K
mum ihhi
Ca s triovim
CASTRICUMMER
WERF
De ontwikkeling van de Dokter de Jonghweg tot zuidelijke invalsweg
is resoluut geblokkeerd door het woningbouwplan aan Het Strengh.
Bedrijventerrein
Castricum was vooral een woongemeente met minimale moge
lijkheden voor bedrijven. Het werd wel 'vrouwendorp' genoemd,
omdat het merendeel van de mannelijke bevolking 's morgens uit
Castricum vertrok en pas 's avonds weer terugkeerde. Het bedrijfs
leven keek uit naar nieuwe mogelijkheden. Het gemeentebestuur
stond niet afwijzend tegenover een ontwikkeling ten zuiden van de
Oude Haarlemmerweg.
Bouwbedrijf Borst nam op enig moment het initiatief om daar grond
te verwerven in de hoop en verwachting hier de start voor een be
drijventerrein te kunnen geven. De ontwikkeling naar een toekom
stig bedrijventerrein kende echter een lange en moeizame weg van
onderzoek naar de financiële haalbaarheid en de verwerving van
gronden. De ontsluiting vormde een apart probleem. De dure toe
gangsweg is met behulp van een provinciale subsidie aangelegd.
In 1984 kreeg de gemeente het voor elkaar dat een bedrijvengebied
van circa 6 hectare kon worden ontwikkeld, waarvan ruim 4 hectare
kon worden benut voor Castricumse bedrijven en die uit de regio
Egmond.
Dit bedrijventerrein kreeg de naam Castricummerwerf. In 1985 ging
de gemeente Castricum de markt op. Een bedrijvenambtenaar stond
op stands van bedrijfsbeurzen in Noord-Holland en de gemeente
adverteerde in landelijke bladen. Een speciale brochure werd uitge
geven met foto's van wethouder Henk Wokke en de contactpersoon
Roel de Bruin. De toenmalig burgemeester Gmelich Meijling liet
overal waar hij kwam folders achter op leestafels van restaurants en
bedrijven ter promotie van Castricum. Je weet nooit hoe een koe een
haas vangt, was zijn devies.
Nu zou men kunnen denken dat een dergelijke actie niet nodig was,
immers de plaatselijke ondernemers hadden toch behoefte aan een
dergelijke ontwikkeling. Nee dus. Door de lange aanlooptijd was het
economisch tij gekeerd en voelde de ondernemer niet meer zoveel
voor investering in nieuwbouw. Met uitzondering van het bouwbe
drijf A.C. Borst, dat zich op eigen grond had gevestigd en ook en
kele bedrijfsunits te koop aanbood, kwamen de eerste ondernemers
niet uit Castricum, maar uit de IJmond en de regio Zaandam. Niet
de bedoeling, maar ja, de gemeente had wel een forse investering
gedaan en werkgelegenheid binnenhalen was ook aantrekkelijk.
Het heeft al met al redelijk lang geduurd eer de Castricumse on
dernemers de stap durfden te zetten om zich hier te vestigen. Toen
het eenmaal zover was, kwam het eind van de beschikbare bouw-
kavels ook snel in zicht en begon de roep om meer bedrijfsterrein
opnieuw.
BEDRIJFSTERREIN
EEN GOEDE KEUS
Li oktober 1985
Brochure bedrijventerrein Castricummer werf.
Castricums laatste grote uitbreiding
Direct na 1985 werd gestart met het 'laatste' grote uitbreidingsplan
van Castricum, het bestemmingsplan Albert's Hoeve, met zo'n 45
ha oppervlakte. Daarmee zouden alle bouwmogelijkheden binnen
het provinciale streekplan zijn benut.
Reeds geruime tijd was het gemeentebestuur in onderhandeling
met de Nederlands Hervormde Gemeente om de eigendom te ver
krijgen van een groot aantal percelen weiland aan de oostkant van
Castricum, inclusief de boerderij Albert's Hoeve. De Hervormde
Gemeente was hiervan eigenaresse geworden via een legaat van de
voormalig eigenaar Albert Asjes, waarbij hij had bepaald dat de ex
ploitatie van de weilanden en de boerderij ten goede moest komen
aan de kerk, onder de uitdrukkelijke voorw aarde dat verkoop van de
gronden niet mogelijk is.
Uiteindelijk werd een juridische oplossing gevonden, waarbij de
grond zonder de lange onteigeningsprocedure aan de gemeente kon
worden verkocht. De gemeente had hier een groot belang bij, want
binnen de voorgenomen contouren van het bestemmingsplan, was
de eigendomsverhouding bijzonder divers. Grote gedeelten waren
in het verleden eigendom geworden van ontwikkelaars/bouwbedrij
ven. Het gemeentebestuur had zich voorgenomen de ontwikkeling
volledig vrij van belemmeringen van derden uit te voeren.
Om de boerderij van Albert Asjes als cultuurhistorisch element te
bewaren, werd ook onderzocht of het mogelijk was de oude verv al
len boerderij aan de oude Molendijk te restaureren en onderdeel te
25
