mm
m
MillliilM
In opdracht van de Werkgroep Oud-Castricum heeft het
bedrijf Restaura deze vondst gerestaureerd. Men heeft
eerst röntgenfoto's gemaakt.
Men stelde het volgende vast: "Het ruiterspoor is over
dekt met corrosieaanslag. Bewegende delen zijn gecor-
rodeerd. In het voorwerp zijn breuken aanwezig. Het op
pervlak is aangetast, er zijn putjes ontstaan. Het opper
vlak laat laagsgewijs los. Fragmenten van het oppervlak
ontbreken. Het voorwerp is niet compleet, aan één kant
ontbreekt de gesp.
In 2009 is de grondige restauratie voltooid en is er toch
een zeer gaaf exemplaar te voorschijn gekomen.
Dankzij archeologische vondsten en afbeeldingen is de
ontwikkeling van de middeleeuwse ruitersporen redelijk
goed bekend. Tot aan het einde van de dertiende eeuw is
het prikspoor in gebruik. Hiervan eindigt de schacht in een
punt. In de Vikingtijd had men al priksporen.
Het in de Schoolstraat gevonden exemplaar lijkt een com
binatie van een prikspoor met een gelijkmatig gebogen
beugel. Datering is tussen 1300 en 1350. Het behoort tot
een van de meest fraaie ruitersporen.
Hoe zo'n spoor, dat tot de uitrusting van een middeleeuw
se ruiter behoorde, op een plek in de Schoolstraat terecht
kwam, dicht bij de kerk en de dingstal waar men recht
sprak, blijft een open vraag.
Rino Zonneveld
Bronnen:
Baart, J. et al., 1977: Opgravingen in Amsterdam, 20
jaar stadskernonderzoek, Haarlem, p. 436-437.
R.A.M., Detector Magazine nr. 12, december 1993,
Drachten, p. 6-7.
Restaura, Restauratierapport 2009, Haelen.
Smulders, S., De Schoolstraat al in de le eeuw be
woond, 28e Jaarboek Werkgroep Oud-Castricum,
2005, p.3-10.
Weber, E., Heemskring nr. 32, Historische Kring
Heemskerk, 2004, p. 48.
Het gerestaureerde ruiterspoor.
63
WW———
