Jan Camps
Recreatie
Vanouds heeft men getracht om het inrichtingsleven te
verlichten. Vroeger deed men dit vooral door onder an
dere te wandelen, soms met muzikale begeleiding door de
fanfare van het ziekenhuis. Dat niet iedereen daar blij mee
was laat een verslagje zien uit de bestuursvergadering van
het toenmalige VVV uit Castricum met als datum 14 de
cember 1926. "Opgemerkt wordt, dat 't meermalen voor
komt, dat patiënten van D. en B. in groote groepen onder
geleide in het dorp of langs de Zeeweg wandelen, of zich
op het strand bevinden. Dit wordt niet in het belang van 't
vreemdelingenverkeer geacht.
Laten we tenslotte vooral de Sinterklaasfeesten niet ver
geten. Bij mij is het geloof in de 'goedheiligman' weer
terug, omdat ik hem zelden zo dikwijls op dezelfde dag
heb ontmoet!
De kerstdagen werden uitvoerig, maar ook ingetogen ge
vierd.
De jaarlijkse afdelingsfeesten voor familieleden en vrien
den van de patiënt waren een ontmoetingspunt voor perso
neel en familie. Heel belangrijk!
Zeker is wel dat de middenstand in Castricum geprofiteerd
heeft van de bestedingen van patiënten van Duin en Bosch.
Er werd wekelijks een bedrag aan de patiënten gevraagd
voor de afdelingskas, waaruit dit alles werd gefinancierd.
Er waren vakanties naar het buitenland of naar de Veluwe
en Zuid Limburg. Er werden dagtochtjes gemaakt en bij
al deze activiteiten waren verpleegkundigen nodig om dit
alles te begeleiden. Denk niet dat het voor het personeel
een uitje was, wantje had een enorme verantwoording en
je nam die ook.
Met de intrede van de eigen bijdrage in het kader van de
AWBZ werden de budgetten krapper. Ook werd het voor de
instelling te prijzig om steeds maar weer personeel in te zet
ten voor feestelijkheden. Ook hier een gevolg van de markt
werking in de zorg. Jaren geleden is een rapport uitgebracht
over de verveling op afdelingen met de titel: 'Een keten van
lege zondagen'. Het zou nu weer actueel zijn. Patiënten
zorg is bekneld geraakt in het economische krachtenveld en
steeds veranderende bekostigingsregelingen.
Bronnen:
Jan Camps, schrijver van dit artikel, kwam in sep
tember 1970 in dienst van het ziekenhuis Duin en
Bosch. Na de verkorte opleiding tot B-verpleeg
kundige werd hij 1 e verpleegkundige op de opna
meafdeling voor mannen in paviljoen De Loet.
In 1974 stapte hij over naar de Sociaal Psychiatri
sche Dienst (tegenwoordig RIAGG) in Amsterdam
en vandaar uit werd hij groepsleider in een Socio-
therapeutisch Centrum.
Vanaf 1980 tot 2005 vervulde hij bij Duin en Bosch
weer tal van functies. De laatste 10 jaar was hij on
der andere plaatsingscoördinator, coördinator van
het onderzoek Cannabis en Schizofrenie, secretaris
van de Clozapine Plus Werkgroep, bibliothecaris
Medische Bibliotheek en beheerder van het muse
um Breehorn. Hij stond aan de wieg van het Neder
lands Museum voor de Psychiatrie 'het Dolhuys' te
Haarlem, waar hij ook rondleidingen geeft.
Patiënten gingen rond 1970 op vakantie naar Spanje onder de
hoede van dokter Breetveld.
Boer, N. de, Psychiatrie in Westfriesland 1600-2000, Zwolle
2004.
Glastra, J., Het oude Duin en Bosch en een ziekenhuis op drift,
18e jaarboek Oud-Castricum, 1995.
Kleffens, P. van, Het provinciaal ziekenhuis Duin en Bosch te
Bakkum, gedenkschrift ter gelegenheid van het vijftigjarig be
staan, Haarlem 1959.
Vijselaar, J., Gesticht in de duinen, de geschiedenis van de pro
vinciale psychiatrische ziekenhuizen van Noord-Holland van
1849-1949, Hilversum 1997.
10
De jaarlijkse afdelingsfeesten waren ook een goede gelegenheid
voor contact tussen het verplegend personeel en familie van de pati
ënten.
