voerde archeologisch onderzoek aan de Schoolstraat werd nog een
afgeslepen griffel gevonden, waarmee heel wat leitjes zullen zijn
volgeschreven. Het was alsof meester Dekker erbij stond te kijken,
met zijn handen onder de slippen van zijn pandjesjas.
Niek Kaan
Bronnen:
Archief van de gemeente Castricum opgenomen in het Regionaal
Archief Alkmaar.
Baars, F.: Het onderwijs in Castricum van 1850 tot 1940, 11e
Jaarboekje Werkgroep Oud-Castricum.
Dekker-Beemsterboer, T. en Landman. A.: Familie Dekker, delen
1 en 2, waarin opgenomen de levensgeschiedenis van meester
Dekker.
Ruijter W. Jzn., Q. de: Schippers van het Stet, 1974.
Steeman, W.A.M.: De dorpsschool van Castricum in de jaren 1800
tot 1860, 1 le Jaarboekje Werkgroep Oud-Castricum, 1988.
Hoe het de familie Dekker verder is vergaan:
Wagenmaker Jan Dekker, grootvader van 'coureurJan Dekker.
Ter aanvulling op alle informatie die mevrouw Tinie
Beemsterboer-Dekker en de heer Arnold Landman bijeen heb
ben gebracht voor de uitgebreide beschrijving van de familie
Dekker, werd Jan Dekker bezocht, de zoon van Adrianus Dekker
die op zijn beurt de pleegzoon was van meester Dekker.
Jan Dekker vertelt:
"Opa Jan Dekker was wagenmaker in Amsterdam voor de firma
Spijker. Hij heeft meegewerkt aan de bouw van de Gouden Koets
en het verhaal gaat dat hij de wielen voor zijn rekening heeft ge
nomen. Opa zat nog midden in de kleine kinderen toen zijn vrouw
Neeltje Steeman, afkomstig uit Castricum, kwam te overlijden.
Gelukkig werd hij binnen de familie goed opgevangen en vonden
de kinderen een thuis in de Schoolstraat, bij zijn zus Maartje en
zijn broers Kees en Dirk. Adriaan die mijn vader zou worden,
heeft altijd een bijzondere band met hun gehad. Meester Dirk
Dekker werd ook zijn voogd.
Na het overlijden van zijn ooms Kees en Dirk en tante Ma
werd mijn vader de hoofdbewoner van het witte huisje aan de
Schoolstraat. Hij werd fietsenmaker. In 1919 won hij een grote
prijs in de Staatsloterij. De prijs was f25.000 groot, voor die tijd
een fortuin. Daarmee werd goede sier gemaakt, maar ook was
er geld voor het bouwen van een werkplaats. Achter het witte
huis van de familie werd de werkplaats opgetrokken. Vlak voor
zijn huwelijk met Dieuwertje Kloes in 1926, hield mijn vader het
repareren van fietsen voor gezien en koos hij een ander vak. Hij
werd huisschilder. In de crisistijd begon hij een eigen schilders
bedrijf en vervolgens startte hij met het spuiten van auto 's. Hij
liet aan de Schoolstraat op nummer 13 een nieuw huis en een
werkplaats bouwen. Op 4 augustus 1933 heb ik de eerste steen
mogen leggen, die er nog altijd in zit.
Mijn vader had orgel teren spelen van meester Dekker en speel
de ook op het orgel in de Hervormde kerk. Hij speelde ook piano
op feestjes. Hij is eens een week niet thuis geweest in verband
met de opening in 1930 van badhotel Armeria.
Voordat na de oorlog mijn geboortehuis werd gesloopt heb ik
daar nog vaak op de houten zolder rond gesnuffeld. Er zat zelfs
een oude houten schoorsteen in, met een spies waaraan hammen
gerookt konden worden. Het huis dateerde dan ook uit 1643. Er
lagen stapels papieren en boeken waar ik nog iets van heb be
waard; achteraf helaas veel te weinig, maar ik was natuurlijk
nog maar een kind. Er lagen ook veeI weerkaarten. Mijn over
grootvader Adrianus was o.a. 'buienteller', dat wil zeggen dat
hij waarnemingen deed voor het KNMI in De Bilt.
Tussen het oude huis en dat van de familie Res heeft nog een
klein huisje gestaan. Daar woonde Thijs Schuit; een oude man
die volgens overlevering 's avonds vanuit de bedstede de petrole
umlamp met zijn geweer met kruitvulling 'uitblies'.
De Schoolstraat had meer markante bewoners, zoals Dorus de
Groot de smid. Maarten Duin die iedere ochtend op zijn klompen
naar de melkfabriek kloste en Jan Res, aannemer/timmerman.
Mijn vader zat wekelijks te pandoeren met Jan Heideman van
de manufacturenzaak. Dorus de Groot en Jan Res. Het was een
heel leuk buurtje.
Door de straat kwamen veel paarden met wagens op weg naar de
melkfabriek of naar de hoefsmid. Er lag dus altijd paardenpoep
waar de nodige vliegen op zaten en daardoor stikte het er van
de zwaluwen.
Mijn vader heeft ter gelegenheid van mijn vijfde verjaardag voor
mij een bijzonder cadeau gemaakt: een schitterende auto in mi-
niuitvoering. Daar zijn heel wat uren in gaan zitten. Het was een
auto met een gelijkstroommotor die op een accu was aangeslo
ten. Ik kon er 15 tot 20 km per uur mee rijden. Zodoende kan ik
zeggen dat ik nu al 72 jaar auto rijd.
63
