I
bereikt. Daar stond de burgemeester rustig te wachten op
de komst van de prins en terwijl de kinderen nog hijgend
kwamen aanrennen, reikte hij de sleutels van de macht
over aan zijn tijdelijke plaatsvervanger. De sanitaire stop
werd later officieel in de optocht opgenomen.
Na de plechtigheden op het bordes van het gemeentehuis
ging het gezelschap naar binnen. Daar werd een alternatieve
vergadering gehouden, waarbij de echte gemeenteraad op
de publieke tribune zat. Vervolgens werden gemeentelijke
toestanden fijnzinnig bekritiseerd. Op de agenda stond ook
een ingekomen stuk, dat de zaal werd binnengedragen. Het
bleek een Pieperduinse schone te zijn die terstond door de
prins in zijn portefeuille werd opgenomen.
De openbare feestelijkheden vonden 's avonds in café
Borst plaats, waar het grote bal met hossen, een prijsuit
reiking voor de fraaiste en leukste verkledingen en onder
scheidingen werd gevuld. Om middernacht gingen de
carnavalssteken, die door de dames van de vereniging zo
fijnzinnig waren vervaardigd, af en denderde het feest op
volle toeren door tot in de kleine uurtjes. Het spetterende
feest doofde met een sisser uit.
Pieperduinse Hoskrant
Het was een goede greep van De Windtrappers om voor
het jaar 1975 de aftandse prins Gajus in te ruilen voor
de semi-autochtoon Theo Zijlstra, die de carnavalsnaam
'Theo Trijpspijker' droeg en die als 'Prins Theo de Eer
ste van Pieperduin' de troepen ging aanvoeren. Zijn foto
prijkte in de eerste editie van 'De Pieperduinse Hoskrant',
een blad dat met zijn advertenties hielp de penibele finan
ciële situatie van de vereniging
ietwat te verbeteren. De eerste
activiteit van de prins was aan
wezig te zijn bij de opening
van het nieuwe autobedrijf van
Baltus aan de Soomerwegh.
Een stelling vol schroeven en
bouten werd daar door een
onvoorzichtig carnavalslid
omver gestoten. Oorzaak: er
werd, vanwege het Franse
automerk, uitsluitend Franse
cognac geschonken op dat
dorstige uur van de dag. Een
bedrijfsongeval dus.
Op 8 februari nam de carna
valsprins op het bordes van
het gemeentehuis onder de
ogen van vele dorpelingen de
sleutels van de macht over
van burgemeester Van Box
tel. Daarvoor had de prins al
het hele dorp doorkruist in een
enorm, holklinkend biervat.
Diverse winkelbedrijven en verenigingen hadden inge
haakt op de uitnodiging ook een bijdrage aan de optocht
te leveren en dat bracht veel variatie, zoals een rijdende en
rokende broodoven van bakkerij Burgmeijer.
De nieuwe dignitaris werd geconfronteerd met een elftal
optredens. Naast het normale programma bezocht hij zus
tervereniging 'De Groene Kakatoe' in Alkmaar, de Castri-
cumse Mixed Hockeyclub, zorgcentrum 'De Tunnel' en
hij hield een dweiltocht langs Pieperduinse cafés.
Bij de hockeyclub ontbrandde een uitbundig feest, dat niet
geremd werd door de toespraak van de ceremoniemeester.
Daarin werd aan lieden met een hoge rug aangeraden op
korfballen te gaan, maar mensen met een hoge borst kon
den beter bij een hockeyclub terecht.
De avond eindigde ietwat chaotisch toen een lid van de
carnavalsclub beticht werd van het misdrijf op de bips van
een feestgangster te hebben getikt. Nu is het carnaval een
lijfelijk feest, daar niet van, maar een latere, nauwkeurige
reconstructie van het gebeurde liet van deze beschuldiging
geen spaan heel.
Bij de bejaardencentra was de stemming euforisch. Vele
aanwezigen kenden de prins al vanaf zijn jongste jaren,
hadden hem toen op schoot getrokken en geknuffeld. Ook
de prins kende verscheidene mensen bij naam en reikte
vele jaaronderscheidingen uit.
De Orde van de Luie Bul viel dat jaar ten deel aan dorps-
dichter T. Teiwes, oud-wethouder N.Veldt en de bevlogen
schoolmeester C.G. Bodewes, naar wie later een straat
genoemd is. Het carnaval van dat jaar smaakte naar meer.
Trien Borst
In het volgende carnavalsseizoen 1975-1976 mochten
de Pieperduiners hun prins Theo weer toejuichen, maar
omdat de prins een drukbezet man was, werd hij diverse
malen vervangen door anderen.
Het programma leek sterk op dat van het jaar daarvoor
met als hoogtepunt natuurlijk weer de sleuteloverdracht
De voorkant van de eerste
'Pieperduinse Hoskrant'. Vier A4-tjes
in de lengte gevouwen, maar met alle
adverteerders in de prijspuzzel.
m
Hanneke van Poeteren, fan van alle carnavalsprinsen.
Hier met prins Ramsoes de Eerste (Ben Kuilman).
51
