sen. Een 'buitenpost' van ziekenhuis Duin en Boseh is hier
ook gevestigd geweest.
In 1999 was een volgende renovatie noodzakelijk om de
gebruiksmogelijkheden te verbeteren, achterstallig onder
houd te verrichten en de kwaliteit te verhogen. De ver
bouwing werd in 2000 uitgevoerd. Burgemeester Waal
heropende het gebouw op 23 september 2000.
Omdat de erfpachtovereenkomst eindigde en niet werd ver
lengd, is het gebouw in 2008 weer aan de gemeente ver
kocht en werd het vervolgens nog enkele jaren gehuurd.
In 2012 deed zich de mogelijkheid voor een ruimte aan het
Kooiplein te huren. Secretaris Margriet Spinhoven: "Ik
hoorde op de nieuwjaarsreceptie van de Volksuniversi
teit Castricum dat deze organisatie per 1 mei zou worden
opgeheven en heb gelijk de voorzitter Kees Visser gebeld
of deze ruimte iets voor ons was. De dag daarna zaten we
al bij de makelaar en kwamen we snel tot overeenstem
ming. Nu zijn we erg tevreden met deze mooie plek." In
juni 2012 verrichtte burgemeester Toon Mans de officiële
opening.
Welfare
De eerste aanzet voor het welfarewerk werd in 1957 gege
ven. De officiële oprichtingsdatum was 20 augustus van
dat jaar. Volgens de notulen van die vergadering heeft de
administrateur van de colonne, de heer A.J. Reurts, een
uiteenzetting gegeven over de inhoud van het werk. Hij
betreurde het dat geen van de vier Welfare-werksters
katholiek was maar vond dit geen bezwaar om toch
katholieke patiënten te helpen, omdat het Rode Kruis een
neutrale organisatie is, die helpt ongeacht politieke of reli
gieuze overtuiging.
Vrijwilligers verzorgden activiteiten, onder andere in het
dorpshuis De Kern. Het aantal medewerkers nam toe en
in de jaren vijftig werden rond de 135 personen wekelijks
ontvangen. In 1978 was het aantal deelnemers gestegen
tot ruim 200 en het vrijwilligersbestand tot 72. Er werd
aanvullende mantelzorg verleend: vrijwilligers gingen bij
mensen op bezoek, hielpen hen bij boodschappen doen
of begeleidden ze bij ziekenbezoek en er werden uitstap-
8
jes georganiseerd. Mevrouw Moser speelde als algemeen
leidster een belangrijke rol bij de organisatie. In 1984 nam
ze afscheid. Het hoofdbestuur van het Rode Kruis kende
haar de zilveren medaille van verdienste toe voor haar
langdurige inzet. Antje Beltman volgde haar op en is vele
jaren daarna het hart van de afdeling geweest.
Wil Möls (1935) al bijna dertig jaar vrijwilligster:
Toen ik om medische redenen moest stoppen met mijn
werk als coupeuse bij een atelier aan de Overtoom,
keek ik uit naar andere bezigheden. Bij het Rode Kruis
kon ik aan de slag bij de begeleiding van een groepje
oudere dames dat wekelijks bij elkaar kwam. Er werd
veel geborduurd en gebreid. Werken met textiel was
heel vertrouwd voor mij en de omgang met de deelne
mers gaf veel voldoening. Nooit gedacht dat ik het wel
bijna dertig jaar zou volhouden. Ik ben begonnen in
het noodgebouw van De Sokkerwei en daarna overge
stapt naar het gebouw aan de Van Speykkade. Inmid
dels heeft het Rode Kruis dat gebouw helaas moeten
verlaten en nu hebben we op het Kooiplein een nieuwe
ontmoetingsruimte.
Ons groepje heet De Schakel en bestaat uit 10 tot 15
dames die wekelijks op dinsdagochtend samen komen.
De meesten worden gebracht door de vervoersdienst
van de stichting Welzijn. Nieuwe deelnemers zijn nog
altijd welkom. De begeleiding is in handen van Jenny
Dijkman, Mies de Koning, Riek Plas, Hennie Sloof en
mijzelf. Het werken met textiel is een beetje op de ach
tergrond geraakt. Er worden verhaaltjes voorgelezen,
spelletjes gedaan en op het ogenblik is het inkleuren
van platen erg in.
In de schoolvakanties stoppen we met de bijeenkom
sten, maar dan bezoeken we de deelnemers zeker een
keer thuis om wat bij te praten. Inmiddels zijn zowel
de begeleidsters als de deelnemers rond tachtig jaar of
ouder. Het is enorm gezellig en we gaan vriendschap
pelijk met elkaar om, anders had ik het nooit zo lang
volgehouden".
Opening van de locatie aan het Kooiplein door burgemeester Mans in juni 2012.
Wil Möls al bijna 30 jaar vrijwilligster.
