Paul werkte als verpleger in Den Haag, maar ging toen
weer bij mijn moeder wonen om haar te helpen. Dat werk
was nog een hele klus in die tijd, want ze ventten tot 12.00
uur en dan weer om 18.00 uur, omdat de mensen maar
één liter per keer kochten. Eerst waren de klanten over
het hele dorp verspreid tot Duinenbosch aan toe, maar
na de sanering had Paid zijn wijk in de straten rondom
de Burg. Mooijstraat, zoals de Mient, Geelvinckstraat en
Pernéstraat. Mijn broer was een bijzonder type die aller
lei streken uithaalde. Hij was altijd uit op zoveel mogelijk
winst en presteerde het om in de oorlog aan de Duitsers
melk te verkopen die voor de helft met water was verdund.
Toen het een keer flink gesneeuwd had, pakte hij maar de
slee naar de melkfabriek om een bus melk te halen. Op de
hoek Overtoom-Dorpsstraat ging het mis en kieperde de
slee om, met als gevolg dat er 40 liter melk wegstroomde.
Zo ver ik weet heeft mijn moeder dat wel moeten betalen.
Ook Jan Langeveld (1943) kreeg het
vak van melkboer met de paplepel
ingegoten. Vader Jan (1909-1989)
vestigde zich vanuit Voorhout in
1934, vlak nadat hij getrouwd was
met Antonia van der Geer, als krui
denier en melkslijter aan de Dorps
straat 31. Hij breidde zijn zaak later uit door de aankoop
van nr. 33. Deze geschiedenis staat beschreven in het 27e
Jaarboek. Zoon Jan hielp van jongs af aan zijn vader in de
melkwijk. Hij volgde weliswaar de ambachtsschool, maar
ventte al op 15-jarige leeftijd mee. Ook broer Leo en de
zussen Lenie en Sjaan ontkwamen daar niet aan, terwijl de
zussen Ria en Fransca moeder assisteerden in de winkel.
Jan trouwde in 1967 met Dina de Moei die de winkel ging
runnen. Deze had toen al enige jaren de functie van zelfbe
dieningszaak en voerde de naam 'VIVO'. In 1968 veran
derde deze in 'A&O' en driejaar later nam Jan officieel de
zaak over van zijn vader. De zelfbedieningswinkel bleef
bestaan tot 1983.
Een grote vooruitgang was de aanschaf van een rijdende
winkel voor zuivelproducten en kruidenierswaren, waar
Jan de hele dag mee op pad ging. Dat was toch een heel
verschil met vroeger, blikt Jan terug:
"Ik begon op de bakfiets en voor
ritten door het bos gebruikte ik een
transportfiets. De PWN-woningen,
zoals De Brabantse Landbouw, be
hoorden namelijk ook tot onze klan
tenkring. Even verderop woonde
jachtopziener Postma die kippen
hield. Als ik dan kwam aanfietsen,
werd ik prompt aangevallen door
een haan en een keer was dat zo he
vig dat ik ondersteboven lazerde.
Voordat Langeveld een rijdende
winkel kreeg, gebruikte hij ook nog
enige jaren een wagentje met een
tweetaktmotor, die in vakkringen
'loeiende hond' werd genoemd.
In zijn lange loopbaan maakte Jan
veel mee. Met olieboer Cor Cas-
tricum had hij een keer een bijzon
dere ontmoeting: "Zowel Cor als ik
Jan Langeveld sr. met zijn kinderen.
Paul Lute (rechts) was verpleger, melkslijter
en werkte in de horeca.
Nadat Paul rond 1965 stopte met de
melkhandel, heeft hij nog gewerkt
als bedrijfsleider bij de bekende ho
recazaak Rutex in Amsterdam en bij
Johanna's Hof. In de cafés De Land
bouw, Castell en De Stiefel stond hij
achter de tap.
Van bakfiets tot rijdende winkel
50
