-
De pupil van de week
De mannen die in 1978 kampioen werden: zij promoveerden eindelijk naar de
eerste klasse. V.l.n.r. zittend: Arie Schram. Adrie Hollenberg, André Vermorken,
Frans Huisman, Ernst Ranzijn, Henk Bakker en Nico Castricum: staand: leider
Jan de Zeeuw, Nico Duinmeijer, verzorger Jan Wester, Hans Touber, Peter
Lambert, Harry Poel, Kees Kitijs, Jan Kuijs, trainer Rob Kramer, Richard
Beentjes, Nico Lute en trainer Gerard Kesselaar.
Eind jaren tachtig werd bij alle Castricumse voet
balverenigingen de 'Pupil van de week' inge
voerd. Dit houdt in dat de jongste pupillen bij
toerbeurt een middag de gast zijn van het eerste
elftal bij thuiswedstrijden. De pupil van de week
maakt bij samenkomst van het team kennis met
de spelers, trainer en leiders en is ook aanwezig
bij de voorbespreking en het omkleden in de
kleedkamer. Doorgaans ontvangt hij ook iets ter
herinnering aan deze dag, zoals een voetbalshirt
of bal. Uiteraard vindt elke pupil van de week het
schitterend om mee te mogen doen met de war-
ming-up van de ploeg. Het hoogtepunt vindt ech
ter vlak voor de aftrap plaats, als hij alleen vanaf
de middenstip naar de keeper van de tegenpartij
mag dribbelen en dan alle gelegenheid krijgt om
te scoren.
In 1998 was Rick Admiraal pupil van de week bij
Vitesse. Hij was enorm onder de indruk, zoals blijkt
uit het volgende verslag dat Rick maakte: "Vitesse
hep gewonnen van LSW. De stand was 4-0. Ik mogt
in de dukaut zitten en toen de wetstreit afgelopen
was, had ik een ba! gekregen met alle handtekenin
gen, en Hans Kaandorp stont er ook op. En Richard
ging heel vee! grapjes maken. En ik vont het heel
leuk.
de op de ranglijst. Met ingang van het seizoen 1974-'75 werd echter
verwacht dat de kans op promotie zou worden vergroot door invoering
van de hoofdklasse.
Aan het eind van het seizoen 1975-'76 bereikten de blauw-zwarten
een met DEM gedeelde tweede plaats, op twee punten achter kampi
oen Ilpendam. De race om de titel ging een jaar later tussen SVW'27
uit Heerhugowaard en Vitesse. Een vernietigende nederlaag op eigen
terrein in de voorlaatste wedstrijd betekende echter weer geen kam
pioenschap.
Toen brak het voor Vitesse zo belangrijke seizoen 1977-'78 aan. On
der leiding van hoofdtrainer Rob Kramer startte het eerste team uit
stekend en stond na vijf wedstrijden fier en ongeslagen aan kop. De
laatste competitiewedstrijd was op 23 april 1978 thuis tegen HRC.
Eerst kwam Vitesse achter met 0-1, maar wist dankzij een verwoes
tend schot van Nico Duinmeijer een gelijkspel en daarmee tevens
het kampioenschap te behalen. De feestvreugde over de titel galmde
lang na over Castricum en aan de kampioensreceptie bewaarde men
zeer goede herinneringen. Eindelijk promoveerde Vitesse dus naar
de felbegeerde eerste klasse. Hiervan zou zij echter niet lang mogen
genieten. De hogere klasse bleek geen eenvoudige zaak. Na een jaar
degradeerde de ploeg alweer en speelde vanaf dat moment op het oude
vertrouwde niveau.
Vitesse bereikte op 11 mei 1982 de leeftijd van zestig jaar. Ook
dit keer gaf de redactie van de Climax een speciale editie uit. Van
tevoren had burgemeester Gmelich Meijling de vereniging al gefe
liciteerd met de woorden: "Proficiat, en op naar de 75 in 1997.
In de jubileumuitgave kwamen vele prominenten aan het woord.
Uiteraard werd er ook een overzicht van de festiviteiten gegeven.
De KNVB wijdde ook aandacht aan het jubileum en schreef dat de
Castricumse club gedurende de laatste tien jaar een grote groei had
doorgemaakt.
Gerrie Mühren was in november 1983 op De Puikman de grote
trekpleister voor de voetballende jeugd. Hij verzorgde met onder
meer Bobby Haarms van Ajax een voetbaltraining.
In het het seizoen 1986-'87 werkten hoofdtrainer Toon Gerrits en jeugd
trainer Peter Lambert flink aan de uitbouw van de Vitesse-voetbalschool.
Dit had een sterke groei en bloei van de jeugdafdeling tot gevolg.
Gerrie Mühren kwam in 1988, nu vergezeld door zijn broer Arnold,
nog eens naar de Puikman om een demonstratie te geven.
De jaren negentig
Bij aanvang van het seizoen 1990-'91 stelde trainer Job Dragtsma
zich op het standpunt dat Vitesse maar weer eens uit die tweede
klasse moest zien te komen. In dat jaar wisselde de ploeg uit
muntende prestaties af met curieuze verliespartijen. Eind 1990
ontving Hans Kaandorp voor de derde achtereenvolgende keer de
Kennemer-goalgetterscup.
Hans Kaandorp won driemaal de Kennemer-goalgetterscup.
10
