in Tilburg geboren en vanuit Bloemendaal naar Castricum
gekomen Jacob Cools. Uit zijn huwelijk met Anna Bloedjes
werden in Castricum drie kinderen geboren. Cools zal zijn
behuizing in het winkelpand niet als ruim hebben ervaren,
want toen de vier reeds besproken winkelpanden eind 1939
werden opgeleverd, verhuisde hij dadelijk naar Dorpsstraat
68, een van deze panden.
Zijn achtergelaten pand kreeg in de oorlog de bestemming
van distributiekantoor, wat duurde tot 1944. In dat jaar
werd het 's nachts door een brand verwoest. Deze gebeur
tenis trok uiteraard sterk de aandacht en over de oorzaak
deden verschillende theorieën de ronde. In een artikel met
een overzicht van het 50-jarig bestaan van de Castricumse
brandweer werd geschreven: "In juli 1944 is het distribu
tiekantoor op de plaats waar nu het Corso-theater staat in
brand geraakt. Met het blussen werd geen haast gemaakt.
Als het sabotage was, loopt er nu nog iemand in Castri
cum rond die onze welgemeende hulde verdient.
Tiny van Vlaanderen-Boot schreef in het 30e Jaarboek
van Oud-Castricum over haar oorlogservaringen als me
dewerkster van de distributiedienst en zij noemt de brand
een camouflage voor het verdwijnen van distributiebon
nen, dus inderdaad sabotage. Piet van der Goes, een ge
meenteambtenaar die in het verzet zat en voor wie zij
werkzaamheden verrichtte, zou haar vertrouwelijk heb
ben ingelicht bij de brand betrokken te zijn geweest. De
bezetter was er natuurlijk ook op uit om de dader(s) te
vinden. Zo werd de bewoner van het naastgelegen huis,
Dorpsstraat 74, Bernard Louman, gearresteerd en van de
brandstichting beschuldigd, maar dat kon niet worden
waargemaakt. De distributiedienst werd vervolgens on
dergebracht in het gemeentehuis.
Op het achtererf stond aan de westzijde een bollenschuur
en aan de oostzijde bevonden zich twee noodgebouwtjes:
in het voorste was de scouting gevestigd en in het achter
ste een kleuterschool.
Bij de brand bleef de bollenschuur gespaard. Wat de ge
schiedenis van deze schuur betreft het volgende. Toen Jan
Kehl in 1930 zijn kweekbedrijf opgaf om café-exploitant
te worden, verloor dit pakhuis zijn functie als bollenschuur
en werd het door de achtergebleven Frans Kehl verhuurd
aan Hette Woudstra, die er de drukkerij van de Castricum-
mer Krant in vestigde. Het kende daarna nog verschillen
de bestemmingen, waarvan we noemen het loodgieters-
bedrijf van de fa. Kriek, als zondagschool van de Ned.
hervormde kerk en als kleuterschool. In 1957 werd de
schuur afgebroken en kwam naast het Corso-theater nu
ruimte vrij om plaats te maken voor een nieuwe activiteit:
een garagebedrijf.
De bouwaanvraag dateert van 6 januari 1959 en werd ge
daan door Bal Lute, die tot dan een garagebedrijf exploi
teerde op Dorpsstraat 22, wel het oudste autobedrijf in Cas
tricum genoemd, waarvan de geschiedenis is beschreven
A/a het afbranden van het distributiekantoor in 1944 kwam
het terrein tussen Corso en Louman braak te liggen. Tijdelijk
hebben hier gebouwtjes gestaan, zoals deze foto uit circa
1955 laat zien. De gebouwtjes waren als kleuterschool en
voor de scouting in gebruik.
12
Impressie van het garagebedrijf Lute, zoals dat in 1959 werd
gerealiseerd.
Doorkijk Dorpsstraat ca. 1984 met naast het Corso-theater
het verbouwde pand Dorpsstraat 72, waarin voorheen
garagebedrijf Lute was gevestigd.
