Rolf Roos Eli liep door een duin natter dan wij kennen, een deels niet meer bestaand landschap, al duiken de rietorchis en het wintergroen wel elders in het duin op. Volgens duinkenner Rienk Slings (tot 2014 duinbeheerder bij PWN) wandelde Eli toen door het nog niet beboste deel van het Sappenbos: "Qua reliëf een nollenterrein, ontstaan in de loopduin vlakte van de Papenberg. Tegenwoordig kunnen we ons daar, weliswaar in verdroogde vorm, nog een voorstelling van maken als we de ten westen aangrenzende zanderij bezoeken; pal ten noorden van camping Geversduin Sappenbos is de officiële 'vaknaam' die vermoedelijk wel in een oud toponiem zijn oorsprong vindt. Volgens Frits David Zeiler (historicus uit Bergen) is het mogelijk afkomstig van 'Sape', wat mager en onvruchtbaar land betekent. Zie ook breeSAAP en Sappeland, namen van duinvalleien en natte ontginningen. Ergens op de route langs de Helmweg komen we anno 2015 weer duinlandjes tegen met oude meidoorn en resten van elzenhagen. Eens kleine akkertjes, nu recreatieweid- jes en voorzien van watertjes voor poelkikkers, libellen en de Schotse hooglanders van nu. In Eli's tijd waren koeien schaars (en lokaal) in het duin, in tegenstelling tot konij nen. Verdwenen dieren De weg ligt nu verder geheel in de schaduw van sappige berkenboschjes, waar de zangvogels van heel de buurt bijeen zijn om te broeden en te zingen; van tijd tot tijd kort een fasanten-haan, wulpen schreien hoog in de lucht en een kievit verjaagt met moed en groot misbaar twee Vlaamsche Gaaien uit de buurt van zijn nest. In de periode rond 1990-2000 verdwenen de wulpen na de komst van de vos. Rienk Slings: 'Vermoedelijk ook als gevolg van degradatie van het open duin, waardoor de voedselsituatie voor de jongen sterk achteruit ging.' Ik herinner ze me nog wel broedend op de Papenberg. Ook het geluid van de fazantenhaan is vrijwel verstomd en kie viten in het duin zijn pas echt schaars, al duikelen ze wel weer boven de nieuw afgegraven valleien die de laatste tien jaar er bij zijn gekomen in middenduin en in het zee duin. Vlaamse gaaien zijn tegenwoordig zeer algemeen. Als eters en begravers van eikels spelen ze een niet onbe langrijke rol in de uitbreiding van het eikenbos. Havik, sperwer en buizerd noemt Eli niet; die waren toen te sterk vervolgd om tot broeden te komen. "Misschien valt langs den weg uw oog op een hier wei nig in 't oog vallende plant, die twee ronde bladeren heeft en een trosje groene bloemen, waarin een goudgeel stipje blinkt. Dat is een orchidee, de keverorchis, die hier in ont zaglijke hoeveelheid en in reusachtige exemplaren voor komt.' Volgen we zijn oude spoor, dan komen we fraaie restan ten van berkenbosjes tegen. Meteen achter de camping bij de Helmweg ligt een dichtgegroeid en nog steeds vochtig stuk met duinriet en braam. Dan volgt de uitsmijter van Eli. 'En stellig, tenminste als ge tegen den avond deze wande ling doet, hoort ge uit de boschjes aan uw linkerhand een zonderling geluid komen, een vreemd geratel of gesnor als van een groot spinnewiel, of van een tandrad dat langs een veer glijdt. Dat doet de geheimzinnige geitenmelker, een groote nachtvogel, half zwaluw, half valk, met heel vreemde gewoonten, waarvan ik nog wel eens iets vertel len zal." Het dier zou het er nog een halve eeuw minstens volhou den. Tot rond 1960 broedde de nachtzwaluw jaarlijks in de eikenhakhoutbosjes. In plaats van een nachtegalentocht hield de vogelwerkgroep toen een nachtzwaluwexcursie. Bronnen: Heimans, Eli, Vrije duinen. Uit: Met kijker en bus. Am sterdam, 1906; Heimans, Eli, Zeldzame planten in de duinen. De Le vende Natuur, 13 (1908); Kaan, Niek, De Duinkant, een verdwenen dorpje, 33e Jaarboek Oud-Castricum (2010); Kaan, Niek, Wie was jonkheer Frits Gevers, 26e Jaar boek Oud-Castricum (2003); Roos e.a., Rolf, Duinen en mensen Kennemerland, Am sterdam, 2009; Zeiler, Frits David, Nollen krochten blinken. Duinto poniemen tussen Wijk aan Zee en Camperduin, PWN, Castricum, 1995. De reconstructie van de wandeling van Eli Heimans is in een uitgebreide versie ook te vinden op de website www.duinenenmensen.nl Met dank aan: Anneke Brouwer, Niek Kaan, Peter Levi, Rienk Slings, Thea Spruijt en Joost Veer. De Nachtzwaluw. 76

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Jaarboek Oud Castricum | 2015 | | pagina 76