Zestig jaar scouting in Castricum Direct na de bevrijding kwam de Amsterdamse hopman Herman Slot met zijn vrouw in Castricum wonen. Hij leidde op dat moment twee padvindersgroepen in de hoofdstad. Nadat hem gevraagd werd of hij in Castricum een groep wilde starten, moest hij daar dan ook wel even over nadenken. Op zekere dag stonden er zes enthousiaste jongens voor zijn deur en toen besloot hij dat hun wens om padvinder te worden in vervulling kon gaan. Hopman Slot stond voor de niet eenvoudige taak om van deze jongens, die nauwelijks wisten dat padvinders korte broeken en hoeden met brede randen droegen, verkenners te maken. Grondlegger Baden-Powell Scouting, het Engelse woord voor padvinderij, bestaat in ons land sinds 1916. Een padvinder wordt door de 'dikke Van Dale' als volgt omschreven: "Knaap die aangesloten is bij de vereniging der boy scouts, die ten doel heeft jongens door oefening op te leiden tot moedige, vaardige, opofferende, zelfstandige mannen. Over scouting zijn de meningen altijd verdeeld geweest. De een ziet het als een leuke, leerzame en nuttige vrijetijdsbesteding voor de jeugd en de ander heeft er wat moeite mee dat deze liefhebberij oorspronkelijk op militaire leest geschoeid is. Het laatste is niet zo vreemd omdat de grondlegger, Robert Baden-Powell. generaal-majoor in het Engelse leger was. Vooral vroeger waren orde en netheid dan ook belangrijke onderdelen van scouting. Feit is echter dat scouting, na de start in Engeland in 1908, al snel een internationaal fenomeen is geworden. Ook in ons land sloeg de padvinderij aan. De Castricumse groepen De eerste openbare jongensgroep, die in mei 1945 werd opgericht, kreeg de naam 'Die Bogeheimers'. Ongeveer gelijktijdig ontstonden in de maand daarop de katholieke jongensgroep 'St. Wilfried' en de katholieke meisjesgroep 'St. Clara'. Spoedig daarna volgden er nog twee. In 1946 zag de openbare meisjesgroep 'Juliette Low' het levenslicht. Deze groep werd vernoemd naar de oprichtster van de Girl Scouts die in 1912 in Amerika was opgestart. Daarnaast kende men in die tijd de christelijke 'Abel Tasmangroep', genoemd naar de ontdekkingsreiziger. Die Bogeheimers en de Juliette Lowgroep gingen in 2001 samenwerken en zijn vanaf 1 januari 2005 gefuseerd. De nieuwe groep is de enige die nu nog actief is onder de naam 'Scouting JL Die Bogeheimers'. DIE BOGEHEIMERS Voor velen is het een raadsel hoe men aan de naam Bogeheimers is gekomen. Volgens schrijver W.J. Hofdijk stond 'Bogeheim' in de tijd van Karei de Grote voor Bakkum. Het eerste onderkomen van de groep was ook in Bakkum te vinden en bestond uit twee houten werkkeetjes op het terrein van Duin en Bosch. Spoedig brandden deze echter af, waarna de scouts in de mandenmakerij van het provinciaal ziekenhuis werden gehuisvest. In 1946 verhuisden zij naar het oude boerderijtje op het terrein, dat later dienst deed als theehuis en museum. Bij de oprichting werden de volgende jongens onder leiding van Herman Slot direct padvinder: Jan Bakker, Nico Bettink, Guus 26

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Jaarboek Oud Castricum | 2005 | | pagina 26