wordt als we het aan zijn lot overlaten. Natuurlijke pro
cessen moeten worden hersteld en met grote Europese
subsidies worden tal van maatregelen uitgevoerd. Op drie
plaatsen zijn inmiddels weer verstuivingen gerealiseerd.
Cor Mooij heeft zo zijn bedenkingen over de nieuwe aan
pak: "Het beheer van het duingebied is totaal veranderd.
Het verdwijnen van de konijnen heeft natuurlijk grote
gevolgen gehad en begrazing is een goede oplossing.
Nu wordt ook geprobeerd om verstuivingen weer moge
lijk te maken. Het heeft weinig zin omdat de begroeiing
het meestal toch weer wint. Naaldbossen worden gekapt
en ook daar is niet iedereen blij mee. Ze waren vroeger
als de dood als er iemand buiten het pad liep. Wie dat
toch deed, kon een bekeuring krijgen. Als er ergens een
takje werd afgebroken, konden ze je al een bekeuring
geven. Nu rotzooien ze alles ondersteboven. De inzichten
wijzigen voortdurend. Met mijn groep hadden we in ons
rayon de Amerikaanse vogelkers zo goed als uitgeroeid,
maar zoveel aandacht wordt er volgens mij niet meer aan
besteed.
Er groeien duindoorns. Die breiden zichzelf uit. Ze horen
in het duin. Nu hakken ze er stukken af, omdat er zoge
naamd te vdel duindoorns komen. Het is toch een natuur
lijk proces. Daar moet je volgens mij niet op ingrijpen.
Het is te gek om los te lopen. Ze gaan tegen de natuur in.
Dat vind ik tenminste."
Niek Kaan
Weergave van gesprekken met
Cor Mooij in 2015 en 2016
Bronnen:
Jelles, ir. J.G.G., Geschiedenis van beheer en gebruik
van het Noordhollands Duinreservaat (1968);
PWN, Beheernota 2015-2025;
Roos, Rolf, Duinen en mensen Kennemerland, Amster
dam, 2009;
Ruijter, Q. de, Over duinboerderijen en haar bewoners,
4e Jaarboekje Oud-Castricum (1981).
Met dank aan:
Adri de Haas-Mooij, Jan Frens en Hidde Posthuma.
