31/33 liet bouwen, is niet geheel duidelijk. Het kadaster spreekt van
een erf met een pakhuis, een werkplaats en twee bovenwoningen.
Het pakhuis diende waarschijnlijk als opslagplaats voor de
kruidenierswaren. De werkplaats zou wel eens kunnen zijn benut
door de naast de kruidenierszaak wonende Hendrik Schram, die
daar omstreeks 1897 een schildersbedrijf was begonnen en die
wordt genoemd als mede-eigenaar van de kruidenierszaak. Dit
schildersbedrijf, dat overigens niet moet worden verward met
het hiervoor besproken schildersbedrijf van een andere Schram
Dorpsstraat 29), vormde het begin van het later zeer bekend geworden
bedrijf van de gebroeders Schram in schildersbenodigdheden,
behang en aanverwante artikelen op het adres Dorpsstraat 37 en om
de hoek aan de Overtoom.
Jan Stolk overleed in 1921 en dat was waarschijnlijk de aanleiding
het pand Dorpsstraat 31/33 van de hand te doen. Het werd verkocht
aan de in 1887 in Oudendijk geboren Piet Keetbaas, die er samen met
zijn vrouw, Aafke van der Houw, een kaashandel begon. Het echtpaar
had geen kinderen. Volgens Castricummers die zich de situatie nog
herinneren, was de kaashandel van Keetbaas geen winkel, maar een
groothandel gevestigd in het linkergedeelte van het pand, waar de
kazen lagen opgestapeld. Ook de particulier kon er kaas kopen, maar
dan wel een hele kaas, zoals een edammertje. Gedateerd 1921 is in
het gemeentearchief een hinderwetvergunning aanwezig voor het
bouwen door Keetbaas van wat een 'boterkelder' wordt genoemd, wat
suggereert dat hij handelde in meer dan alleen kaas. Na zijn overlijden
verkocht zijn weduwe het pand in 1927 aan Jan Koopman, die nog in
hetzelfde jaar het kaaspakhuis tot winkel liet verbouwen.
Vervolgens splitste Koopman het pand en verkocht hij in 1928 het
winkelgedeelte met nr. 33 aan de uit Scheveningen afkomstige
Jacob Westmaas. die er met zijn vrouw Anna Bruins magazijn 'De
Wolbaal' vestigde. Het was een zaak waar, zoals de naam al zegt,
aanvankelijk voornamelijk wol werd verkocht, maar die zoals uit
advertenties in de plaatselijke krant blijkt, al snel uitgroeide tot een
kledingzaak met de naam 'Wolbaal Modes'. De reeds herhaaldelijk
geciteerde mevrouw Eggers merkt in haar in de krant gepubliceerde
'Herinneringen aan de Dorpsstraat' over de zaak van Westmaas
op: "Westmaas, zij voor in de wol, hij haalde achter in de zaak
matrassen leeg en stopte ze daarna weer vol.
In 1934 opende de uit Voorhout afkomstige Jan Langeveld
in het andere gedeelte van het pand nr. 31) een winkel in
kruidenierswaren. Hij was ook actief als melkslijter. Volgens de
overlevering constateerde Jan Langeveld toen hij na de koop van
zijn gedeelte van het pand het notariskantoor verliet, dat hij nog
Het recent gesloopte pand Dorpsstraat 31/33 in 1968 met de twee
winkels van Langeveld. Rechts (nr. 31) de kruidenierszaak en links
(nr. 33) de voormalige zaak van Westmaas en later Dijkstra Mode,
ten tijde van de foto tijdelijk in gebruik als magazijn, hoewel de
etalage werd benut voor het uitstallen van kruidenierswaren.
maar 34 cent op zak had, maar zoals nog te zien zal zijn, is het met
zijn zaken toch nog goed gekomen.
Westmaas stopte zijn activiteiten in 1958. In de winkel was toen
nog enkele jaren Dijkstra Mode gevestigd, welke zaak in 1960 naar
de Burgemeester Mooijstraat verhuisde, waarna Jan Langeveld
en zijn inmiddels bij de zaak betrokken zoon Jan Langeveld jr.
kans zagen hun kruideniersbedrijf met de winkel op nr. 33 uit te
breiden. Aanvankelijk gebruikten ze deze als magazijn, maar in
1968 werden de beide winkelpanden, na een drastische verbouwing,
samengevoegd tot een van de eerste zelfbedieningszaken in
Castricum. In de volksmond heette een dergelijke zaak toen een
'KijkGrijp'. Vanwege de verkeerde gedachten die deze naam kon
wekken sprak men later, wat beschaafder, van zelfbediening. Op de
Kruidenier Jan Langeveld sr. in de periode dat hij er nog met de
bakfiets als melkslijter op uit trok.
voorgevel van de zaak van de Langevelds prijkte aanvankelijk de
naam VIVO (Vrijwillige In- en Verkoop - Organisatie), een landelijk
samenwerkingsverband van levensmiddelenhandelaren.
Jan Langeveld jr. was reeds op 15-jarige leeftijd begonnen om
zijn vader te helpen, zowel in de winkel als met het bezorgen van
melkproducten per bakfiets. Later beschikte de familie over twee
driewielertrucks, waarmee de melkproducten en kaas, betrokken
bij melkfabriek Holland aan de Breedeweg, aan de man werden
gebracht, terwijl moeder en zusters voor de winkel zorgden. In 1971
nam Jan Langeveld jr. de winkel officieel van zijn vader over.
De zelfbedieningswinkel bestond nog tot 1983, waarna het winkelpand
werd verhuurd aan Frans Noordenbos, die er onder de naam Fran$ois
Mode' met een geheel andere bedrijvigheid begon. Omstreeks 1990
werd de genoemde modezaak opgeheven en huurde 'Zon-, nagel- en
schoonheidsinstituut Esmeralda' het winkelgedeelte, welk instituut
dus het slachtoffer is geworden van het scheuren van de voorgevel,
die de aanleiding vormde tot de sloop van het pand.
Jan Langeveld jr. is nog lange tijd actief gebleven in Castricum met
een rijdende winkel, waarmee hij pas kortgeleden is gestopt.
Een snackbar (nr. 35)
Met de exploitatie van een snackbar in het pand op de hoek
Dorpsstraat-Verlegde Overtoom werd in 1964 een begin gemaakt
door Theo Besteman. De snackbar kreeg grote bekendheid onder
de naam Veronica, welke naam nog lange tijd bleef bestaan, ook
nadat Besteman in 1978 de exploitatie niet langer kon voortzetten.
Nog niet zo lang geleden werd de naam door een nieuwe eigenaar
veranderd in 'De Eetsaloon'. maar veel Castricummers spreken nog
steeds van Veronica.
56
