Kadasterkaart ca. 1970.
pand werd (tijdelijk), in het kader van een moeilijk te be
grijpen verdelingsplan, toegewezen aan een uit Bakkum
geëvacueerde winkelier. In 1945 kwam het tot een nieuwe
start en vestigde zich hier Piet van Duijn met een zaak
in elektriciteitsartikelen en een installatiebureau. Piet van
Duijn genoot al voor de oorlog grote bekendheid als ver
zorger van radiodistributie samen met Nelis Stolk, toen
hij aan de Duinenboschweg woonde. Na zijn vestiging
in de Dorpsstraat komen we zijn naam in de krant veel
vuldig tegen als geluidstechnicus bij allerlei plaatselijke
evenementen. Piet van Duijn overleed in 1953. De zaak in
elektriciteitsartikelen werd onder andere voortgezet door
de firma Oudejans, die later naar de Torenstraat verhuisde.
In februari 1980 kwam makelaardij Van Amsterdam van
Dorpsstraat 32 naar Dorpsstraat 64, wat betekende dat het
pand sindsdien een kantoorfunctie kreeg. Dat gaf niet al
leen aanleiding tot een interne verbouwing, maar ook tot
opeenvolgende veranderingen van de gevel, wat resulteer
de in de huidige situatie.
Dorpsstraat 66 (meubelstoffenzaak Dijkzicht)
In 1939 werd huisnummer 66 aan het tweede van de
vier in dat jaar gebouwde winkelpanden toegekend. Een
pandje met het adres Dorpsstraat 66 komt al voor op de
kadasterkaart uit 1930, pal op de hoek van Dorpsstraat en
Torenstraat. Het wordt volgens een bewonerslijst uit dat
jaar aangeduid als de 'stal van Goes', behoorde dus bij
Kerkzicht en werd betrokken in de sloop. Overigens toont
ook de kadasterkaart uit 1822 op dezelfde plaats al een
losstaand, tot het toenmalige Kerkzichtcomplex behorend
gebouw, hoewel het niet waarschijnlijk is dat dit na meer
dan 100 jaar nog bestond in de vorm van een stal.
In juni 1940 nam de uit Heerhugowaard afkomstige ju
welier Pieter Mienes op Dorpsstraat 66 zijn intrek. Zijn
verblijf op de Dorpsstraat was aanvankelijk geen lang le
ven beschoren, want ook hij moest op last van de bezet
ter in 1943 het veld ruimen om plaats te maken voor een
collega-winkelier uit het inmiddels ontvolkte Bakkum.
In september 1945 kondigde Mienes in een advertentie de
heropening van zijn zaak aan lna 2'A jaar evacuatie Dit
was het begin van een lange periode, waarin Mienes op
Dorpsstraat 66 uitgroeide tot een begrip.
Pieter Mienes was ook actief in het culturele leven van
Castricum als regisseur van de plaatselijke toneelvereni
ging De Schakel. In november 1962 deed hij zijn zaak
over aan zijn zoon Arie, die met zijn echtgenote Willy van
der Ham de zaak nog lange tijd heeft voortgezet.
Het is letterlijk een open deur, maar juwelierszaken staan
altijd in de belangstelling van het dievengilde. Ook de
firma Mienes werd verschillende malen het slachtoffer.
Al kort na de heropening in 1946 vermeldt de plaatselij
ke krant een inbraak, waarbij diverse gouden en zilveren
voorwerpen werden gestolen. Ook de plaatselijke juwelier
Plas was het slachtoffer.
In de loop der tijd escaleerde het geweld, zoals blijkt uit
een bericht in de Castricummer van 14 juli 1992, waarin
onder de suggestieve kop 'Echtpaar Mienes grijpt over
valler' werd geschreven: "Woensdagmiddag werd het
centrum van Castricum opgeschrikt door een politiemacht
van 15 man, die met getrokken pistolen de juwelierszaak
van de firma Mienes omsingelden. Aanvankelijk dacht de
politie, dat er iemand van de fa. Mienes werd gegijzeld,
maar bij nader inzien bleek dat de heer Mienes (met een
hockeystick) een man in bedwang hield, die een poging
had gedaan voor f6500,- aan sieraden te stelen.
In 1995 vond Arie Mienes het welletjes en stopte hij met
zijn juwelierszaak, hoewel hij er nog wel boven bleef wo
nen. De winkel verhuurde hij aan Marjolein Appel, die er
een kapsalon voor kinderen begon met de toepasselijke
naam 'De Appel'.
De kapsalon bestond tot 2004, waarna er zich een handel
in homeopathische geneesmiddelen vestigde.
Nog niet zo lang geleden hield deze firma het, althans in
Castricum, voor gezien en na een periode van leegstand
vestigde zich in het winkelpand Meubelstoffenzaak Dijk
zicht.
Dorpsstraat 66A (nog geen bestemming)
Wat betreft de toekenning van huisnummers lijkt het lo
gisch dat aan het winkelpand volgend op nummer 66 het
nummer 68 zou zijn toegekend. Om de een of andere re
den kwam dit niet goed uit en daarom ziet men het pand
op verschillende documenten aangegeven als 66A, maar
verwarrend ook als 68A. Volgens mevrouw Mienes gaf
de huisnummering in dit gedeelte van de Dorpsstraat vaak
problemen. Hoe dit ook zij, we ontwijken deze problemen
en vervolgen onze bespreking van het onderhavige pand
als Dorpsstraat 66A.
Toen dit pand in 1939 gereed kwam, vestigde zich daar
in september vanuit Wormer Nicolaas Schoute, die er een
kruidenierszaak begon. Evenals zijn buren werd hij in
de oorlog door de bezetter gedwongen om te vertrekken.
In 1946 hervatte hij zijn werkzaamheden. Schoute was
er lange tijd werkzaam als filiaalhouder van de CO-OP
Zaanstreek-Kennemerland. Hij overleed in 1979. In 1980
verhuisde de CO-OP Zaanstreek naar het winkelcentrum
69
