WIK-leden tijdens het 30-jarig bestaan in 1995. V.l.n.r. achterste rijTheo Bijman, Rob Tijms, Henk Smolenaars, Ber Beentjes, Peter Vos, Gert-
Jan Beentjes en Peter Groenendaal; middelste rij: Anton Steij, Cees Burgmeijer, Cor Stroet, Klaas Ulder, Hans Beijersbergen, Piet Liefting, Hans
Gosselink en Gerard Ursem; voorste rij: Jan Plug, John Heeze, Peter Ent, Jan Kamp, Jan van der Zon en Gert Lute.
Theo de Graaf deed poging werelduurrecord biljarten
Het biljarten in Castricum kwam in de zomer van 1971
volop in het nieuws. Binnen de biljartclub Duinzicht, die
in het gelijknamige café aan de Beverwijkerstraatweg
speelde, was namelijk het idee ontstaan om een aanval
te doen op het wereldrecord non-stop biljarten, dat op
dat moment stond op 67 uur en 32 minuten. Theo de
Graaf (1951) wilde wel een poging doen om dat record
te verbreken en startte met zijn marathon op donder
dag 15 juli om 16.00 uur, nadat de acquitstoot was ver
richt door niemand minder dan zanger Johnny Jordaan.
Theo: "In het begin had ik nogal last van zenuwen,
Theo de Graaf aan het begin van zijn recordpoging, waarbij Johnny
Jordaan eregast was.
maar toen ik eenmaal op gang was kwamen de praatjes
wel weer. Voor deze poging had ik van biljartfabriek
Feller uit Hoorn een mooie keu gekregen die goed in de
hand lag. De medische verzorging was prima geregeld.
Huisarts Van den Bergh controleerde regelmatig mijn
conditie en fysiotherapeut Rob Schouten masseerde mij
van tijd tot tijd. Ook waren leden van de Castricumse
EHBO onafgebroken aanwezig om een oogje in het zeil
te houden. Ik moest mij daarbij aan een uitgekiend di
eet houden met zo weinig mogelijk calorieën, dat onder
andere bestond uit een appel, zuurkool, beschuit, thee,
bouillon, citroen en karnemelk. Uiteindelijk hield ik het
vol tot zondag 18 juli 12.03 uur en toen vond ik het na
68 uur en 3 minuten welletjes. Daarmee werd het oude
record dus verbeterd met 28 minuten. Overigens hing
dat succes nog even aan een zijden draadje, toen ik in
de nacht van zaterdag op zondag een black-out kreeg.
De slaap overviel me en ik dreigde volkomen in elkaar
te zakken. Na een massage, een rondje hardlopen in de
frisse buitenlucht en een koude douche wisten ze mij
echter weer klaar te stomen voor de slotfase. Toen het
moment eenmaal daar was, bleek dat ik in totaal 3725
caramboles had gemaakt, oftewel een gemiddelde van
1,04. Dat was hoger dan mijn algemeen gemiddelde bij
de club! Tijdens deze marathon speelde ik trouwens te
gen mijn eigen clubleden die steeds rouleerden.
Na afloop was het tot diep in de nacht groot feest
met optredens van de Wico 's en de Amsterdamse zan
ger Bolle Jan. Ik werd bedolven onder de bloemen.
82
