,f Castricum
Dorpsstraat mot p. K- Kerk
Compaanhof. Het pand stond daarna enige tijd leeg tot het in 1992
werd gekocht door de familie Poel, die er een winkel in kinderspeel
goed begon, eerst onder de naam 'Het Spoelhuis' en later als 'le
petit pingouin atelier'.
De winkel bestaat inmiddels niet meer en de ruimte werd door de
familie Poel betrokken bij het woonhuis.
Dorpsstraat 85 (nu 'RFH Hairdressers')
De kadasterkaart uit 1822 toont nog geen enkele bebouwing van het
perceel B384, grenzend aan de Dorpsstraat en Cieweg, waar veel
later het huidige pand Dorpsstraat 85 zou verrijzen.
Het wordt in 1830 een boomgaard genoemd, in het bezit van de
metselaar en aannemer Fulps Ranke, die in Castricum veel bezit
tingen had en die, zoals we hiervoor hebben besproken, in die pe
riode huize 'Bouwlust' op het naastliggende perceel bewoonde. De
boomgaard bleef nog lang in het bezit van de familie Ranke.
Een kadasterkaart uit 1898 toont voor het eerst bebouwing, een
pand gelegen op de hoek Dorpsstraat-Cieweg, waarvan als stichter
wordt genoemd Cornelis Heddes, een in 1855 in Spanbroek gebo
ren veehouder, die de grond van nazaten van de familie Ranke had
gekocht. Deze Cornelis Heddes was getrouwd met Neeltje Zuurbier
en zijn drie dochters werden allen in Spanbroek geboren. Wat de
achterliggende motieven voor de bouw van een nieuw pand zijn,
kan uit archiefgegevens niet altijd worden opgemaakt en zo ook in
deze situatie. Er zijn geen aanwijzingen dat Cornelis Heddes en fa
milieleden het pand in Castricum hebben bewoond. Het pand kwam
al vrijwel direct na de bouw in handen van ene Tamis Ruiter en
echtgenote Neeltje Duijves, met wie Tamis in 1897 in Oudkarspel
was getrouwd. Het is niet onwaarschijnlijk dat Cornelis Heddes het
pand voor Neeltje Duijves, die evenals Cornelis veehoudster was,
en haar echtgenoot Tamis Ruiter liet bouwen. Er lijkt in ieder geval
een nauwe band tussen Cornelis Heddes en de familie Ruiter te heb
ben bestaan, want in 1913 trouwde hij, voor de tweede maal, met
Catharina Ruiter, een zuster van Tamis Ruiter.
Tamis was reeds op 18-jarige leeftijd uit Egmond naar Castricum
gekomen om er te werken als knecht in een bakkerij. Na zijn hu
welijk begon hij dus voor zichzelf in het van Cornelis Heddes ver
worven pand.
Reeds in 1899 verhuisde Tamis Ruiter met zijn echtgenote naar
de Duinderbuurt en wordt als beroep van Tamis landbouwer ge
noemd. De bakkerij kreeg nu een nieuwe eigenaar in de persoon
van Cornelis Boots, een koek-, banket- en broodbakker, die kort
voor zijn komst naar Castricum was getrouwd met Anna Schuijt.
Er zullen geen Castricummers meer zijn die nog herinneringen heb
ben aan bakker Boots, want hij verbleef niet lang in Castricum en
vertrok in 1912 met zijn gezin naar Alkmaar.
Het pand werd nog in hetzelfde jaar gekocht door Simon van Zilt,
die met zijn echtgenote Cornelia Latjes het bakkersbedrijf voortzet
te. Hij kwam uit Amsterdam, waar hij als bakkerknecht werkzaam
was geweest.
In 1929 kreeg Van Zilt vergunning voor de verbouw van zijn pand,
waarbij de voorgevel een wijziging onderging door het plaatsen van
een winkelraam met kozijn aan de linkerkant. Ook kwamen er twee
dakkapellen. De nieuwe etalage is te onderscheiden op de hiervoor
geplaatste foto, die een doorkijk geeft van de Dorpsstraat in 1929.
In 1941 verhuisde Simon van Zilt met echtgenote naar de Nuhout
van der Veenstraat en werd het bakkersbedrijf voortgezet door
zoon Johannes Hendrikus (Jan) van Zilt en zijn vrouw Geertruda
Stuifbergen. Ook in de oorlog, zoals blijkt uit een advertentie in de
plaatselijk krant in mei 1945: "Voor de oorlog en in de oorlog heb
ben wij u zo goed mogelijk bediend...nu hopen wij u weer zo gauw
mogelijk ons wittebrood en krentenbrood te bezorgen.
Een dochter van Jan van Zilt vertelde ons nog een en ander over het
bakkersbedrijf. De bakkerij was gevestigd in het achterste gedeelte
van het pand en aan de voorkant was de winkel. Haar vader stookte
de oven aanvankelijk nog met takkenbossen, maar later kwam er
een gasoven. Omstreeks 1962 stopte Jan van Zilt, mogelijk om ge
zondheidsredenen, met het zelf bakken van brood en kocht hij het
in. Zijn brood en dergelijke werd niet alleen verkocht in de winkel
maar ook uitgevent met een bakfiets, waarbij zijn zoons meehiel
pen.
Jan van Zilt kwam jong te overlijden, in augustus 1969. Hij werd 56
jaar. Zijn echtgenote bleef aanvankelijk nog op Dorpsstraat 85 wo
nen en ging het winkelgedeelte verhuren. Eerste huurder was, voor
zover we konden nagaan, Paulien Jaspers-Hoffman, die er Pauliens
Boutique begon, een zaak die bekendheid kreeg om haar modieuze
dameskleding, die Paulien tot in Parijs inkocht.
De weduwe Van Zilt verliet het pand in 1972 om elders in de
Dorpsstraat te gaan wonen.
In 1973 komen we als huurder tegen ene R. Dijkstra, een inwoner
van Castricum, die nog in hetzelfde jaar vergunning vroeg om de
De Dorpsstraat in 1909 gezien in de richting van de oude Pancratiuskerk. Het huis Jan van Zilt (rechts) met zijn vriend Wijnand Borst in
met puntdak, rechts achter de man met fiets, is de bakkerij van Cornelis Boots. hun zondagse pak in de Dorpsstraat.
51