den. Huisarts Dijkstra was in
mijn tijd de medisch adviseur.
Door verdere ontwikkelingen in
de zorg en meer intensieve samen
werking met de verpleeghuizen
kwam daarna de verpleeghuis
arts Monica Hendriks in beeld.
Zij leidde ook de klinische lessen
die toen opgestart werden in De
Boogaert en de Santmark. Daar
naast werden er ook vanuit het
RIAGG klinische lessen gegeven.
In samenwerking met het Horizon
college gaf ik met locatiemanager
Corry Rossloot van de Santmark
praktijklessen aan leerling-ver
zorgenden.
Ik heb ook meegemaakt dat er
til-liften kwamen. Het gebruik
daarvan werd opgenomen in de
opleiding voor het uitvoeren van
verpleegkundige en verzorgende
handelingen.
Onze twee ziekenkamers werden
ingezet voor het flankerend beleid.
Ouderen uit Castricum konden, als ze uit het zieken
huis werden ontslagen en nog niet zelfstandig thuis
konden zijn, bij ons komen aansterken voor circa zes
weken. Dit bracht extra geld op, maar betekende ook
een verzwaring voor de verzorgenden.
We kregen ook een afdeling waar onze bewoners, die
extra zorg nodig hadden, enkele dagdelen per week
naar toe konden gaan om daar fysio-, logo- of ergo
therapie te krijgen. Dat ging ook weer in samenwer
king met het verpleeghuis.
De rol van de vrijwilliger is in de loop der jaren heel
belangrijk geworden. Zonder vrijwilligers zou de
extra aandacht naar de bewoners toe moeizaam ver
lopen. De zorgverleners zitten met een vol takenpak
ket. De tijd om eens een praatje te maken of bij een
jarige bewoner een kopje koffie te drinken, is sinds
eind jaren '90 steeds schaarser geworden. Voor die
tijd kreeg een jarige bewoner 's morgens een aubade
voor het appartement en een klein cadeautje.
De vrijwilligers realiseerden ook ons zangkoor onder
leiding van Coby Lips. Verder brachten zij de bood
schappen naar de appartementen en bemensten het
winkeltje beneden in de hal. De dames van het Rode
Kruis gingen handwerken of spelletjes doen met de
bewoners.
De zorg, die wij onze bewoners konden geven, werd
steeds zwaarder en complexer. Helaas moesten wij
op grond van de toen geldende regels in overleg met
de medisch adviseur menig bewoner aanmelden voor
verpleeghuisopname. Dit was voor de bewoner en de
familie, maar ook voor ons, lang niet altijd plezierig.
Eerst werd de indicatie voor opname in het bejaarden
huis door het maatschappelijk werk van de gemeente
afgegeven. Later werd dit overgenomen door het Regi
onaal Indicatie Orgaan (RIO). Het bejaardencentrum
was toen verzorgingshuis geworden.
Renovatie van De Boogaert in de jaren 1990-1991
Eind jaren tachtig overwoog het bestuur een renovatie van
het centrum. Met de gemeente en de provincie vonden de
eerste oriënterende gesprekken plaats. Dit resulteerde in
het feit dat begin jaren negentig kon worden begonnen
met de werkzaamheden.
De Boogaert werd verbouwd en gedeeltelijk vernieuwd.
De bewonersappartementen werden aangepast aan de nor
men van die tijd: meer ruimte, meer privacy en efficiën
tere faciliteiten voor de verpleging en de verzorging van
de bewoners. Er werd een nieuwe vleugel aangebouwd,
terwijl de oude vleugel gerenoveerd werd. Het hoeft geen
betoog dat de jaren van bouwen een zware claim legden
op het uithoudingsvermogen en geduld van zowel bestuur,
Het zangkoor van De Boogaert.
De voorgevel na renovatie in 1992 met daarop het nieuwe logo.
27
