Hoewel er in Bakkum nog twee slagers waren te vinden,
heeft het echtpaar Webbe weinig last gehad van concur
rentie. Piet: "Onze klanten zaten door heel Bakkum en
Castricum en ze kwamen ook van het kampeerterrein.
Dat was vaak lachen in de winkel. In de jaren '80 waren
er Amsterdammers die een toneelstukje opvoerden over
wie er aan de beurt was en daar zogenaamd ruzie over
maakten. Ik heb uiteindelijk toch maar een nummertjes
automaat aangeschaft. Een vrouw uit de Jordaan wilde de
beste sukadelapjes hebben, dus van het 'goeie kantje van
de koe', zoals wij slagers zeggen. Daar gaf ik gehoor aan
en als dank stond er van haar aan het eind van het seizoen
een liter jenever op het hakblok
Per 1 januari 1996 verkochten Piet en Dora hun slagerij
aan Friso Goudsblom (1970), die als 16-jarige bij hen het
vak ging leren. De slagerij ging dicht in 2008. Piet: "Na
Een liter jenever voor de beste sukadelapjes
IJmuidenaar Piet Webbe (1941) werkte in de slagerij van
vader Jan. Hij begon al op zijn 14e en wilde, toen hij 30
was, graag voor zichzelf beginnen. Een geschikt pand in
Bakkum werd hem min of meer in de schoot geworpen,
zoals Piet vertelde: "Ik hoorde van mijn kapper, die fami
lie was van slager Jan Snel, dat diens slagerij aan de Van
Oldenbarneveldweg 22 te huur of te koop stond en ben er
toen meteen achteraan gegaan. Op 17 juli 1972 zijn mijn
vrouw Dora en ik daar gestart. We hebben het pand eerst
gehuurd, maar omdat we wilden verbouwen, hebben we
de zaak na drie jaar gekocht. De winkel werd toen twee
keer zo groot en ook de bovenwoning werd een stuk uit
gebouwd. Burgemeester Van Boxtel heropende de slagerij
op 12 juni 1975 en ter gelegenheid van onze nieuwe zaak
liet ik in de zomer van dat jaar
een reclamevliegtuigje langs
de kust vliegen. Dat was in die
tijd toch wel bijzonder voor
een kleine zelfstandige."
Piet volgde, voor hij zich in
Bakkum vestigde, opleidin
gen aan de slagersvakschool
in Haarlem en Utrecht, maar
ook als zelfstandig slager
hield hij zijn kennis op peil:
"Ik heb nog diverse cursussen
gevolgd, zoals die van leraar
slagersvakonderwijs, keur
meester en examinator. Later
werd ik ook keurmeester bij de
Inspectie Ambachtelijke Sla
gerij producten (IAS). Daar
naast was ik lid van het lan
delijke 'Worstmaakers-Gilde
en sleepte prijzen in de wacht
voor het maken van gekookte
worst, leverworst, achterham
etc."
Zoals ook doorgaans in andere
middenstandswinkels het geval
was, kon Piet altijd rekenen
op hulp van echtgenote Dora:
"Ik ben een bakkersdochter,
dus was wel gewend om in een
winkel te werken. Ook heb ik in
de zaak van mijn schoonouders
gestaan. Onze kinderen Ellen
(1967) en Jan (1969) hielpen
in hun schooltijd elke dag om
18.00 uur mee om de slagerij
schoon te maken."
De winkel van Piet Webbe toen hij er
pas in zat.
65
