Bij de Fair Trade Organisatie in Culemborg en bij soortge
lijke leveranciers vond de inkoop plaats. Via advertenties en
artikelen in lokale nieuwsbladen werden diverse producten
onder de aandacht gebracht en werd uiteengezet waarom
de Wereldwinkel deze producten verkoopt. Een opmerke
lijk feit: toen in 1995 Max Havelaar de koffieprijzen ver
laagde, volgde Douwe Egberts snel dit voorbeeld. De jong
overleden voorzitter van de wereldwinkel, Volkert Keysper,
noemde het in een interview ter gelegenheid van de viering
van het 25-jarig bestaan: "De macht van de boodschappen
tas. Elke consument kan verandering bewerkstelligen
De omzet van de winkel steeg jaarlijks dankzij de tiental
len vrijwilligers. In 1994 werd voor ruim 30.000 gulden
aan levensmiddelen verkocht; in totaal bedroeg de omzet
bijna 60.000 gulden. Ruim 10 jaar later, in 2005, leverde
de verkoop ruim 67.000,- op, waarvan 29.000,- voor
levensmiddelen. Ondanks de crisis vanaf 2008 bleef de
omzet stijgen. Het assortiment werd geleidelijk verder
uitgebreid met onder andere speelgoed en sieraden en in
2001 met bananenbier uit Ghana. Eerst werd meegewerkt
aan de kerstkaartenverkoop van Unicef; momenteel is er
een permanent aanbod van Unicefkaarten.
Erg succesvol bleek de kerstpakkettenactie. Veel organisa
ties kochten deze pakketten, die door de medewerkers zelf
werden samengesteld. In 2006 zijn er hiervan ruim 11.000
verkocht. In de winkel ging men met de tijd mee. Naar
aanleiding van een overval kwam er in 2001 een pinauto
maat. In 2004 kreeg de winkel een eigen website.
Terugblik
Het waren andere tijden die zeventiger en tachtiger
jaren. Computers, internet, social media en mobiele tele-
10
Bronnen:
Archief Wereldwinkel Castricum;
Regionaal Archief Alkmaar;
Wit de, Aad, persoonlijk archief.
Met dank aan:
Nellie Borst, Suzanne Jansen, Harry Poeze, Aad de Wit en
Maarten de Wit.
foons waren nog geen
gemeengoed. Om een
duidelijke boodschap te
verspreiden werden in
de Wereldwinkel veel
buttons, stickers en pos
ters verkocht. Oud-voor
zitter Maarten de Wit
memoreert dat de winkel
in Castricum in de jaren
tachtig het kloppend hart
was van de anti-kern
wapenbeweging en van
vredesdemonstraties.
De wereldwinkel was
ooit een actiecentrum en
steunde veel landelijke
campagnes in het kader
van 'het bevorderen van
mondiale bewustwording'. Na de tachtiger jaren kwam de ver
koop van producten centraler te staan en deelname aan cam
pagnes werd ook door de Landelijke Vereniging van Wereld
winkels op een laag pitje gezet. Door de ingebruikneming van
de winkel aan de C.F. Smeetslaan kwam er meer aandacht
voor de winkelinrichting en organisatie.
Nog steeds wordt verkoop van producten uit de Derde
Wereld als middel gezien in de strijd voor rechtvaardiger
handelsstructuren, verbetering van werknemersrechten en
afschaffing van kinderarbeid. Daarom worden bijzondere
producten aangeboden als alternatief voor het reguliere
aanbod.
Een actiecentrum is het niet meer maar ongewijzigd blijft,
nu al 46 jaar, het uitgangspunt dat armoede bestreden kan
worden met 'Fairtrade', eerlijke handel, met respect voor
mens en milieu.
De doelstellingen van de Wereldwinkel worden door veel
mensen en instellingen ondersteund.
In 1970 begon het allemaal. De pioniers van toen zijn
afgehaakt en nieuwe vrijwilligers hebben het stokje over
genomen, maar de idealen zijn gebleven.
Jo Vissers heeft tot het einde van haar leven de winkel bezocht.
Jeannette Smits
Niek Kaan
