hetzelfde jaar opgerichte St. Augustinusschool voor jon
gens en was gevestigd in het schoolgebouw naast de r.-k.
kerk, dat in 1983 is afgebroken om plaats te maken voor
een appartementencomplex.
Maria Renkel vroeg in 1924 vergunning voor de bouw
van een woonhuis tegenover de school waar zij werk
zaam was. De bouwvergunning werd in november 1924
verleend en in 1925 werd het woonhuis betrokken, niet
alleen door Maria, maar ook door haar drie jaar jongere
zuster Helena, die eveneens onderwijzeres was, eerst in
Akersloot en vanaf 1925 aan de Maria Goretti-, later St.
Augustinusschool.
De gezusters Renkel maakten lange tijd deel uit van het
onderwijsteam. In december 1947 memoreerde het Nieuws
blad voor Castricum de dag dat de gezusters Renkel 25 jaar
geleden werden benoemd aan de St. Augustinusschool.
Verschillende Castricummers blijken bij het vragen naar
herinneringen aan hun lagere schooltijd het toenmalig
regiem op de meisjesschool als nogal streng te hebben
ervaren. De gezusters Renkel komen wat dit betreft niet
naar voren als de meest geliefde onderwijzeressen.
In 'Herinneringen aan de meisjesschool 1951-1957',
gepubliceerd in 1995 ter gelegenheid van het
75-jarig bestaan van de St. Augustinusschool,
wordt over de dames Renkel opgemerkt:
Vooral voor de oudste hadden we een heilig
ontzag. Het zien van de vijfde klas die achter
fuffrouw Renkel de trap opliep en jezelf geluk
kig prijzen dat je nog maar in de derde zat.
Natuurlijk ontliep je je lot niet en wat was ze
streng."
In een artikel 'Dorpsgenoten kijken terug op
de 20e eeuw' in het 23e Jaarboek merkt de
geïnterviewde Gré Gijzen op: "Ik zat ook op
de Augustinusschool, de meisjesschool. Juf
frouw Renkel had de eerste klas. De tweede
juffrouw Renkel had de vijfde klas. Het waren
nette dametjes, ze gaven goed les, maar ze
waren heel streng. In de vijfde klas kregen we
van een van hen zangles en moesten drie klas
sen bij elkaar komen. Vreselijke lol natuurlijk,
met zijn drieën in de bank en de rest allemaal
staan. Maar ze had de wind eronder.
In 1983 verscheen Johan Bakker ten tonele. Hij begon met
zijn echtgenote Geertruida (Ida) Boots in mei van dat jaar
een klein bedrijfje in isolatie- en glasmateriaal. Het bedrijf
kende een aanzienlijke groei, wat in de loop der tijd ver
schillende aanpassingen van het pand tot gevolg had. Zo
werd de glashandel verplaatst naar de Castricummer Werf,
wat echtgenote Ida Bakker ruimte gaf om een lijstenma
kerij te beginnen en zich te concentreren op de handel in
artikelen voor de amateur- en beroepskunstenaar. Johan
Bakker begon ook een handel in vuurwerk. Deze veran
deringen hadden overigens opvallend weinig invloed op
het uiterlijk van het pand aan de kant van de Dorpsstraat.
Dorpsstraat 104 (woonhuis)
In 1922 vestigde zich in Castricum de 25-jarige, in Lim-
men geboren, Maria Renkel. Zij kwam toen uit Boskoop,
waar zij in het lager onderwijs werkzaam was geweest en
zette nu haar carrière voort in Castricum als onderwijze
res aan de in 1920 gestichte R.-K. meisjesschool Maria
Goretti. Die school maakte al snel onderdeel uit van de in
Maria Renkel verliet in 1971 het pand aan
de Dorpsstraat -ze was toen 74 jaar- en ging
wonen in Sans Souci. Waarschijnlijk geldt dit
ook voor haar zuster.
De stelling dat de stress van het onderwijs de
gezondheid aantast, vindt in de gezusters Ren-
kel geen bevestiging. Maria en Helena Renkel
overleden op de hoge leeftijd van respectieve
lijk 90 en 89 jaar in 1987 en 1989.
Na de periode Renkel bleef Dorpsstraat 104
een woonhuis. Het werd betrokken door
Laurentius (Lots) Zonneveld, een hovenier
werkzaam op Duin- en Bosch en zijn echtge
note Maria Martens. Zij wonen er nog steeds.
Maria Martens was een dochter van Wilhel
mus Martens, die als bewoner van het hierna
te bespreken pand ter sprake komt.
Doorkijk Dorpsstraat in 1983 met rechts Dorpsstraat 104.
Een recente foto met rechts het pand Dorpsstraat 104.
96
