Brakersweg nr. 20.
tijdzes weken later was zij overleden. We hebben in die oorlogstijd,
het zal 1944 geweest zijn, ook nog negen paarden van de Wehnnacht
op de dors gehad, een halfjaar lang of zo.
Die soldaten waren wel vriendelijk maar er was een jonge SS'er bij,
die de leiding had, daar hadden we het niet zo op. En vader raakte
zijn paard kwijt; hij was mest aan het laden toen ze zijn paard kwa
men vorderen. Direct mee. Wat zal er toch in vader zijn omgegaan
toen dat gebeurde. Hij heeft het beest nooit meer terug gezien. Later
heeft hij een koe geruild voor een paard. Maar we hadden in die
tijd weI te eten.
Jan trouwde met Maike Gorter, ging werken bij Duin en Bosch en
woonde in Heiloo. Na de bevrijding leek het we! wat beter te gaan
met de boerderij, maar in 1947 kwam vader te overlijden, dat was
een hele klap. Piet bleef op de boerderij wonen met 10 tot 12 melk
koeien, wat varkens en kippen en hij had een paard. Hij trouwde in
1954 met Coby Gezelle en is uiteindelijk automonteur geworden bij
Cor Geluk, later buschauffeur. Niet meer de hele dag werken, maar
gewoon een uur of negen per dag en zaterdag en zondag vrij, dat
was een hele verbetering.
Catharina trouwde in 1950 met Cornelis L. Bedeke, technicus bij
Duin en Bosch en ging wonen aan de Poelven. Klaasje trouwde in
1952 met Lubbert Harms, machinebankwerker en ging wonen aan
de L. de Colignystraat. En toen het met de kleine melkveehouderij
wat beter ging, kwam moeder Marijtje Modder in 1953 te overlij
den. Maar na haar overlijden toen was het voor ons voorbij met de
boerderij.
Klaas Veldt werd in 1954 de nieuwe eigenaar van deze stolpboer
derij, die nog tot 1959 bewoond werd door Piet Hogenstijn. In au
gustus 1959 werd Piet Veldt, zoon van Klaas Veldt en gehuwd met
Catharina Rodenburg, de nieuwe bewoner. In datzelfde jaar werd
de boerderij op initiatief van Piet Veldt inwendig verbouwd tot
Catharina en Klaasje Hogenstijn ver
telden:
"De periode voor de oorlog was een
moeilijke periode van hard werken,
ploeteren met elkaar en weinig verdien
sten. Alles was handwerk en de stuk
ken land lagen nogal uit elkaar, totaal
een 11 hectare, goed voor een 10 tot
12 koeien. Ook tijdens onze schooltijd
werden we ingeschakeld om te helpen.
Toen Klaasje 12 jaar oud was, kreeg
zij met Sinterklaas een groot pakket
- spannend was dat - een overall, een
melkkrukje en een spantouw; nu kon ze
ook helpen met melken.
In de oorlog, in 1942, kwam groot
moeder Klaasje van den Berg, opie
Hogenstijn, als evacué van de Bakkum-
merstraat naar de boerderij aan de
Brakersweg, En dat op 92-jarige leef-
Het boerenleven van Marijtje
Hogenstijn-Modder met dochter Bets
rond de boerderij.
•-«.v.
de nalatenschap verdeeld en werd Klaas van Weenen, kastelein, wo
nende te Wijk aan Duin en schoonzoon van Jan Schotvanger, de
nieuwe eigenaar en bewoner; hij gebruikte huis, erf en schuur voor
de landbouw.
In 1897 overleed Klaas van Weenen; de boerderij werd door de erf
genamen verkocht aan Johan J. Hogenstijn, veehouder en gehuwd
met Klaasje van den Berg.
In 1912 overleed Johan J. Hogenstijn en namen zijn zoons Jan,
gehuwd met Johanna Goedmaat en Cornelis (Kees), gehuwd met
Marijtje Modder, de boerderij over. Jan Hogenstijn had een gezin
met 6 kinderen en ging in 1927 naar de Achterlaan, waar hij een
tuinderij begon; in 1931 is hij vertrokken naar de boerderij op Ter
Coulster te Heiloo.
Zoon Kees woonde eerst in het huis
naast en ten westen van de boerderij op
Brakersweg 14, waar hun kinderen Jan
in 1919, Catharina in 1920 en Piet in
1922 werden geboren. Na het vertrek
van broer Jan trok Kees met vrouw en
kinderen in de boerderij, waar in 1927
zoon Adrianus (overleden in 1927) en
in 1928 de jongste dochter Klaasje
werden geboren.
33
