De familie Beerse met haar personeel in 1999.
V.l.n.r.: Michel Beerse, Jerrie de Graaf, Josine
van Sprang, Karin van der Eng, Kees en Janny
Smakken
Bij smakken denken we allereerst aan onsmakelijk eten, maar het betekent ook hard neergooien. Vandaar
wellicht de naam van een plaatselijke traditie die zich rond het Sinterklaasfeest afspeelde. De bakkers
maakten in hun bakkerijen ruimte vrij voor deze gebeurtenis. Ze plaatsten er een rad van avontuur, een
schietschijf of een ringwerpspel en er werden kleine prijsjes uitgeloofd.
In december 1922 schreef het Weekblad voor Castricum:
Dinsdagavondsmakkersavond, was het gezellig druk in het dorp. Wat liepen er een menschen met
pakjes door het dorp en wat zagen we veel glunderende gezichten. Bij de bakkers was het druk met het
z.g. smakken
Voor een paar centen probeerde men via een van de spellen een taaipop, speculaas of andere lekkernij te
bemachtigen. De traditie van de smakkersavonden heeft tot de Tweede Wereldoorlog bestaan.
Jeugdherinneringen van Martien Duijn
Cees Duijn (1914-1987) leerde het vak bij bakker Res aan
de Dorpsstraat. Hij runde met zijn echtgenote Truus Duijn
vanaf 1945 een eigen bakkerij in het pand aan de Bak-
kummerstraat 89, dat bestond uit een winkel en een wat
verouderde bakkerij.
Hun zoon Martien: "Het bakken was in die tijd zuiver een
gevoelskwestie en vereiste vakmanschap op diverse ter
reinen. In de beginjaren werd de oven met takkenbossen
opgestookt. Later werden deze vervangen door een gas-
mondbrander, waar de gemetselde oven niet op berekend
was. Deze ging op den duur door de hitte lekken, waar
door er zand op de bakproducten kwam. Geld voor een
nieuwe oven was er echter niet. Mijn vader heeft nog een
paar jaar zijn brood gebakken bij Groot aan de Stetweg
en stopte rond 1956, nadat hij werk had gevonden bij de
Hoogovens.
Mijn ouders waren bijzonder blij dat ik op 7-jarige leeftijd
al kon fietsen op mijn moeders fiets en zodoende moest ik
iedere dag tussen de middag brood brengen naar de twee
woningen bij het voormalige pompstation in het duinge
bied achter Johanna's Hof. Het gebeurde wel eens dat het
warme eten er 's middags bij inschoot en dan kreeg ik een
cadet mee naar school. Ik kreeg ook regelmatig te horen
dat ik mij op school netjes moest gedragen, want als ik
na zou moeten blijven, kostte dat ons volgens mijn moe-
Cees Duijn.
41
