Buitengewoon Castricum
In de loop van 1997 begonnen de verkenningen naar de mogelijk
heden van een fusie met de gemeenten Akersloot en Limmen. De
beide gemeenten hadden Castricum als fusiepartner gekozen. Op 1
januari 2002 werd de fusie een feit en ontstond de nieuwe gemeen
te Castricum met de vijf kernen, Castricum, Bakkum, Limmen,
Akersloot en De Woude.
Aan de fusie lag een strategische visie voor de nieuwe gemeente
ten grondslag, maar na de feitelijke fusie wenste de gemeenteraad
een nieuwe strategische visie tot 2030. Feitelijk kan men stellen, dat
hiermee de eerste fusiedocumenten worden opengebroken voor een
mogelijk nieuwe koers.
Een toekomst met nieuwe uitdagingen in de 21e eeuw biedt zich al
weer aan.
Roel J.W. de Bruin
oud-directeur gemeentewerken
Het eindresultaat van het proces onder de vlag 'Buitengewoon
Castricum' is toch de keuze voor consolidatie van een inwoneraan
tal van de nieuwe gemeente van rond 35.000 met de hieraan gerela
teerde voorzieningen. Woningbouw zal alleen binnen de bestaande
bebouwingsgrens mogelijk zijn, met uitzondering van ca. 600 nieu
we woningen op het grondgebied van de oude gemeente Limmen,
de zogenaamde Zandzoomlocatie tussen de spoorlijn, de grens met
Heiloo en de Kennemerstraatweg.
De twee artikelen over de ontwikkeling van Castricum zijn samen
gesteld met bijdragen van oud-wethouder Henk Wokke en oud-ge-
meentesecretaris Fons Mok.
Van links naar rechts op de stoep van het oude raadhuis: de heren
Mok, Wokke, De Bruin en Kaan
Overige bronnen: het archief van de gemeente Castricum met dank
aan de heren Ger Foeken en Henk Stigt voor hun medewerking.
Na de vaststelling van de strategische visie volgde de ontwikke
ling van een toekomstvisie voor het winkelcentrum Geesterduin.
Gegeven de uitspraak dat uitbreiding van woningbouw binnen het
stedelijk gebied moet plaatsvinden, is Geesterduin zeker een gebied
dat daarvoor in aanmerking komt, dit naast een gewenste upgrading
van het naar binnen gerichte winkelcentrum. Verder zou de uitbrei
ding van het raadhuis moeten worden ingepast en kunnen de wel-
zijnsinstellingen er een adequate accommodatie krijgen. (In 1968
was daartoe al een stichting actief.)
Met bovenstaande, is getracht Castricums ontwikkeling gedurende
de laatste 35 jaar te beschrijven. Het gemeentelijke Grondbedrijf
mag bogen op de verdienste dat alle exploitaties van de bestem
mingsplannen een positief bedrijfsresultaat hebben gekend, wat ze
ker ten goede is gekomen van de Castricumse woningzoekenden.
Tot slot
Is er nu veel veranderd in 35 jaar? Zeker als het gaat om de voorbe
reiding van plannen. Was het vroeger zo dat de stedenbouwkundi
gen met grote zelfstandigheid plannen presenteerden, als waren het
de enige denkbare oplossingen, thans is het meer gebruikelijk om
vooraf met de gemeenteraad en alle betrokkenen overleg te plegen.
Pas hierna worden de eerste ideeschetsen gemaakt met alternatie
ven, die ook weer worden besproken, voordat een definitief plan
wordt gepresenteerd. Onder meer de cultuur-historische gegevens
van het gebied wegen zwaar mee bij het ontwerp. De inwoners heb
ben een duidelijk plaats bij de voorbereiding gekregen, maar het
financiële plaatje blijft het speelveld beperken. Ondanks ruime
participatiemogelijkheden is toch de tolerantiegrens steeds meer af
genomen. Meer en meer worden gemeentebesturen geconfronteerd
met het nimbyeffect zoals dat heet (not in my backyard, in gewoon
Nederlands, geen bebouwing waarop ik uitkijk). Steeds vaker moet
de rechter de knopen doorhakken.
De bestuurskracht is nog steeds afhankelijk van de mensen die deel
uitmaken van het bestuur. Dit is niet zoveel anders dan vroeger, zij
het dat de problematiek wel complexer is geworden.
De nieuwe woonwijken met parken, onderwijs- en sportvoor-
zieningen hebben het oude dorp een nieuwe uitstraling gegeven.
Natuurlijk had het hier en daar beter gekund, maar toch is er met
volle inzet van bestuur en ambtenaren, samen met veel betrokken
inwoners, een dorp ontstaan waar het goed wonen is. We mogen
hier best trots op zijn.
28
