bruiste De Bakkerij dankzij zo 'n 60 vrijwilligers van
allerlei activiteiten op het gebied van muziek, film, the
ater enzovoort. Er werd yogales gegeven, er was een
teken- en schildercursus en wekelijks een biologisch
eethuisje. Op woensdagmiddag werd er van alles voor
kinderen georganiseerd en zelfs het vrouwencafé vond
er onderdak. Bands oefenden en speelden er. Ook schrij
vers, waaronder Jules Deelder, zijn er opgetreden. Het
was soms hectisch, intensief en spannend, maar ik kijk
er met een goed gevoel op terug."
Halverwege 1979, in juni, klaagden veel buurtbewoners
over hinder van geluidsoverlast bij optredens en oefen
sessies. De Bakkerij organiseerde haar eigen punkfes
tival, volgens overlevering het eerste punkfestival van
Nederland. Oorspronkelijk zou het festival drie dagen
duren, maar dat heeft het niet gehaald. Het volgende
ooggetuigenverslag komt uit het punkblad STRIJD-
ZWEET (september-oktober '79): "Toen we op het sta
tion aankwamen was het daar al gezelliger gemaakt.
Het concert begon om 20.00 uur met de nieuwe groep
The Ex. Ze speelden nummers die langzaam begon
nen en later sneller werden. Persoonlijk vond ik de
langzame stukken te lang duren en de snelle stukken te
kort."
Na The Ex volgden nog de Workmates en De Kapotjes.
Daarna was de avond voorbij.
Maar wie dacht dat de punkers weer rustig naar het
station vertrokken, heeft het goed mis. Uit het oogge
tuigenverslag: "Een heleboel punkers gingen dus naar
het station. Onderweg hebben wat dronken punkers
de nodige ruiten ingegooid en hier en daar nog wat
gevochten, wordt beweerd. Op het station aangekomen
gingen er punks op de rails liggen en sloopten recla
meborden. De trein zou om 23.44 uur vertrekken, maar
vertrok pas een half uur later.
Burgemeester Gmelich Meijling besloot om de rest van
het festival af te gelasten. 'Dit met instemming van het
bestuur' volgens de krant. Het bestuur kreeg van de
organisatie in elk geval de zwarte Piet toegespeeld.
De gemeente besloot na dat jaar om de geluidswering
van De Bakkerij te verbeteren om de hinder, die buurtbe
woners ondervonden, te beperken. Hierin werd 47.000
gulden geïnvesteerd. In september '80 zijn duidelijke
afspraken gemaakt tussen het bestuur en burgemees
ter Gmelich Meijling over het inroepen van assisten
tie van de politie. Het bestuur van De Bakkerij merkte
dat de sfeer van gezelligheid en gelijkheid bedreigd
werd door jongeren uit de Zaanstreek en Amsterdam.
Bij de ingang werd het lidmaatschap gecontroleerd en
niet-leden werden weggestuurd. De jeugdsociëteit en
de gemeente hadden iedere maand een gesprek over de
gang van zaken.
Vanaf 1980 bleef het soms nog onrustig door verschil
lende groepen jongeren die 'niet binnen de filosofie
van De Bakkerij' vielen. Vrouwen werden bij sommige
optredens lastig gevallen, consumpties werden niet
betaald etc. etc. Met de gemeente werden afspraken
gemaakt over het tijdelijk niet meer organiseren van
grote evenementen en het doen van aangifte door het
bestuur als er weer iets zou voorvallen. De jaren daarna,
behoudens een enkel incident, bleef het rustig in en om
De Bakkerij en ontwikkelde daarentegen vooral de
Dorpsstraat met haar horeca zich als uitgaanscentrum
en onrustplek.
Castricum als uitgaanscentrum
Castricum was vanaf de jaren zestig tot beginjaren
negentig van de vorige eeuw het uitgaanscentrum in de
omgeving. Uit de Zaanstreek en uit Alkmaar trokken in
het weekend veel mensen naar Castricum. Op zaterdag
avonden was het dorp vol bezoekers die van kroeg naar
kroeg togen. Het liep regelmatig uit de hand en er was
veel onrust rondom de horeca. Zo erg, dat er
politie te paard werd aangetrokken om het uit
gaanspubliek in toom te houden.
Omdat er ook veel op het station en in de trein
vernield werd, stopten in het weekend de laat
ste treinen tussen Amsterdam en Alkmaar niet
meer in Castricum. Burgemeester Schouwe-
naar stelde uiteindelijk het zogenaamde twaalf-
uurverbod in. Na twaalf uur mocht je niet meer
van kroeg wisselen. Deze maatregel werd
streng gehandhaafd. Het werd rustiger in de
Dorpsstraat, ook omdat er bijvoorbeeld in Uit
geest een grote uitgaansgelegenheid bijkwam.
jS De onrust bij de cafés op de Dorpsstraat in
die tijd stond in schril contrast met de rust die
leefde op het Bakkerspleintje. De bezoekers
'uvan De Bakkerij trokken meestal niet van kroeg
1 naar kroeg, maar kwamen voor de muziek en
de sfeer of waren werkzaam als vrijwilliger.
De sociale controle en zorg van de groep vrij
willigers zorgden ervoor dat er zich vrijwel
geen problemen voordeden. Bovendien werd er, naast
frisdranken, alleen bier en wijn geschonken en beperkte
het drugsgebruik zich tot soft drugs. Harddrugsgebrui
kers werden zonder pardon het pand uitgezet.
Punkfestival in 1979 met de groep The Ex.
41
