''llijiü
pastoor Engering en op 1 januari 1911 liet hij het volgende aflezen:
"Wij wijzen erop dat men op dorpsfeesten voorzichtig moet zijn met
wie men omgaat. Als men met protestanten omgaat, kan dit tot een
doodzonde worden gerekend!
Wij ontlenen dit stukje geschiedenis aan de latere pastoor Voets,
die in een periode rond 1975 veel over de geschiedenis van de
Pancratiuskerk in het plaatselijk nieuwsblad heeft geschreven en
daarbij in een van zijn artikelen afstand nam van genoemde en an
dere uitspraken van de streng in de leer zijnde pastoor Engering:
"Met het woord 'doodzondewas men nogal gauw in die dagen.
Gelukkig zijn we nu van die banvloek en banbliksems bevrijd.
Bertus van Benthem overleed in 1919. Hel cafébedrijf kwam nu in
handen van 'De Erven van Benthem', waarover de oudste dochter,
Hendrika (Riek) van Benthem, geboren in 1870, de scepter ging
zwaaien. Q. de Ruijter schreef over deze periode in zijn bekende boek
'Schippers van het Stet"A an de Dorpsstraat stond ook het café De
Vriendschap, waar tante Riek (van Benthem) niet achter de tapkast
was weg te denken en waarachter een toneelzaal was, waarin gedu
rende de wintermaanden vrijwel alle toneeluitvoeringen en concer
ten werden gegeven.
Tekening van café 'De Vriendschap 'zoals die voorkomt in een des
tijds uitgegeven bordspel, het stoomtramspel, waaruit blijkt dat het
café een halteplaats was voor de stoomtram.
In 1929 trad Riek van Benthem, bijna 60 jaar, in Castricum in het
huwelijk met een vooraanstaande Castricummer, de 65-jarige Pieter
Twisk, waarna ze het cafébedrijf welletjes vond en het verkocht aan
Nicolaas Stuijt (geen familie van notaris Stuyt van Dorpsstraat 1,
over wie we in een vorig artikel over de Dorpsstraat hebben ge
schreven). Nicolaas Stuijt startte zijn loopbaan als caféhouder
voortvarend met het aanbouwen van een serre aan de toneelzaal
en het realiseren van een lichtreclame. Maar reeds in 1933 kwam
er een einde aan zijn ambities - het waarom is niet duidelijk - en
noemt de VVV-Gids als nieuwe eigenaar van 'De Vriendschap, v.h.
Stuijt', de naam Th. Jak. We hebben getracht wat meer over hem te
weten te komen en waarschijnlijk betreft het hier Theodorus Jak, in
44
1905 in Krommenie geboren en in 1932 gehuwd met Cornelia van
Steen. Hoe dan ook, ook Jak hield het slechts korte tijd uit, want
op 7 december 1935 vestigde zich Wilhelmus Theodorus (Willem)
Beentjes vanuit Velsen op het adres Dorpsstraat 75.
Deze Willem Beentjes, in 1901 geboren in Velsen en in 1927 ge
huwd met Helena Braam, was een eigenaar die vrij lang stand wist
te houden, wat wijst op doorzettingsvermogen, dat in deze branche
wel nodig was. Het echtpaar Beentjes bleef kinderloos. Over de vele
activiteiten die Willem Beentjes ontplooide en die het belang van
het café als een soort sociaal centrum in het dorp illustreren, werd
regelmatig gepubliceerd in de plaatselijke krant: toneelvoorstellin
gen, muziekuitvoeringen, vergaderingen, recepties, feestavonden
etc.
De indeling van het cafépand was in de loop der tijd nogal eens aan
wijzingen onderhevig, waarvan de details niet steeds even duidelijk
zijn. Wel duidelijk is dat in de loop der tijd aan de linker voorzijde
een apart zaaltje werd gesticht met een eigen ingang, wat goed zicht
baar is op latere foto's. Deze ruimte werd voor vergaderingen en
recepties benut, maar tijdens een periode voor de oorlog was er ook
de r.-k. parochie-bibliotheek gevestigd. Veel oudere Castricummers
weten dat nog wel. Piet van Westen, actief in het onderwijs in
Castricum en ook een bekende koordirigent, had daar toen het be
heer over. De boeken waren allemaal bruin gekaft, hadden een num
mer en waren opgeborgen in afgesloten boekenkasten. Op zondag,
na de hoogmis, was de bibliotheek een paar uur open. Je kon dan
een catalogus inkijken en moest tenminste 5 nummers op
schrijven van de boeken die je wilde lenen. Meester
van Westen keek dan na welke nummers er be
schikbaar waren om uit te lenen. Later werd de
bibliotheek ondergebracht bij Kees Stuifbergen,
de koster van de parochie.
In januari 1948 meldde het Nieuwsblad voor
Castricum en Omstreken: "Het welbekende ca
fébedrijf 'De Vriendschapis van eigenaar ver
anderd en wordt thans geëxploiteerd door de
heer Roozendaal uit Heerhugowaard. De krant
wenste hem veel succes.
Het betreffende pand kwam op 2 januari 1948
inderdaad in handen van Piet Roozendaal, ge-
j boren in 1908, die met zijn gezin verhuisde
vanuit Heerhugowaard naar Castricum. Voor
zijn komst exploiteerde hij een kleine kruide
nierswinkel aan het Verlaat in Nieuwe Niedorp. Hij was
gehuwd met Elisabeth Jonker en hun vijf dochters werden allen
in Heerhugowaard geboren. Bij de vestiging in Castricum was de
jongste dochter Gerda l'A jaar. Zij woont thans nog in Castricum
en had levendige herinneringen aan de omstandigheden waaronder
zij opgroeide: "We woonden in een deel van het café aan de rech
terkant, waar nu de snackbar is gevestigd. We sliepen boven, een
duistere zolder onder het puntdak, met slechts enkele kleine ramen,
ter grootte van een dakpan. Later is aan de achterkant een dak
kapel aangebracht. Achter het café en de uitgebouwde toneelzaal
was vroeger nog een tuin, waar mijn vader groente verbouwde en
ook kippen hield. We keken daar uit op de loodsen van de firma
Eierglorie. Achterlangs kon je ook heel gemakkelijk komen bij de
smederij van Dorus de Groot aan de Schoolstraat, een prettige buur,
die altijd klaarstond om bij problemen te helpen.
Piet Roozendaal was geen eigenaar van het café, maar hij pachtte
het van de Amstelbrouwerij, die het in deze periode moet hebben
opgekocht. Hiermee hangt waarschijnlijk samen dat hij direct na
zijn vestiging vroeg om een vergunning voor de bouw van een
bierkelder, die 15 mei 1948 werd verleend. Roozendaal hield de
toneelzaal in bedrijf, maar verlegde het accent al dadelijk naar meer
amusement in de vorm van dansavonden, waaraan de feestcultuur,
die na de bevrijding was ontstaan, niet vreemd zal zijn geweest.
In april 1968 trok de toen 60-jarige Piet Roozendaal zich terug en
