In die tijd waren er ook lezingen en optredens van nu
bekende artiesten en vertellers. Zo trad Sanne Wallis de
Vries wel eens op, gaf Midas Dekkers een lezing over zijn
boeken, Roberto Jacketti &the Scooters waren te beluis
teren en ook Hans Dulfer was een graag geziene gast."
In De Bakkerij hebben ook bestuurders ervaring opge
daan. Jane Postelmans, de eerste secretaris van de Stich
ting Jeugdsociëteit Castricum, is wethouder in Castricum
geworden, evenals Chris van der Hoeven. Ria Beens is
in verschillende gemeenten wethouder en waarnemend-
burgemeester geweest. Janine Cornel-Draijer kwam in de
gemeenteraad en Arda Gerkens is zelfs lid van de Eerste
Kamer geworden. Egbert Tates en Peter Broer, ook Bak-
kerijers van het eerste uur, zijn directeur geworden van
grote welzijnsinstellingen. Zo hebben meerdere personen
bestuurlijke roots in De Bakkerij liggen.
Stichting Welzijn en De Bakkerij
Oprichting Stichting Welzijn
Wethouder Jan Postma ging in januari 1994 de dis
cussie aan om te komen tot een fusie van de Gemeen
schapsraad, de Bakkerij en de Stichting Dienstverle
ning Ouderen Castricum in een te vormen Stichting
Welzijn. De overweging was dat de drie instellingen
geïsoleerd van elkaar werkten en dat door het bij elkaar
brengen van beroepskrachten een kwaliteitsverbetering
kon worden bewerkstelligd en doeltreffender op maat
schappelijke ontwikkelingen gereageerd kon worden.
De huidige doelgroep van De Bakkerij werd te beperkt
gevonden.
Vele discussies en rapporten volgden daarop. De drie
instellingen ondertekenden op 9 maart 1998 een inten
tieverklaring. Daarna werd met hulp van een extern
bureau begonnen aan een draaiboek voor de organisatie
van een nieuwe geïntegreerde welzijnsinstelling. Op
20 april 2000 werd dan eindelijk de fusie van de drie
instellingen bekrachtigd. Burgemeester Waal reikte de
gemeentelijke legpenning uit aan de voorzitters van de
Gemeenschapsraad, stichting Dienstverlening Ouderen
en De Bakkerij, respectievelijk Jennie Plazier, Lyda de
Nie en Fons Verbeek.
De gemeenteraad liet onderzoek doen naar een nieuw
jeugdbeleid. Op basis van de beleidsnota 'Preven
tief jeugdbeleid in de gemeente Castricum' besloot de
gemeenteraad in 1998 de aandacht meer te richten op
tieners in plaats van twintigplussers, wat ook gevolgen
moest hebben voor de inzet van jongerenwerkers. De door
de gemeente gewenste doelgroep voor het jongerencen
trum werd 12 tot hooguit 20 jaar, terwijl De Bakkerij zich
altijd op een oudere groep richtte van 15 tot 25 jaar.
In verband met plannen voor een winkelcentrum aan het
Bakkerspleintje werd de huur van de voormalige bakke
rij opgezegd en in 1999 werd overeengekomen dat het
pand nog gebruikt zou mogen worden tot de realisering
van de nieuwe centrumplannen. De gemeente nam de
inspanningsverplichting op zich om voor het jongeren
werk geschikte vervangende ruimte in het dorpscentrum
te zoeken. Ondertussen ging de stichting Jeugdsociëteit
Castricum op in de Stichting Welzijn. In 2003 kwam het
pand van de discotheek Enjoy aan de Stationsweg te koop.
Dat pand werd door de gemeente als een goede oplossing
voor de nieuwe doelgroep gezien. De inmiddels gevormde
stichting Welzijn oordeelde positief. De stichting opteerde
voor een open inloopcentrum waar activiteiten voor tie
ners konden plaats vinden. Enjoy paste in de nieuwe
gemeentelijke visie op jeugd- en jongerenwerk. De sub
sidie moest met name aangewend worden voor de doel
groep 12-18 jaar. Maar de vrijwilligers van De Bakkerij
wilde zich blijven richten op de doelgroep tussen de 16
en 25 jaar. Met de gemeentelijke keuze voor het tiener
centrum was de zoektocht voor vervanging van de oude
Bakkerij dus nog niet afgesloten.
Op 15 september 2004 werd de huur van de Bakkerij for
meel opgezegd en sloot het jongerencentrum. Uit onvrede
hiermee werd de Vereniging Vrienden van De Bakkerij
opgericht op 10 januari 2005. Deze nam het stokje over
en kreeg toestemming om het oude gebouw nog te blijven
gebruiken zo lang dat mogelijk was. Op 19 februari 2005
opende De Bakkerij haar deuren weer, nu zonder beroeps
krachten of exploitatiesubsidie. De vrijwilligers vormden
weer het bestuur.
Joris Pekel vertelde het volgende: "Ik kwam op mijn 15e
al in De Bakkerij. Het was de enige plek waar je vrij en
fijn kon zitten met teveel gel in je haar, een brilletje en
een trui die je moeder nog uitgezocht had (lekker warm).
En toen ging ie dicht. Er moest gebouwd worden. En dus
hop, stichting Welzijn er uit en het pand leeg. Alleen de
bouwvergunning was nog niet rond en zodoende zou de
Bakkerij als een doorn in het oog leeg staan aan het Bak
kerspleintje. Het was dus tijd voor actie. De Vereniging
Vrienden van de Bakkerij werd een feit en opeens zaten
we met de gemeente om tafel. Het hele proces kan ik me
niet meer herinneren, maar na een aantal maanden was
het hoge woord er uit: jullie krijgen niks, maar wel het
pand zolang het niet echt plat gaat. Dat bleek stiekem
het beste te zijn wat De Bakkerij ooit had kunnen over-
43
Joris Pekel tijdens een optreden van de groep Kovitok.
