schriftelijk verzoek in augustus 1945 van Leo's moeder, die ook
nog hoopte op de mogelijkheid dat haar zoon ergens in Duitsland
verbleef, stelde de rijkspolitie een nader onderzoek in. Wachtmeester
Van Beusekom had uit informatie wel kunnen afleiden dat de
gevangenen gefusilleerd moesten zijn. maar de plaats kon hij niet
ontdekken. Eind oktober 1946 woonde hij een lezing bij van de
helderziende Gerard Croiset. De politieman vroeg hem te helpen bij
het zoeken naar de plaats waar de slachtoffers begraven zouden zijn.
Op grond van de aanwijzingen van Croiset is vervolgens gezocht
in de omgeving van een houten uitkijktoren in de omgeving van
Rozendaal, bekend onder de naam Emmapyramide. Het onderzoek
op het uitgebreide terrein leidde niet onmiddellijk tot succes en de
zoektocht werd afgebroken.
Uiteindelijk wees de, inmiddels zelf gevangen genomen, voormalige
gevangeniscommandant Huhn. in maart 1947 de exacte plaats aan
waar op 13 december 1944 in de ochtenduren de acht jonge mannen
waren omgebracht en begraven. Het was inderdaad in de buurt van
de Emmapyramide, de plaats die Croiset had aangewezen. Leo en
zijn vriend Reyer werden beiden geïdentificeerd.
Herbegrafenis
Op 17 mei 1947 is Leo Toepoel opnieuw begraven op de R.-K.
begraafplaats bij de Pancratius kerk. De plechtigheid werd volgens
een verslag in het Nieuwsblad voor Castricum bijgewoond door
familie en vrienden, burgemeester Smeets, een afvaardiging van
de Vereniging van Oud-Illegale Werkers en een deputatie van de
Hubertus-Zeeverkennersgroep uit Amsterdam, waarvan Leo lid was
geweest. Vier zeeverkenners droegen de baar met bloemen.
In november 1947 besloot de gemeenteraad op voorstel van de
Vereniging van Oud-Illegale Werkers een straat naar Leo Toepoel te
noemen en ook Jan Hoberg en Huibert van Ginhoven op die manier
te eren.
In de hal van Leo's vroegere Technische School in Haarlem, is in
1948 een gedenkteken onthuld met de namen van 31 omgekomen
leraren en leerlingen, waaronder Leo Toepoel.
In Rozendaal leek de geschiedenis van de acht jongens, die aan
de voet van de Emmapyramide op 13 december 1944 hun leven
hadden verloren, te zijn vergeten. Een oud-verzetsman stelde het
gemeentebestuur in 1996 voor om een gedenkteken op te richten.
Nadat eerst nog een gedegen onderzoek naar alle achtergronden was
uitgevoerd door de amateurstreekhistoricus Jan van der Wal, werd
definitief tot de oprichting besloten.
Nabestaanden, schoolvrienden en oud-medearrestanten kwamen
precies 53 jaar na de executie, op 13 december 1997, samen bij de
Rozendaalse Emmapyramide, voor de onthulling van een monument
met de namen van de gefusilleerden.
Jan Hoberg
Net als de familie Toepoel koos de familie Hoberg Castricum in de
jaren dertig als woonplaats. Ze kwamen uit Ouder-Amstel. Het gezin
bestond uit 6 kinderen: drie meisjes Anna (geboren in 1929) en een
tweeling Lenie en Atie (1926) en drie jongens, Hennie (1924), Jan
(1925) en Dirk (1936).
Alleen de jongste zoon Dirk werd in Castricum geboren. Ze waren
in september 1934 de eerste bewoners van de nieuw gebouwde
woningen aan de Pernéstraat, aangetrokken door het aanbod van
gratis huur gedurende de eerste maanden. Vader Johannes Hoberg
was commissionair in effecten en hij behoorde tot een groepje van
zo'n 10 forensen dat dagelijks naar Amsterdam reisde.
In 1934 telde Castricum omstreeks 6000 inwoners. Het dorpje
groeide gestaag met zo'n 200 a 300 inwoners per jaar. Behalve wat
lintbebouwing aan eeuwenoude dorpswegen is er in de dertiger jaren
gebouwd aan enkele nieuw aangelegde straten, zoals genoemde
Pernéstraat en ook de Geelvinckstraat, de Jacob Catsstraat. de
Prinses Julianastraat, de Prins Bernhardstraat en een deel van de
Koningin Wilhelminalaan. Nieuwe uitbreidingsplannen waren
in voorbereiding. Een snelle uitgroei tot een flink forensendorp
lag in het verschiet, maar voorlopig lagen Castricum en Bakkum
nog vredig temidden van natuurgebied, uitgestrekte weilanden en
tuinbouwgrond.
Gedenkteken voor de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog Het op de plaats van de fusillade, bij de Emmapyramide
in de hal van de HTS te Haarlem. in Rozendaal, onthulde monument.
63
