de spoorbomen moest wachten, kon je hem in de winkel
horen vloeken. In de vijftiger jaren kwam er ook elke
zaterdagmiddag een patiënt van Duin en Bosch langs.
Zijn naam was Nelis en hij kreeg voor 50 cent of een gul
den de gebroken en onverkoopbare koekjes, waar hij erg
blij mee was!"
Ook een zoon van Krijn, Hans Stolk (1934), heeft zijn
herinneringen aan de zaken in Bakkum en Castricum: "Ik
begon na het volgen van de ULO in de winkel van mijn
vader aan de Bakkummerstraat. Eerst als winkelbediende
en daarna ging ik bezorgen. Mijn broer Piet (1942) werkte
na zijn schooltijd bij Radio Holland, maar viel steeds in
slaap in de trein en werd pas in Alkmaar wakker. Daarom
koos hij op 22-jarige leeftijd ook maar voor het kruide
niersvak. Destijds had Bakkum maar liefst vijf kruide
niers, dus ik snap nog steeds niet dat we toen allemaal
te eten hadden. Vooral in de oorlog was het een zware
tijd. Tijdens de evacuatie verhuisden wij naar Akersloot,
terwijl mijn vader en zijn broer Cor kruidenierden in de
latere meubelzaak van Schotten naast het oude raadhuis.
Mijn vader ging in de zomer van 1966 over op zelfbe-
56
diening en werd daarmee de eerste supermarkt
in Bakkum. De woonruimte aan de achterkant
van de winkel werd toen bij de zaak getrokken.
Daarom ging ik boven wonen met mijn gezin,
nadat ik daarvoor een paar jaar boven de zaak
van oom Cor aan de Stationsweg was gehuisvest.
Om het nog ingewikkelder te maken: mijn vader
nam in 1960 de winkel van Cor over en ik ging
daar ook werken. Na een paar jaar verkaste ik
weer naar de Bakkummerstraat en werd de win
kel aan de Stationsweg gesloten en verkocht.
Mijn moeder Marie hielp ook jaren in de winkel, evenals mijn
vrouw en de vrouw van Piet. In 1972 namen Piet en ik de zaak
van onze vader over en stapten in de jaren '80 over van Vivo
naar SKO-gezinsmarkten. Vervolgens huurden we in 1985 de
supermarkt van Aad Tervoort aan de Bakkummerstraat 101
en zijn daar verder gegaan als A-markt. We dachten daarmee
een dubbele omzet te halen, omdat het pand veel groter was
en we er ook vanuit gingen dat we de klanten van Tervoort
zouden overnemen. Dat viel echter behoorlijk tegen, onder
andere doordat we minder goed bereikbaar waren vanwege
de slechte parkeervoorzieningen voor de deur.
Tegelijk met het 100-jarig bestaan van kruidenier Stolk
zijn we in 1998 gestopt en hebben de zaak over gedaan aan
Kamal Dinck en Batin Cincil. Ik werd namelijk dat jaar 65
en Piet voelde er niets voor om alleen door te gaan, ook
omdat we binnen de familie geen opvolgers hadden.
Met Piet heb ik ruim 35 jaar heel prettig samengewerkt en
er is nooit een onvertogen woord gevallen.
We hebben natuurlijk ook het nodige meegemaakt. Zo had
den we een klant die steevast op zondag achterom kwam
en die we door zijn klompen hoorden aankomen. Hij moest
De VIVO-winkel aan de Stationsweg met achter Trudi en Hans Stolk.
Krijn begon een zaak op de hoek van de Bakkummerstraat-Tetburgstraat.
Hans Stolk (links) tijdens de heropening van de winkel in 1966.
