maken van het nieuwe plan. Restaureren bleek wel een groot woord,
feitelijk moest de gehele boerderij worden gesloopt. Arwin van Eijk,
een Castricumse architect, slaagde erin de boerderij in hoofdvorm
te herbouwen met 11 wooneenheden ten behoeve van de woning
bouwvereniging Sint Joseph.
Het gemeentebestuur gaf opdracht om zoveel mogelijk grond in ei
gendom te verwerven. De mogelijkheid deed zich voor om grond van
het grondbedrijf Jac. De Nijs tegen de boekwaarde over te nemen.
Dit bezit was na beëindiging van het bouwbedrijf Jac. De Nijs over
gegaan naar zijn neef, een groot bouwbedrijf in Warmenhuizen. De
gemeente stelde in ruil bouwvolume aan dat bedrijf beschikbaar.
Met het stedenbouwkundig bureau Kuiper Compagnons uit
Rotterdam, werden de voorbereidingen getroffen om tot een goed
plan te komen. Met de stedenbouwkundige hebben bestuurders en
ambtenaren diverse uitbreidingslocaties in Nederland bezocht, o.a.
de uitbreidingslocatie in Delft. Hier werden ideeën opgedaan voor
de vormgeving in het vlekkenplan van Albert's Hoeve.
Het plan moest gefaseerd kunnen worden uitgevoerd. Oude elemen
ten, zoals het Molendijkje en de eendenkooi, moesten herkenbaar
in het plan worden opgenomen en de overgang van de bebouwing
P kinkaart Albertshoeve.
26
met het openblijvend oostelijke gebied richting Uitgeest moest een
zachte overgang vormen.
Er werd een z.g. vlekkenplan van 7 vlekken (vlek A t/m H) ontwor
pen, waarbij de invulling van de vlekken kon geschieden op mo
ment van de feitelijke ontwikkeling. Alleen de hoofdlijnen werden
vastgelegd. Gekozen werd voor een buffer van groen en water aan
de rand van het plan, als overgang van bebouwing naar open wei
degebied.
Getracht is met eigentijdse bebouwing, veel waterpartijen en aparte
brugontwerpen, een opvallende wijk te creëren. Blikvangers in de
wijk zijn de 5 waterwoningen en het banaanvormige woongebouw
van de woningbouwvereniging. Verder is de woningbouw gevari
eerd en zijn diverse ontwerpen met zorg op elkaar afgestemd. Door
het plan langs de diagonale waterpartij loopt het fietspad richting
Uitgeest en wordt een verbinding gelegd met het poldergebied.
Het bestemmingsplan bood de mogelijkheid voor de bouw van on
geveer 1450 woningen, zowel in de koop- als in de huursector. De
gemeenteraad wenste een zodanige fasering dat gedurende een peri
ode van 12 jaar (dat werd feitelijk meer dan 16 jaar) de Castricumse
woningzoekenden uitzicht zouden hebben op een woning. Dit im
pliceerde dat ca. 120 woningen per jaar gebouwd konden worden.
(Later werd dit aantal nog verder teruggebracht tot maximaal ca. 75
woningen per jaar.)
Voor het gemeentelijk grondbedrijf was dit een gecompliceerde op
gave.
Waterwoningen als blikvanger in de wijk Albert's Hoeve.
De toekomstige woningbouwlocaties tussen de verlengde C.F.
Smeetslaan en de Heemstederweg waren eigendom geworden van
de Exploitatiemaatschappij Egmond, een samenwerkingsverband
van een drietal bouwondernemingen uit Egmond en Assendelft. Na
moeizame onderhandelingen is de gemeente er tenslotte in geslaagd
een compromis te bereiken. Bijzonder is dat daar in 1996 nog een
grote archeologische opgraving mogelijk gemaakt is, waarvoor o.a.
door het grondbedrijf een grote financiële bijdrage is verleend. In
dat gebied is het skelet gevonden van een vrouw uit de vierde eeuw.
Een kunstwerk aan de Laan van Albert's Hoeve herinnert aan de
vondsten die in die omgeving zijn gedaan.
Op de vlekken aan de noordoost kant van het bestemmingsplan was
sprake van de eerdergenoemde bouwclaim van het bouwbedrijf De
Nijs uit Warmenhuizen. Ook hier moest het nodige worden verricht
om tot goede uitgangspunten te komen. Het resultaat is voor de wo
ningzoekenden echter niet ongunstig verlopen.
