om het leven is gekomen. De oorlog werd een groot drama
voor de familie. Nel de Vries-Olbers, die de ziekenbarak
moest verlaten vanwege de evacuatie, kreeg een hartaan
val en overleed in januari 1943. Haar broer Dirk, die naar
een evacuatieadres in Wildervank was gestuurd, is enkele
maanden later verdronken. Op zijn bidprentje staat de
tekst: Ver van zijn woonplaats en ver van zijn geliefden
moest hij zijn laatste levensdagen doorbrengen.
Zuster Plas
Zuster Plas was hoofdverpleegster in Duin en Bosch. Ze
woonde aan de Kramersweg en was heel actief in het
dorp. Zo organiseerde ze vele jaren samen met Wub van
Weenen het schatgraven voor de jeugd op het strand. Ze
had vaak wat bijzondere mensen in huis. Omdat ze alleen
woonde, had ze ruimte genoeg. Misschien heeft ze wel
mensen die uit het ziekenhuis werden ontslagen, opgevan
gen. Zo heeft er een Italiaanse kunstschilder en zijn vrouw
bij haar ingewoond. Ze waren populair bij de jeugd, want
ze gaven een of twee cent voor een gevangen kikker. De
mensen waren gek op kikkerbilletjes.
Ze had een prachtige fruittuin met bessenstruiken en fruit
bomen, die helemaal doorliep tot aan het Radiopad. Wim
Wulp: "Dan klommen we bij haar over het hek en werden
wel eens opgewacht door politieman Bleijendaal of Tol.
We konden rekenen op een standje, maar daar bleef het
bij.
De radiocentrales
Op de plaats van de voormalige veiling en het kaaspak
huis sloot behalve het Slingerpad ook het doodlopende
Radiopad op de Duinenboschweg aan. Daar woonden Ne-
lis Stolk en Piet van Duijn. Ze hadden allebei een tech
nische knobbel. Nelis Stolk begon eerst een rijwiel- en
motorhandel op de Dorpsstraat, maar hield het niet lang
vol. Hij vertrok in 1917 naar De Duinkant en startte daar
een graanmaalderij. Neef Krijn Stolk (1908): "Er waren
12
boven trechters waar je het graan in moest gooien. Als
jongen zijnde, moest ik die graanbakken van boven vullen.
Ik weet wel dat ik aan de gang was en een bak volgooide
en dat werd beneden gemalen. Maar ik dacht wat is er
toch aan de hand, die bak komt nooit vol. Waar blijft het?
Piet van Duijn was de zoon van een aardappelhandelaar. Hij
begon een constructiewerkplaats en deed ook elektriciteits
werk. Stolk en Van Duijn hadden veel interesse in de radio
en de radiodistributie. Een abonnement op de draadomroep
betekende dat geen dure radio hoefde te worden aangeschaft,
een luidspreker was genoeg. De geluidskwaliteit was door
gaans beter dan de eigen ontvangst. Beiden vroegen in 1926
een concessie aan voor de radiodistributie. Burgemeester en
wethouders meenden de concessie voorlopig tot één persoon
te moeten beperken in verband met de exploitatiekosten en
Zuster Plas werd ook wel aangeduid als Mooie Aaltje uit Edam'
Ze heeft veel voor Castricum betekend.
Nelis Stolk in zijn studio aan de Duinenboschweg. Hij verzorgde de
radiodistributie ten westen van de spoorlijn.
Radiopionier Piet
van Duijn draaide
'katholieke' plaatjes.
