i
Bestuurlijke veranderingen
Mevrouw Kloosterman trad in 1975 terug. Zij werd opge
volgd door de heren E.J.M. Crabbendam (geneesheer-di
recteur) en H.L.Polak (directeur). In 1994 werd dit bestuur
door een algemeen directeur, W. 't Hooft opgevolgd.
Het jaar 1994 is een bijzonder jaar geweest, want op 1
januari werd Duin en Bosch geprivatiseerd en kwam de
Stichting Psychiatrische Ziekenhuis Duin en Bosch tot
stand.
In 2004 fuseerde deze stichting met de RIAGG's in Mid-
den-Kennemerland, Zaandam en Purmerend en ontstond
een nieuwe stichting met de naam GGZ Dijk en Duin. In
juli 2008 fuseerde GGZ Dijk en Duin met de Parnassia
Bavo Groep gevestigd in Den Haag.
Nieuwbouw
Naast veranderingen op bestuurlijk niveau is er ook van
alles gebeurd met de huisvesting. Middenjaren zeventig
sliepen de patiënten nog steeds op grote slaapzalen. Ze
moesten zich op de gang wassen bij een lange rij was
bakken met alleen koud water. De dagelijkse levensom
standigheden waren niet meer van die tijd. Vanaf 1975 is
begonnen met een renovatie van de oude paviljoens.
In de tachtiger jaren zijn tal van oude paviljoens afgebro
ken. Er is nieuwbouw gepleegd, die helaas totaal afwij
kend was van de oude bouwstijl. In een paar jaar tijd zijn
zes nieuwe paviljoens en een polikliniek tot stand geko
men.
Gelukkig is een aantal oude panden gespaard. Met ingang
van 19 september 2001 zijn die paviljoens rijksmonument
geworden. Ook het terrein is rijksmonument met alle be
scherming van dien. Er is nu een plan in wording dat moet
voorzien in vervanging van de nieuwbouw uit de tachtiger
jaren door nieuwe paviljoens, die meer in stijl zijn met de
oude paviljoens. De vrijkomende gronden zullen worden
bebouwd met woningen. Hopelijk komt daarmee geld vrij
voor de restauratie van de rijksmonumenten.
Tweede Wereldoorlog
Ook Duin en Bosch heeft geleden onder de Tweede
Wereldoorlog. In 1940 vond er een bombardement
plaats door de geallieerden, die het voorzien had
den op Duitse stellingen.
Het paviljoen Vrouwen I (later Hoograde genoemd)
werd getroffen; twee vrouwen kwamen om en er
vielen acht gewonden.
In 1942 kreeg de toenmalige directie, onder leiding
van dr. Teenstra, het bevel om Duin en Bosch te
ontruimen. Intussen was de patiëntengroep nog
uitgebreid met 250 patiënten, die afkomstig waren
van de nabijgelegen St.-Willibrordusstichting uit
Heiloo.
De evacuatie moest plaatsvinden op 23 juni 1942.
Teenstra ontsloeg eerst 60 'betere' patiënten. De
overige 770 patiënten werden overgeplaatst naar
andere instellingen: 254 patiënten gingen naar de
Willem Arntzhoeve bij Den Dolder, 195 werden
geplaatst in 'Groot-Graffel' te Warnsveld, 162 in
Medemblik en 159 in Rosmalen. De directie koos
domicilie in een voormalig schoolgebouw in Lim-
men om zodoende dichtbij het ziekenhuis te blijven
en de zaken in de gaten te houden.
Patiënten en personeel hebben het nodige te lijden
gehad van de oorlogsomstandigheden. De Joodse
patiënten die naar Den Dolder en Rosmalen waren
geëvacueerd, konden uit de handen van de bezet
ter worden gehouden; in Medemblik en Warnsveld
zijn ze slachtoffer van de terreur geworden.
Arbeid en dagbesteding
Er is een spreekwoord dat zegt: Ledigheid is des duivels
oorkussen.Als je amper of geen structuur in je leven
Geneesheer
directeur van
1955 tot 1975
was mevrouw
JA. Buiter-
Kloosterman.
De ravage in paviljoen Vrouwen I na het bombardement op
13 augustus 1940. Pas in 1963 kregen de paviljoens namen:
Vrouwen I werd Hoograde genoemd.
7
