E.
Herinneringen van Menno Twisk
Menno Twisk (1957) was diskjockey in De Dukdalf
van 1976 tot 2000. Bij hem kwamen de volgende her
inneringen naar boven: De eerste DJ was Ron Lute.
Daarna draaiden Co Wiendels en Uke Rorije platen
en ben ik aangeschovenWe hebben vanaf midden
zeventigerjaren samen ook tijdens kermissen gedraaid
voor de nieuwe eigenaren, de gebroeders Castricum.
Daarnaast ben ik ook nog een aantal jaren in de Voem
Voem als diskjockey gaan werken, maar bleef dat ook
altijd doen (totaal meer dan 20 jaar) bij bruiloften en
partijen in De Dukdalf.
In die tijd was het nog de kunst om niet te mixen maar
de muziek aan elkaar te pratenom het zo maar te
noemen en op die manier de bezoekers te entertai
nenMet kermissen of grote feesten moest er altijd
flink geïmproviseerd worden. De stoppen sloegen
geregeld door of de vinylplaten op de draaitafels
moesten natgedraaid worden. Met verzwaring van
een voorwerp op de kop van de naald in de arm van
de pick-up werd het overslaanvan de muziek in het
feestgedruis voorkomen. De kermissen werden toen
nog gevierd met drank in glas en het kon er wel eens
om spannen als er een knokpartij uitbrak tijdens de
Bakkummer oorlog. Meestal konden we dit soort
spanningen binnen De Dukdalf met de vaste bezoe
kers in de kiem smoren door trucjes als het draaien
van verkeerdemuziek of het aandoen van de grote
lichten. In tegenstelling tot wat sommigen denken was
het juist de onrustige situatie buiten de horecagele
genheden en op het kermisterrein zelf dat het afschaf
fen van het eerste deuntje op de maandag in de hand
werkte.
Kenmerkend voor onze manier van platen draaien in
De Dukdalf was, dat bijvoorbeeld een bruiloft met
een (stijl)dansavond gepaard kon gaan, zonder dat
er een band ingehuurd hoefde te worden. Daar wer
den dan gelijk (dans)ruimte en budget mee gewon
nen. Hiervoor moesten we wel noodgedwongen ook
wat Engelstalige en modernere hitsingles gebruiken,
waar men niet zo aan gewend was om op te stijldan
sen. Het kwam dan ook wel eens voor dat ik samen
met Marry van Jan Castricum, of met de bruid een
quickstep of Engelse wals op een stukje popmuziek
moest voordansen, wat vaak tot grote hilariteit leidde.
In veel gevallen hebben we naast het huwelijksfeest
ook het 12D-jarige huwelijksfeest voor hetzelfde echt
paar verzorgd en in twee gevallen werd zelfs nog het
zilveren huwelijk gevierd.
De fijnste herinneringen heb ik aan de belevenissen
tijdens de lange samenwerking met de altijd optimisti
sche en humoristische Dirk Heintzberger die op feest
avonden als barkeeper of ober werkte. In mijn ogen
een geboren entertainer die helaas in 2015 plotseling
en te vroeg overleden is. Wat hebben wij met hem veel
meegemaakt en enorm kunnen lachen. Daarover zou
den we een boek op zichzelf kunnen schrijven. Mis
schien komt dat er nog een keertje van. Dirk zou dat
in ieder geval verdienen
Menno Twisk als diskjockey.
De Goede Verwachting, Heereweg 36
Van oorsprong was het pand Heereweg 36 een boerderij,
waarin Lammert Hageman een herberg annex café begon.
In 1859 werd deze uitspanning, die 'De Roskam' heette,
voortgezet door Dirk de Winter sr. (1828-1902). Volgens
het boek 'Historie van Castricum en Bakkum' van Derk
van Deelen zou de herberg op 2 juli 1860 door brand
geheel verloren zijn gegaan. Na de herbouw werd Dirk
de Winter jr. (1859-1937), onder andere jachtopziener en
tuinder van beroep, eigenaar van de zaak van 1902 tot
1905. Het café werd vanaf 1905 gerund door Dieuwertje
Stroomer, die getrouwd was met schelpenvisser en vracht
rijder Cees Castricum (1861-1925). Het echtpaar woonde
vanaf dat jaar aan de Heereweg. Cees, later ook bekend als
kastelein, kocht het pand in 1905 en gaf het de naam 'De
Goede Verwachting'. Na zijn overlijden verkocht Dieu
wertje het in 1926 aan Johan van der Velden, een café
houder uit Leiden. Een jaar later kwam hij in financiële
problemen en kocht Dieuwertje het café alweer terug tij
dens een openbare verkoping. Het pand kwam in 1928 in
handen van haar zoon Willem (1887-1953), die achter het
café een transportbedrijf had.
De crisis trof ook de familie Castricum. 'De kamers boven
het café werden in die tijd verhuurd, waardoor de gezins
leden soms op het biljart in slaap moesten zien te raken',
T
Het café vanaf de Heereweg gezien in 1937.
63