.
In 1967 werd de parkeernood in Castricum aan
Zee zo schrijnend, dat men besloot het terrein
‘Commissarisveld’ onderaan de Kluft te gebruiken
als extra parkeergelegenheid. Automobilisten die
daar parkeerden, werden dan gratis met een busje
naar het strand gebracht. Ondernemer Jan Biesterbos,
eigenaar van de stallingen aan het strand, bekostigde
dit vervoer dat door taxibedrijf Tervoort werd
verzorgd.
Deze situatie bevestigde nog eens dat het jarenlange
overleg van de gemeente met rijk, provincie en
PWN over uitbreiding van de parkeergelegenheid
bij Castricum aan Zee nog steeds niet tot een
adequate oplossing had geleid. Het ene na het
andere plan verdween in de prullenbak, maar Fons
Mok (1933), het vroegere hoofd financiën van de
gemeente en later gemeentesecretaris, herinnert zich
dat de impasse in 1969 werd doorbroken: “Er was
uiteindelijk rijkssubsidie toegezegd, maar door de
vele voorwaarden zouden de totale aanlegkosten
De krant meldde ook dat het duingebied een nieuwe uit
kijkpost rijker was. Vanaf dit vijfde uitkijkpunt van het
PWN, dat dichtbij de Papenberg lag, had men een prach
tige uitzicht over heel Castricum.
Plaatsgenoot en begenadigd tennisster Tine Zwaan
behaalde in deze maand de nodige successen. Met haar
partner Judith Salomé werd zij Nederlands kampioen in
het damesdubbel, terwijl voor Tine in het enkelspel pas in
de halve finale uitschakeling volgde. Tegen de krant zei
het 20-jarige talent: “Mijn ouders vinden het wel leuk dat
ik tennis, maar mijn studie aan de Academie voor licha
melijke opvoeding vinden ze even belangrijk!”
Ook had Castricum in die dagen een beoefenaar van de
motorsport die de top bereikte. Dat was Jan Dekker, die in
de klasse 250 cc Nederlands kampioen wegracen ’67 werd.
In een vraaggesprek zei de in 1927 geboren coureur: “Ik
bedrijf deze sport slechts als hobby; ik zou er mijn beroep
van kunnen maken, maar dan moet ik een internationale
startlicentie hebben, waar ik niets voor voel.”
Eind jaren ’60 kwamen de vakanties naar het buitenland
steeds meer in trek en deden de reisbureaus nog goede
zaken. ‘Zonvaart’ uit de Burg. Mooij straat adverteerde
deze maand met vliegreizen naar Mallorca en de Spaanse
kusten voor prijzen vanaf ruim f 300,- met volledig pen
sion inbegrepen.
Opnieuw bestond er onder de woningzoekenden onrust
over de bouw van 124 woningen in Molendijk-Noord.
Zij waren van mening dat hun belangen door een poli
tiek steekspel te weinig werden behartigd en hielden
meer bedragen dan wanneer van subsidie werd
afgezien. Gekozen werd voor de snelste oplossing:
aanleg en exploitatie door de firma Biesterbos, die
al sinds 1930 een groot deel van het strandplateau in
erfpacht had en daar sindsdien eerst een garage en
later een rijwielstalling had. Door samenwerking van
alle betrokken partijen kon het nieuwe parkeerterrein,
met een capaciteit van circa 1800 auto ’s, tenslotte in
1971 in gebruik genomen worden.”
Jan Dekker, Nederlands kampioen wegracen in de 250 cc.
Zo werd er nog geparkeerd aan het strand.
13
i-i -
-^
V.-.;
