Zorgcentrum Castricum
Partners in de
uit hun eigen geloofsovertuiging. In de loop
der jaren raakte de geloofsovertuiging op de
achtergrond.
In Castricum werd de jarenlange samenwer
king op directieniveau tussen de beide verzor
gingshuizen De Boogaert en de Santmark in
1993 uitgebreid. Al snel waren beide bestu
ren van mening dat de zorg voor ouderen,
waar beide verzorgingshuizen voor stonden,
beter in gezamenlijkheid dan in concurrentie
kon worden uitgevoerd. Ook allerlei ontwik
kelingen binnen het landelijke en provinciale
overheidsbeleid steunden die visie van beide
besturen om tot een fusie te komen. In novem
ber 1993 werden hierover definitieve beslis
singen genomen. De jaren 1993 en 1994 heb
ben dan ook volledig in het teken gestaan van
de voorbereiding en uitwerking van de fusie.
Een belangrijk aspect was bijvoorbeeld de
vorming van één algemeen bestuur, bestaande
uit negen bestuurleden. Ook kwam er één
managementteam en werd er gewerkt naar een
eenduidig beleid ten aanzien van wonen, zorg,
verpleging en welzijn voor bewoners. Dat gold
ook voor een integraal personeelsbeleid, mede
gestuurd door één ondernemingsraad. Op den
duur zou er ook een centrale bewonerscom
missie komen.
Op 1 januari 1995 kon het glas worden gehe
ven op de meest definitieve vorm van samen
werking, namelijk een fusie onder de naam
'Stichting Zorgcentrum Castricum'.
^,dt\
Stichting Partners in de Zorg' vanaf 2003
De veranderende wet- en regelgeving, veranderingen
en kortingen ten aanzien van de financiële middelen, de
steeds verdergaande individualisering met daaraan gekop
peld de zwaarder wordende kwaliteitseisen en tenslotte de
groeiende zorgzwaarte bij de groter wordende populatie
ouderen, die zorg nodig hadden, noopten tot drastische
maatregelen met betrekking tot samenwerking. Het moest
voortdurend grootschaliger, bedrijfsmatiger en efficiënter.
Kortom, de ouderenzorg in Nederland stond bol van ver
nieuwende samenwerkingsverbanden, zoals partnerships,
holdings en fusies.
De verzorginghuizen stonden aan het begin van deze eeuw
voor een vernieuwende uitdaging. Het aantal ouderen met
psychogeriatrische klachten (dementie) en somatische
klachten nam al vele jaren drastisch toe. In 2000 leidde
dit vanuit de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten
(AWBZ) tot uitbreiding van zorg en verpleging in de ver
zorgingshuizen.
Het jaar 2002 ging de geschiedenis in als het jaar waarin
het bestuur en de directie van Stichting Zorgcentrum Cas-
tricum bewust afscheid namen van hun zelfstandigheid en
zich per 1 januari 2003 aansloten bij de holding 'Stich
ting Partners in de Zorg', een samenwerkingsverband tus
sen de verzorgingshuizen en het verpleeghuis in de regio
Midden-Kennemerland-Noord. Bij het traject waren de
verzorginghuizen in Akersloot, Beverwijk, Castricum,
Heemskerk, Limmen en Uitgeest en het verpleeghuis
Heemswijk te Heemskerk betrokken. Kort daarna sloten
de verzorgingshuizen in Heiloo zich hierbij aan.
De dagelijkse leiding van Zorgcentrum Castricum midden jaren '90. V.l.n.r. staand: Luuk de
Waal (alg. directeur) en Riko Leeuwerke (facilitair manager); zittend: Han Zandstra (hoofd
verzorging De Boogaert), Corry Rossloot (locatiemanager de Santmark), Nanny Boelen (loca
tiemanager De Boogaert) en Bea Boots (hoofd verzorging de Santmark).
31
