Ber Veldt op de wagen van ]an Tervoortjr.
Herinneringen van Ber Veldt
Op 15-jarige leeftijd begon Ber Veldt (1942) in de melk
zaak van Jan Veldt (overigens geen directe familie) aan de
Stetweg 40. Ber was ruim negen jaar actief in deze han
del en vertelt daarover het volgende: "Nadat ik twee jaar
had gewerkt bij Jan Veldt, overleed hij en werd zijn zaak
opgeheven. Het was toen eind jaren '50 en Jan Tervoort
vestigde een zuivelwinkel in de nieuwbouw aan de Anna
Paulownastraat. Ik kon daar als knecht aan de slag. Elke
morgen om 7.00 uur ging ik eerst naar de melkfabriek en
trok daarna gelijk de melkwijk in. Tussen de middag kreeg
ik een warme maaltijd van Sjaan Tervoort, de vrouw van
Jan. Zij was een eerste klas kok. 's Middags nog een paar
uurtjes de wijk in en vervolgens de melkbussen en emmers
schoonmaken. Tenslotte moest ik nog even de kar aanvul
len voor de volgende dag. Dit heb ik zo'n 7'/2 jaar vol
gehouden en toen kaapte Glorie Supermarkt mij weg. Zij
betaalden mij namelijk f 50,- per week meer en dat kon
Tervoort mij niet geven. Bij Glorie heb ik nog 18 jaar met
plezier gewerkt tot de supermarkt werd gesloten.
44
Jan Bos had vanaf1945 een melkhandel in de Dorpsstraat.
Jan Veldt van de Stetweg.
Piet Schilder met rechts vakantiehulp Kees Kok.
Afrekenen met een grote geldtas
Kees Kok (1951) werkte van zijn zevende tot zijn veer
tiende op de zaterdagen en in de vakanties bij melkboer
Piet Schilder, die een winkel had aan Schoutenbosch 57.
Kees kijkt daar met plezier op terug: Piet ging altijd al
vroeg naar de melkfabriek aan de Breedeweg om daar zijn
kar te laden met de diverse melkproducten. Daar waren
grote bussen melk bij van 40 of 50 liter. Als hij weer terug
kwam van de fabriek deed hij er vanuit zijn magazijn nog
allerlei artikelen bij, zoals boter en frisdranken. Dan ging
hij eten en om 8.00 uur trok hij zijn wijk in waar ik hem
dan opzocht. Ik deed meestal de makkelijker klanten die
flessen nodig hadden, want in die tijd verkocht je ook nog
losse melk uit bussen van 10 liter met een maatbeker voor
de mensen die met een pan naar de voordeur kwamen.
Gelukkig gingen na een jaar dat ik er werkte de zware
ijzeren kratten eruit en kwamen daar plastic kratten voor
in de plaats. Lichter en vooral in de winter minder koud.
Om half één aten we meestal een half uurtje om daarna
weer door te gaan in de wijk tot een uur of drie. Meestal
IB. JH»
