De fanfaredrumband van Emergo in 1976 mei
voorzitter Cor de Beurs links gezeten) en naast
hem dirigent Jan Heijne, die het jaar daarop
plotseling overleed.
betekende dat alle instrumenten vervangen moesten
worden. Cor Kroone heeft dat toen allemaal
nog geregeld. In 1974 bleek het hard nodig dat
de uniformen werden vervangen en daarvoor
gingen we oude kranten inzamelen. Omdat deze
toen een kwartje per kilo opbrachten had Emergo
een jaar later ruim 4.000,- bij elkaar. Er was
echter een bedrag van 13.000,- nodig, maar de
uniformen kwamen er wel in 1975 omdat de rest
werd aangevuld door de gemeente. Dit was vooral
te danken aan wethouder Bert Stam, die cultuur
in zijn portefeuille had en vanaf die tijd voor een
behoorlijke subsidieverhoging zorgde.
Joop Hageman was een belangrijke speler. Hij speelde blaasbas
en is in 973 na 54 jaar gestopt. Hij werd toen ook erelid van
de vereniging. In een juryrapport van een concours stond eens:
"Joop speelt met plopjes". De reden hiervan was dat hij tijdens
het blazen problemen had met zijn gebit.Een andere belangrijke
muzikant was Wim Breetveld, die in 1980 werd gehuldigd en de
gouden bondsspeld van de muziekbond kreeg omdat hij 50 jaar
actief was voor de vereniging. In datzelfde jaar kreeg hij daar
ook nog een lintje voor. Wat ook gezegd moet worden is dat
Emergo altijd rijk is geweest aan families waar de vereniging op
kon bouwen. Dat waren in de jaren zeventig de families Borst,
Breetveld, Hulscher en De Beurs. Nu zijn het vooral de families
Bos, Volkering, Zonneveld en De Beurs.
Bij mijn afscheid in 1978 ben ik tot erelid van Emergo benoemd
en werd opgevolgd door Ton Engelsma. Mijn vrouw kreeg in
2001 het erelidmaatschap van de vereniging".
Annie de Beurs leerde op 47-jarige leeftijd hoorn speten en
werd in 2001 erelid van Emergo.
De jaren tachtig
Ook in de tachtiger jaren was Emergo betrokken bij allerlei
evenementen. Zo ontbrak de vereniging niet tijdens het feest op 29
en 30 april 1980 ter ere van de kroning van Beatrix. Ook gaf men een
show ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan van voetbalvereniging
CSV in mei 1980. Spoedig daarna blies Emergo alweer zijn partijtje
mee op het harmoniefestival in Bergen en ook de braderieën
werden die zomer opgeluisterd met een concert. In november 1980
hield de fanfare parade ter gelegenheid van de heropening van de
Burgemeester Mooijstraat. Uiteraard was het korps altijd aanwezig
bij de intochten van Sinterklaas en de optochten van de Castricumse
carnavalsvereniging 'De Windtrappers'. Ook gaf de vereniging
regelmatig (koffie)concerten in het Bonhoeffer College. In 1981
gaf Emergo onder andere acte de présence op de Huishoudbeurs
en tijdens de feestelijke opening van de Nutsspaarbank in
winkelcentrum Geesterduin, waarbij voorzitter Piet Aardema uit
handen van burgemeester Gmelich Meijling een trombone ontving.
De vereniging verloor helaas in september van dat jaar haar trouwe
erelid 'Ome Joop Hageman'.
Op 9 juni 1982 waren de feestelijke klanken van Emergo te horen
bij de viering van het zilveren priesterfeest van pastor Brandsen in
Bakkum.
Ook in die jaren speelden de blazers van Emergo op Koninginnedag.
Dat begon al 's morgens vroeg met een reveille van Nederlandse
liederen, waarna de fanfare en majorettes in optocht langs de diverse
scholen gingen.
In juni 1983 deed het fanfarekorps, onder leiding van dirigent
Anton Baars, mee aan de door 'De Harmonie' in Assendelft
georganiseerde concertwedstrijden en behaalde een eerste prijs in
de afdeling Uitmuntendheid. De jury was met name te spreken over
de stemming, klankverhouding en de muzikaliteit van de uitvoering
door Emergo.
Op 23 mei 1984 was de fanfare van Emergo te gast op de feestmarkt
van Duin en Bosch, dat toen zijn 75-jarig bestaan vierde. In die tijd
nam men ook weer nieuwe leden aan, zoals blijkt uit een oproep in
een plaatselijke krant. Daarin stond dat voor het lidmaatschap van
de fanfare een minimum leeftijd van ongeveer 10 jaar werd vereist
en dat er geen maximum leeftijd was. Ook werd erop gewezen
dat de kosten van een instrument gemiddeld 2.500,- bedroegen.
Uitgangspunt was dat de benodigde instrumenten door de vereniging
aan de leden beschikbaar werden gesteld en daarom werd verwacht
dat een ieder daar voorzichtig mee omging. Daarnaast stelde men
dat er zo'n 20 tot 30 minuten per dag geoefend moest worden om zo
snel mogelijk in de fanfare te kunnen meespelen. Het korps bestond
in die periode uit 35 personen.
Evenals in vele andere plaatsen in ons land werd in Castricum op
5 mei 1985 op indrukwekkende wijze de bevrijding veertig jaar
na dato herleefd. Daarvoor waren vier Engelse en twee Canadese
oud-militairen uitgenodigd, die in 1945 hadden meegeholpen ons
41
