"Hij leefde geheel met de patiënten mede en alle denkbeel den voor verbetering van het krankzinnigenwezen vonden bij hem steun.(...)." Ds. Roos, de predikant van de inrich ting, zegt dat Jacobi Duin en Bosch lief had en er zeer gemist zal worden. Ook andere vertegenwoordigers uit de geledingen van de geestelijke gezondheidszorg uiten hun waardering voor deze persoon. In 'Mijn persoonlijke her inneringen aan een lang leven' schrijft zijn zoon Ernst in 1991: "Ik was acht toen hij stierf en herinner me weinig meer van hem. Ik dacht dat hij een rustige, evenwichtige, vriendelijke man was Waardering Dat de waardering voor dr. Jacobi groot was, blijkt uit het feit dat de Peperstraat werd omgedoopt tot Dr. Jacobilaan en ook uit de obelisk die de commissie van bestuur als eerbetoon op zijn graf heeft laten plaatsen. Daarop staat de volgende tekst: "De commissie van bestuur over het Provinciaal Gesticht 'Duin en Bosch' aan dr. J.W. Jacobi, eerste geneesheer-directeur 1909 1916." Zijn graf is aan de obelisk gemakkelijk te her kennen. Aan de rugzijde daarvan ligt het onopvallende graf van zijn een jaar eerder overleden zoon. Na het overlijden van Jacobi moet het gezin de ambtswoning verlaten. Met het oog op de toe komstige studies van haar vier kinderen vestigt de weduwe Jacobi zich met haar kinderen in de Witte Rozenstraat te Leiden. Ondanks een klein pensioen heeft zij hen alles kunnen bie den wat haar noodzakelijk leek. Alle kinderen hebben een universitaire studie voltooid: de ingenieurs Hein en Ab in Delft; dochter Miep (kinderarts) en zoon Ernst (bioloog) in Leiden. Omdat het in de jaren dertig heel moeilijk is om aan een baan te komen, vertrekken velen naar Nederlands-Indië om daar carrière te maken. Nadat Ab, als afgestudeerde, op de tram heeft gewerkt, vertrekt ook hij naar Indië, vanwaar hij later verder reist naar Het gezin Jacobi omstreeks 1910. V.l.n.r.: Wim, Miep, moeder Tine, Ernst, Hein, vader Jan Willem en Ab. Jacobi bewoonde met zijn gezin de directeurswoning op de hoek van de Zeeweg en de Van Oldenbarneveldweg. Op het balkon staat moeder Jacobi met twee van haar kinderen. Vader Jacobi zit voor de serre en wordt omringd door de andere drie kinderen. De foto dateert van 1911-1912. 16

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Jaarboek Oud Castricum | 2014 | | pagina 16