oudere als je er een paard voor had staan ging dat veel moeilijker, i staan, En de messen van de maaibalk raakten stomp en moesten dan eter en geslepen worden en dat kostte weer tijd. Bij de cyclo kon je er ook altijd doorgaan, een eenvoudige machine die wel veel lawaai wel de maakte, dus altijd gehoorbeschermers op! knagen Die laatste trekker heb ik nog, inmiddels 30 jaar oud en daar 'lemaal i doe ik af en toe nog wel een klusje mee. De hooischudder die ik nog had, 15 jaar oud, is een tijdje terug met de 'acrobaat' naar it later een hobbyboer in de Haarlemmermeer gegaan en is daar in stelling goede handen.Tegenwoordig is dat spul allemaal veel groter: jen en trekkers van 100 pk, cyclomaaiers met 5 cyclo's, 13 meter in toen breed, schudders van 20 meter breed, ja hoe zich dat verder i af en ontwikkelt en is het allemaal nodig? den en en iets Het bedrijf kon worden vergroot tot 25 stuks melkvee door ook <ok. wat land te pachten van Spaans. Ons land lag tot de Witte Brug helpen aan weerszijden van de Uitgeesterweg: het Roobos aan de e. Mijn zuidkant en het Kuurveld aan de noordkant. Van de gemeente laar is Limmen had ik het Kromme Stuk gekocht en dat is vorig jaar door gebroeders Res overgenomen, vas de In de winter had je natuurlijk alle beesten binnen, zo rond de lans of eerste november, alles bij de hand, gezellig, de buren kwamen vaak 'ejfes buurten'. De gebroeders Castricum, Jan en Dirk lie had van Pietje (ongehuwde zoons van Cornelis Castricum en ■t effies Petronella (Pietje) Schermer), lieten hun vee wat langer buiten lopen, maar dan gaven die beesten ook minder melk. Die twee >zen en zaten op het land waar nu de volkstuintjes aan de Oosterbuurt •indjes. zijn en zij woonden op het erf, waar de familie IJmker in 2002 gebikte woonde aan de Breedeweg, in het huisje wat nu garage is. paard De boerderij kon het allemaal aan, het is een grote stolp met 3 vierkanten en een staart en is in de loop van de tijd aangepast, sussen, Er kwam een andere kamerindeling, de voorkant en ingang ■gelijke zijn gewijzigd, er kwam centrale verwarming en dergelijke.Ik immer. woon hier nu een jaar of twintig, eerst woonde mijn broer hier gingen in dit deel, maar hij ging naar de Marshallstraat, maar het en we woongedeelte was altijd opzij, waar nu mijn zuster woont, noet je Het is een oude boerderij wel zo 'n 200jaar en vader zei vaak: "een oude boerderij is voor een gulden nog te duur"Je weet jd was dat er veel onderhoud aan gedaan moet worden, maar hij is rbij en in goede staat. Er is wel wat houtworm, maar dat grenenhout ie geur kan wel wat hebben en je moet het goed in de gaten houden. I als op in ilet dak is af en toe al een stuk vervangen en toen aan een >ok een kant de pannen wegzakten bleken de spijkers van de panlatten ras een doorgeroest en dan moet je wel aan de gang. De pannen die r. er op liggen zijn oud hollandse pannen en die gaan lang ormaal mee. Je kijkt er weliswaar doorheen, maar ze lekken niet, En de alleen bij stuifsneeuw en storm komt er wel eens wat sneeuw doorheen. Die rode pannen aan de zuidkant komen bij het Rode als het Kruisziekenhuis Beverwijk vandaan en alles ligt er knap bij. lenstal, Klein onderhoud doen we zelf, schoonmaken, schilderen, maar vreten. voor het grote werk heb je de vakman nodig, varken om het Met de melk\>eehouderij ging het in de loop van de jaren steeds dworst moeilijker: veel eisen, ingewikkelde regels over monstername, veel controle, administratie, mestproblemen, voorschriften, en heb regels, andere regels, nieuwe regels. In 1992 moest er een 'ijgezel mestsilo komen van 1000 m3, nee dat ging niet meer, een te tuurt. grote investering. Na 1992 heb ik nog wel wat vetweiders •ekocht gehad, maar toen de M.K.Z. crisis kwam heb ik er een streep j Ford, onder Sezet. les aan moest Hu besteed ik de tijd aan mezelf, genieten van de dingen om mij eilijker heen, 's morgens vroeg op de fiets de polder in, prachtig wat je messen dan z'et en dle rust- En natuurlijk heb ik mijn tuin, ja ik red dat \oesl je En natuurlijk ben ik nog lid van de L.T.O. en voor het lezen l, maar van et vakblad ga ik rustig zitten". De zuidzijde van de boerderij, waar P. Idema en Gre' Glorie wonen (nr. 75). De boerderij en schuren gezien vanaf de Breedeweg vanaf de noordwestzijde. Op 31 maart 1967 trouwde hij met Gré Glorie, die hij had leren kennen in 'het Wapen van Heemskerk' te Alkmaar. Zij was geboren op 4 maart 1943 te Castricum, dochter van Johannes Glorie en Guurtje van Twuijver. Zij vertelden: Piet ging als elektrisch lasser werken bij Hoogovens, tegenwoordig Corus, bij de afdeling Sporenonderhoud en wij kregen een woning in Beverwijk toegewezen aan de Italiëlaan, een flat op de derde etage met vier kamers. We hadden daar een gezellige tijd, leuke buren, veel Hoogovenmensen, een mooie ruime woning met een heel fraai uitzicht. Onze twee zoons zijn in Beverwijk geboren. Tim Idema in 1968 en Peter Idema in 1970. Het beviel ons daar heel goed en na zes jaar konden wij op de eerste etage gaan wonen. Piet had altijd wel gezegd, stel toch dat je aan de Breedeweg in Castricum kon wonen, maar voor Gré hoefde dat Breedeweg 75 In de boerderij wonen op nummer 75 aan de Breedeweg Piet Idema en Gré Glorie al sedert 1986, toen haar ouders uit de boerderij naar de Santmark gingen. Pieter Idema werd op 16 februari 1938 te Alkmaar geboren als zoon van Thimotheus (Thijs) Idema, kruidenier en Anna Dekker; hij bracht zijn jeugd in Alkmaar door in de omgeving van de watertoren, volgde zijn vakopleiding aan de Ambachtschool aan de Bergerweg en werkte na zijn militaire diensttijd (in Alkmaar) o.a. bij machinefabriek Hulskamp aan de Frieseweg te Alkmaar. 19

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Jaarboek Oud Castricum | 2005 | | pagina 19