stopte ik dan en Piet ging weer naar de fabriek voor het
terugbrengen van het leeggoed en het schoonmaken van
de melkbussen. Dit deed Piet dus zes dagen per week en
hielp daarbij ook nog zijn vrouw in de winkel.
Ik vond het leuk en gezellig werk om bij je buurtgenoten deze
spullen af te leveren en later ook nog af te rekenen met een
grote geldtas over mijn schouder. Daar heb ik nu nog steeds
baat bij, want hoofdrekenen is en blijft mijn beste vak!
Een halve liter voor 8 of 9 cent
De melk- en kruidenierswinkel van Tervoort aan de Bak-
kummerstraat 101 was jaren een begrip in dit dorpsdeel.
Jan sr. (1901-1961) uit Egmond-Binnen vestigde zich daar
in 1925 met de Noord-Bakkumse Wil Liefting, nadat zij
in hetzelfde jaar waren getrouwd. Ze kregen zeven kin
deren, waarvan er vier in de zaak meehielpen. Aad (1929)
nam de winkel na het overlijden van
zijn vader over en Jan jr. (1927-2002)
startte in 1957 een zuivelwinkel aan de
Anna Paulownastraat 30.
In 1985 werd de winkel aan de Bak-
kummerstraat overgenomen door de
gebroeders Stolk, die jarenlang elders
in deze straat een kruidenierszaak had
den.
De dochters Jeanne van Duijn-Tervoort
(1935) en Wil Meijne-Tervoort (1941)
stonden vroeger altijd paraat voor de
winkel van vader Jan en kunnen zich
nog veel herinneren. Jeanne: "Ik was 14
toen ik begon met venten. Ook de villa
'Vogelwaterin het duingebied behoorde
tot onze wijk en als het winter was nam
ik dan meteen de post en de bestellingen
van groenteboer Buter voor de bewoners
mee.Wil vult haar zuster aan: "In de
jaren '50 kostte een liter melk 17 cent.
We bezorgden toen elke dag bij een me- Aad Tervoort nam de zaak aan de Bakkummerstraat over. Rechts Jan sr. en in de auto moeder Wil.
vrouw een halve liter en zij betaalde de ene dag 9 en de an
dere dag 8 cent. Als mijn vader vergeten was wat ze de vorige
dag had betaald, zei ze steevast dat ze nu 8 cent moest beta
len... Jeanne weet ook nog heel goed hoe de melkvoorzie-
ning voor de oorlog op kamp Bakkum was geregeld: "Mijn
vader ventte soms ook daar, want van verpachting was nog
geen sprake. Het waren wel voornamelijk Bakkumse melk-
slijters die er te zien waren. De kampeerders hadden vaak
niet in de gaten dat er weer een andere melkboer kwam, want
in hun ogen leken ze allemaal op elkaar.
Ook staat het Jeanne nog helder voor de geest hoe het ging
toen alles op de bon was: "De bonnen voor de verschil
lende levensmiddelen moesten eerst worden gesorteerd
en dan met stijfsel worden opgeplakt op kaarten van 100
stuks. Je was daar wel een hele avond mee bezig. Ven>ol-
gens werden die kaarten ingeleverd bij het distributiekan
toor naast de Corso en wij kregen daarvoor weer bonnen
die we bij de groothandel konden inleveren.
Jan Tervoort sr. heeft heel lang met paard en wagen ge
vent en ook daarover kunnen de zusters anekdotes vertel
len: "Vader had eens tijdens een van zijn ritjes een heel
gesprek met elektricien Kees Bedeke, die vlakbij Duin en
Bosch woonde. Dat duurde het paard te lang en daarom
liep hij zonder brokken alleen terug naar ons huis. Het
paard kreeg op een gegeven moment een veulentje dat een
dag mee mocht met venten. Dat was ook meteen de laatste
keer want zijn hoeven waren veel te veel afgesleten...
Wil meldt ook nog dat elke klant waar een kind werd ge
boren, een kwartliter slagroom cadeau kreeg. Vader be
zorgde zelfs ook op zon- en feestdagen bij bepaalde klan
ten. Daarvoor verliet hij al na de hoogmis de kerk. Zij be
sluit met de volgende frustrerende herinnering: "Eens per
jaar maakten de melkboeren gezamenlijk een uitstapje.
Onze broers mochten dan mee, maar Jeanne en ik niet.
Wij moesten op de kinderen van de broers passen en ook
de winkel in de gaten houden, die open bleef. Het ergste
was dat er ook nog van ons werd verwacht dat we de win
kel wel even zouden witten!
45
Jan Tervoort sr. ventte heel lang met paard en wagen.
