wiegen doen opengaan, zodat de inhoud naar bene
den viel. De heer Mertens, daartoe uitgenodigd, greep
het eerste touw en trok het touwtje liet los en de
wieg bleef hermetisch gesloten. Gelach! Toen was de
burgemeester aan de beurt. Hij trok wat voorzichtiger
en daar opende zich de tweede wieg, Wat als confetti
naar beneden had moeten dwarrelen, viel als een bom
op de onderstaanden. Gebrul! Daar trad Prins Olievier
op het derde touwtje toe, gaf een ruk en bleef met het
losse eindje in zijn hand staan, Gegier Er verscheen
een rood hoofd uit het dakvenster van het gemeente
huis; de derde wieg werd nabij getrokken en op hand
kracht geopend. Allen zagen hoe de felbegeerde sleu
tel, rustig op een dwarslatje, de loop der gebeurtenis
sen lag af te wachten en weigerde zich naar beneden
te storten. Geschater Veel geschud bracht het ding
eindelijk naar de begane grond en de plechtige over
dracht kon, onder applaus, eindelijk plaats vinden. De
staatssecretaris, de burgemeester, de prins en de Raad
van Elf hadden voor joker gestaan en Pieperduin had
in een deuk gelegen.
Na een korte receptie begaf het gezelschap van prins,
ceremoniemeester en de heren Mertens en Van Boxtel zich
naar het restaurant Kornman op de Mient, waar de ver
eniging haar gasten een copieus diner aanbood. Dat liep
zo uit, dat de disgenoten veel te laat en aangeschoten bij
de feestzaal aankwamen voor het grote bal, dit tot veront
waardiging van de overige carnavalsleden. De festivitei
ten slaagden desondanks.
Later dankte de heer Mertens in een groot lovend inter
view in het Nieuwsblad voor Castricum de vereniging
voor haar gastvrijheid.
Met een tienercarnaval bij Borst en een jongerencarnaval
in Club 538 werden de festiviteiten afgesloten. Een carna
valspas en de oprichting van de 'Club van 200' werden dit
jaar met veel succes ingevoerd en de Pieperduinse Hos-
krant beleefde haar derde editie.
jasjes en zwarte rokjes in elkaar en er werden witte laars
jes, zwarte hoeden met een veer en batons gekocht. Het
benodigde geld werd door de VVV en de winkeliersver
enigingen gefourneerd. Al spoedig vond het korps onder
dak bij de Castricumse Fanfare en Drumband Emergo.
Vooral het hanteren van de batons was moeilijk te leren.
Bij het opgooien en vangen van deze apparaten kukelden
hele bossen tegen de grond. 'Blijven doordansen, meisjes
zeiden de juffrouwen dan.
Het eerste echte optreden van het korps vond plaats toen
Prins Hannes (Han Pennelikker), met gekruiste benen
achter op een tandem gezeten, op 25 januari 1978 door
zijn zwetende ceremoniemeester Ben Kuilman (Ben Bak
lucht) het terrein van Duin en Bosch werd opgezeuld. Ook
Majorettekorps
De voorbereidingen voor het nieuwe
seizoen begonnen eigenlijk al het
jaar daarvoor. De door de gemeente
in het leven geroepen evenemen
tencommissie, die onder meer de
koninginnedagfeesten in Castricum
organiseerde, miste bij het carnaval
al jaren een majorettekorps. Op 24
januari 1977 deden de dames Wil
Harff en Trees Knebel van genoemde
commissie een poging zo'n korps op
te richten. Een artikeltje daarover in
Onze Krant leverde liefst 40 kandi
daten op, meisjes tussen zes en tien
jaar. Meteen werden Wil Foekema en
Inge Haentjes-Dekker als instructri-
ces aangetrokken. Ook de kostuum
ontwerpster Gerry Geerders hielp
mee en sneed de jasjes uit rode stof.
Een flinke groep moeders naaide de
De majorettes voor het oude raadhuis in 1978. Omkijken was voor deze kleintjes nog
niet verboden.
Prins Anton (Ton Verhoeven) met de gegroeide majorettes (1984).
53
